Kobo Libra H2O Zwart

Reden van aankoop
Ik heb de afgelopen tien jaar een aantal readers gehad. Begonnen met de Sony PRS-350 en in die beginperiode was iedere nieuwe release best een stap voorwaarts. Na twee Sony's en drie Kindles is dit nu mijn tweede Kobo. Sinds eind 2016 las ik op de Kobo Aura H2O (v1), dat geeft misschien wel aan dat e-readers inmiddels wel compleet zijn. Ik had geen behoefte meer aan een vervanging.

Dit keer was voor het eerst de reden dat mijn huidige reader stuk ging. Ik lag te lezen op een grasveld en kreeg een voetbal tegen me aan geschoten. Hij leek het nog even te doen, want mijn pagina stond gewoon in beeld, maar dat was achteraf schijn want thuis bij de eerste de beste pagina switch bleek de helft van het scherm niet meer te reageren.
Was het niet gebeurd, dan zou ik de Aura H2O zeker nog wel een tijdje gebruikt hebben.

De keuze voor de Libra H2O
Welke nieuwe heb ik overwogen? Niet veel verschillende om eerlijk te zijn. De 6.8 inch schermgrootte bevalt mij uitstekend, dus de keuze is ook weer niet al te groot.
Ik kwam bij de Kobo Libra uit, de Tolino 5 Vision (dezelfde hardware met eigen software), en de Kindle Oasis.
Gezien mijn bestaande account bij Kobo is het onlogisch om naar de identieke Tolino over te stappen, en de Kindle waar ik ook nog een account van heb is 50 euro duurder. Dus de keuze voor de Libra was snel gemaakt. Sterker nog, ik heb precies één avond zonder reader doorgebracht .

Eerste gebruik
De batterij was half geladen, dus ik kon direct aan de slag. De software van Kobo is op alle apparaten zo goed als identiek, dus na het opstarten en inloggen zag alles er eigenlijk precies zo uit als op mijn oude reader.
Eerlijk is eerlijk; het neemt wel wat van het 'ik heb een nieuwe gadget' plezier weg.
Volgens mij kan je ook prima zonder een Kobo account lezen, maar omdat ik die direct ingevoerd had kon ik niet zien of er verschil is in werking van de reader met of zonder account.

Er was een nieuwe firmware versie beschikbaar uit juni 2020, en nu half augustus is er weer een nieuwe versie uitgekomen. Hierin onder andere de optie om een boek met een 'klik' minder te kunnen openen. Scheelt weer een seconde of twee . Maar het geeft wel aan dat er nog doorontwikkeld wordt.

Omdat het oude scherm nog 'half' werkte kon ik nog iets vergelijken in scherpte of iets dergelijks. De stap van 265 naar 300 ppi is klein, ik kan niet zeggen dat 300 ppi scherper oogt. De Libra is zichtbaar sneller in omslaan en naar het hoofdmenu gaan.

De verlichting op de Libra is feller (want véél leds, de nieuwe USP binnen de e-reader wereld lijkt het), maar ik zie daar het nut niet echt van in. 's Avonds in bed, met een lampje op het nachtkastje naast me, staat de verlichting op 10% ingesteld. Buiten in de zon zie je geen enkel verschil tussen 0 en 100%, maar is alles natuurlijk prima te lezen.
In de schaduw en binnen zie je wel de verlichting verschil maken. Binnen staat hij op 80%. Het 'papier' oogt dan witter/feller (vandaar de naam Kindle Paperwhite sinds Amazon met de verlichting begon te spelen). Maar de oude verlichting van een paar jaar terug voldoet nog prima op dat punt.

De amber leds geven 's avonds een mooie gloed. Als je heen en weer schuift tussen blauw en amber dan zie je pas hoe fel de blauwe stand is en oogt amber echt veel rustiger.
Of het effect heeft op je slaap kan ik niet zeggen, ik viel met de oude versie prima in slaap die altijd blauw 'aan' had staan.

Er is een auto-setting die gedurende de dag de kleur van blauw naar amber laat verlopen. Kobo vermeldt dat je dat verloop niet opmerkt, maar dat is niet waar. Zodra de kleur een standje aangepast wordt valt het toch op en ben je even afgeleid ('zag ik iets of niet?').

Scherm / vorm
De lay-out is even wennen; Door de buttons aan de zijkant wordt de vorm van de reader bijna vierkant. Je bent toch een soort tablet-ratio gewend.
De tekst draait mee met hoe je de reader vasthoudt en dat gaat snel (genoeg). Je kan dus ook in landscape lezen. In portrait modus passen een paar zinnen extra tekst op een pagina.

Het scherm is een stuk dunner dan het deel waarmee je het apparaat vasthoudt. Dat dunne scherm geeft mij het gevoel dat het ook flink kwetsbaar is. Of dit klopt hoop ik niet uit te vinden natuurlijk. Van de oude Aura H2O lees ik dat een groot euvel daarvan was dat het scherm snel brak. Daar was bij mij een voetbal voor nodig, dus dat probleem had ik zeker niet.
Ik heb een cover besteld, waarbij ik hoop dat deze makkelijk te plaatsen en verwijderen is. Ik wil die eigenlijk alleen gebruiken bij vervoer want je maakt een mooi dun product een stukje dikker.

Buttons
Voordat e-readers uberhaupt touch hadden, zaten er altijd fysieke knoppen op. Deze zijn verdwenen toen de aanraakscherm kwamen. Iets wat ik wel gemist heb merk ik nu. Al is het maar omdat er geen vingerafdrukken meer in je scherm komen.
Ik vind wel dat je de buttons net iets te veel in moet drukken. Daardoor moet ik soms mijn greep veranderen omdat ik met mijn duim net niet de juiste beweging kan maken (kracht zetten is het goede woord niet).
Een volgende versie zou van mij wat makkelijker mogen reageren, bijvoorbeeld door een tiptoets te plaatsen in plaats van een fysieke schakelaar.

Wifi
Het gekoppelde Kobo account werkt erg makkelijk. Vandaag kocht ik op het werk een boek in de Kobo Store en toen ik thuis de reader aanzette stond deze al in de lijst. Bij aanklikken werd het direct gedownload. Het boek was 8Mb groot en het duurde letterlijk twee seconden voor ik 'Nu lezen' kon aantikken.