Lenovo ThinkVision P27h-20 (61E9GAT6EU) Zwart

Inleiding

Al sinds half maart werk ik noodgedwongen door de coronapandemie thuis. Ik was gewend thuis te werken, doe dat al jaren één dag per week en had thuis al een aardige werkplek. Maar nu zit ik vijf dagen per week op zolder, waar het op warme dagen ’s middags onaangenaam warm kan worden. Mijn wederhelft suggereerde een airco maar ik wist dat ik eerst iets anders moest oplossen – de straalkachel voor mijn neus moest worden vervangen.

Ik heb al sinds 2011 de beschikking over een Dell UltraSharp U2410, een fijne 1920×1200 24” monitor met een hoop aansluitingen en een strak uiterlijk. Echter wordt dat ding als hij aanstaat ontzettend warm, zo warm dat ik ’s winters geen kachel op zolder nodig heb om het toch behaaglijk te krijgen. Maar met de zomers die wij tegenwoordig hebben is het niet zo aangenaam.

Tijd voor een nieuwe monitor dus. Op het werk hebben we tegenwoordig alles van Lenovo en sinds vorig jaar kan ik gebruik maken van een Lenovo ThinkPad Yoga X1. Op het werk sluit je die met één USB-C stekker aan en alles werkt – twee monitoren, toetsenbord, muis en netwerk. Dat trok me wel aan. Dus ik beperk mijn keuze tot een monitor met USB-C video input en zo een die de laptop meteen oplaadt. Op het werk staan er hiervoor Lenovo ThinkVision T24m monitoren. Dat is een 16:9 full HD monitor. Hoewel die voor een aantrekkelijke prijs kunnen worden geleverd wilde ik niet achteruit qua resolutie.

Ik ben geen gamer, dus geen aandacht voor vertraging of beeldverversingssnelheden. Noch verwacht ik van op LCD gebaseerde monitoren iets van HDR.

Ik beperkte mijn keuze uiteindelijk tot 27” monitoren met een horizontale resolutie van 2.560 pixels. Deze zijn (momenteel) niet te krijgen in 16:10 formaat, dus wordt het een 27” 16:9 quad HD monitor. Verder wil ik mijn oude scherm wel blijven gebruiken als tweede scherm (behalve als het heet is buiten). Dus een mogelijkheid om displayport door te lussen is ook wel fijn.

Op zolder is de WiFi ontvangst matig en met het vele videobellen is een vaste netwerkaansluiting ook wel fijn. Huh? Een netwerkaansluiting op een monitor? Ja, dat is er tegenwoordig.

Dan blijven er niet zo veel over. De Dell UltraSharp U2721DE en de Lenovo ThinkVision P27h-20. De Dell is €80 duurder en aangezien de monitor toch op een Lenovo laptop wordt aangesloten leek dat een logische keuze (en ik wil niet het risico lopen weer een kachel aan te schaffen 😉). Daarbij komt dat de Lenovo heel smalle schermranden lijkt te hebben (ook aan de onderkant!) en ingebouwde luidsprekers heeft (waar ik niet al te hoge verwachtingen van heb).

Dus de Lenovo gekozen. Maar is die monitor wel een goed apparaat? Hoe komt hij uit testen en reviews? Ik lees me altijd goed in voordat ik een grote aanschaf doe. Echter is er een probleem: er is helemaal niets te vinden. Lenovo heeft het ding begin dit jaar aangekondigd en er zijn, buiten het marketingmateriaal van Lenovo zelf en een hoop winkels die dit materiaal ook hosten, geen afbeeldingen, video’s, helemaal niets. Ook van de P27h-10, de voorganger, staat erg weinig online. Dus het zou zomaar kunnen zijn dat ik hier de eerste review en “wilde” foto’s plaats, überhaupt.

Maar toch de gok gewaagd. Op 2 juni jl. leek MaxICT hem op voorraad te hebben voor een goede prijs (bijna €390). “Direct leverbaar”, stond op de site. Dus geklikt. Leverdatum: 4 juni. De hele dag in spanning achter de voordeur gezeten maar helaas. Geen monitor. Dus even gebeld – blijkt een misverstand met de leverancier. Levering waarschijnlijk rond 16 juni. Dan maar even wachten, bij andere winkels was hij ook niet op voorraad.



Uiteindelijk bleek hij volgens deze tweede belofte inderdaad leverbaar en leverde DPD keurig op 17 juni de monitor af.
 

Uitpakken

De monitor wordt geleverd in een ruime doos. Daarin zit in pieper de monitor met toebehoren verpakt. Naar verwachting, maar toch licht teleurstellend, wordt er alleen een USB-C kabel geleverd. Geen DP kabel dus. Dat wordt nabestellen.

Naast het netsnoer en de documentatie zijn de voet, steun en monitor los verpakt. De steun koppel je misverstandsloos aan de voet met een draaioogje en die contraptie klik je in de monitor.

Uiterlijk

Het uiterlijk van de monitor is eigenlijk precies zoals ik het had verwacht. De randen zijn net zoals bij de monitoren afgewerkt, behalve dat het bij deze rondom hetzelfde is en er bij de T24m (en een hoop andere) de onderrand heel breed is. Er zit een soort screenprotector op waarvan het mij niet duidelijk is of hij er af moet. Ik laat hem zitten. Het matte oppervlak van het scherm loopt door tot een ongeveer 1½ mm breed opstaand randje, het oplichtende deel van het scherm begint aan de zijkanten en bovenkant 8 mm uit de rand, aan de onderkant is de rand 9 mm breed.



Om die ene millimeter verschil maak ik me niet druk. Er zijn verder op de rand ook geen logo’s, lampjes of knopjes te zien. Het ziet er prachtig uit. Strak. Ik heb nog niet eerder een monitor gezien met zo’n strak uiterlijk.

Aan de steun van de monitor zit een rubber dat dient om de kabels door te geleiden. Bij de oudere monitortypes van Lenovo was dat een waardeloos rood plastic klemmetje wat vaak er af schoot of zelfs afbrak, maar dit is een betere oplossing.



De voet heeft een rode (bijna felroze eigenlijk) gleuf waar een smartphone van maximaal 15½ cm breed in past. Mijn Samsung Galaxy S10e gaat er ook met bumper prima in. De gleuf is niet actief, dus doet niets, behalve de telefoon in een prettige stand houden.

Standaard

In de laagste stand begint de onderste rand van het oplichtende deel van het beeldscherm op 10½ cm, op de hoogste stand op 23½ cm. Vooral die laatste stand is best hoog, op kantoren zullen de pakken papier hopelijk niet meer nodig zijn. De monitor is beide kanten op te draaien, waarbij er bijna geen voelbare weerstand is als de monitor de verticale stand bereikt. Hij draait beide kanten op net iets verder dan 90°.

Aansluitingen

Aan de achter/onderkant, v.l.n.r.:

• HDMI
• DisplayPort (in)
• USB-C (in en opladen, max. 90w)
• DisplayPort (uit)
• RJ45 1 Gb netwerk
• USB3-A uit (2×)

Aan de linker zijkant, v.b.n.o.:

• 3½ mm geluid uit
• USB3-A uit
• USB3-A uit met optioneel permanent stroomlevering (gek genoeg zwart, bij Lenovo zijn deze uitgangen vaak geel)

Helemaal aan de achter/onderrand van het scherm zijn nog bevestigingspunten voor een extra soundbar (op deze monitor minder nodig).

Bediening

De bediening gaat via goed voelbare knoppen met een redelijk fijn klikmoment aan de rechter achterkant van de monitor. De onderste, grote, knop is de aan/uit schakelaar. Daarin zit een lampje, wat bij normaal gebruik dus nooit zichtbaar zal zijn. Het is wit als de monitor aan staat en oranje in stand-by.



De knoppen daarboven bedienen de interface die verschijnt als je de een-na-onderste knop indrukt. De interface is eigenlijk best mooi verzorgt en overzichtelijk – een goede verbetering t.o.v. van de monitoren op het werk.

De bediening is even wennen, ik verwar de ‘heen’ en de ‘terug’ knop steeds. Blijkbaar verwachten mijn vingers de ‘enter’ knop boven, en de ‘escape’ knop onder. Het is precies omgekeerd.

Er zijn veel instellingen te vinden. Het gaat zo ver dat zelfs de transparantie van het menu instelbaar is.

Eerste bevindingen

Na het aanzetten blijkt de monitor geen dode of permanent oplichtende pixels te hebben. Gelukkig maar.

Het aansluiten van de X1 Yoga is geen probleem, de monitor wordt gelijk herkend en goed aangestuurd en de laptop wordt opgeladen. Met 65 watt, volgens de OSD. De monitor wordt niet als dusdanig herkend door Windows 10, hij stuurt hem aan met een standaard VESA driver. De juiste driver is snel gevonden en geïnstalleerd. Moest hier dus wel proactief moeite voor doen – er is geen medium met drivers bijgeleverd.

De tweede doorgeluste monitor leek eerst niet te worden herkend, maar blijkbaar moet je DisplayPort ‘daisychaining’ apart aanzetten. Daarna werd de monitor keurig herkend en keek ik naar drie schermen: de nieuwe Lenovo, de laptop en de oude Dell. Allemaal aangesloten op de laptop via één USB-C aansluiting.

Ook het geluid komt mee. Ik kan dus, als ik op het luidsprekericoontje in de Windows 10 taakbalk klik, kiezen om het geluid uit mijn laptop te laten komen, uit het Lenovo beeldscherm, uit (de geluidsbar onder) het Dell scherm, en uit de via de USB-hub in het beeldscherm aangesloten externe geluidskaart. Het werkt gewoon. Wat een overvloed.

Het scherm gaat vlot aan, binnen twee seconden. De Dell is duidelijk later wakker.

Hoewel ik beide schermen op sRGB heb ingesteld, is er een naar mijn smaak tamelijk dramatisch kleurverschil waar te nemen. De Dell heeft een duidelijk geler beeld. De laptop en het Lenovo beeldscherm komen aardig overeen.

Andere apparaten

Mijn werkplek gebruikt dus de P27h-20 als centrale hub voor de overige randapparatuur (muis, toetsenbord, tweede monitor, ethernet, externe geluidskaart). Deze zitten bij mijn werkpleklaptop allemaal aangesloten via één USB-C kabel. Echter buiten mijn werklaptop heb ik ook nog andere apparaten die ik wil aansluiten. Bijvoorbeeld mijn smartphone en een drietal andere laptops.

Smartphone

Mijn Samsung Galaxy S10e sluit ik aan via de USB-C kabel en de telefoon schakelt, niet verrassend, meteen over naar de Dex modus. Ethernet wordt herkend en meteen gebruikt. De externe geluidskaart ook, maar het lukt mij niet om er geluid uit te krijgen. Het tweede scherm wordt ook herkend. De weergave is op beide schermen gedupliceerd op 1920×1080. Het is mij niet gelukt om op deze manier de eigen resoluties van de monitoren te gebruiken. De luidsprekers van beide schermen worden parallel aangestuurd, maar bij het doorgeluste scherm gaat het mis met de samplefrequentie: alles klinkt twee keer zo laag.

Laptops zonder USB-C

De andere laptops die ik in huis heb zijn al wat ouder en hebben niet de beschikking over USB-C. Die zullen dus op de ‘ouderwetse’ manier worden aangesloten, met hun eigen video-uit, stroom-in. De USB hub in de monitor is alleen beschikbaar met een USB-C ingang dus zullen deze via een USB-C (v) naar USB-A (m) verloopje moeten worden aangesloten. Echter is het altijd spannend met USB-C of dit soort ‘modificaties’ worden toegestaan. Maar het werkt, de op de monitor aangesloten en ingebouwde apparatuur worden allemaal keurig herkend.

Windows komt wel met een keurige melding dat de DisplayPort verbinding mogelijk niet goed werkt. Dat had ik wel verwacht. Alternatieve modi van USB-C werken niet via een conventionele USB-A poort.

Eén laptop heeft de beschikking over een DisplayPort aansluiting. Deze laptop herkende de tweede monitor prima, met geluid en al. De andere laptop heeft de beschikking over een HDMI aansluiting. Die herkende de tweede monitor niet. Conclusie: het doorlussen via DisplayPort werkt niet als de computer is aangesloten met HDMI. Niet onverwacht.

Beeldkwaliteit

Zoals ik eerder schreef – ik ben geen gamer en niet per sé een grafisch ontwerper (buiten wat dingetjes in Inkscape om) dus voor mij zijn exacte specificaties over kleurreproductie en verversingssnelheid en traagheid niet zo belangrijk. Ik gebruik het beeldscherm wel in een ruimte waar ook veel zonlicht kan zijn dus maximale helderheid is belangrijker voor mij. Het display is duidelijk helder genoeg, ook in een heel heldere omgeving.

Ik heb niet de beschikking over een colorimeter dus ik kan de kleurweergave niet objectief beoordelen. Het enige wat ik kan is de kleur vergelijken met mijn oude monitor. De P27h-20 heeft een veel koeler beeld dan de Dell U2420, ondanks dat ze allebei op het sRGB kleurprofiel staan ingesteld. Mocht ik ooit de beschikking hebben over een colorimeter dan wil ik er wel een test aan wagen.

Conclusie

Ik ben tot nu toe erg tevreden over deze monitor. Eigenlijk doet hij alles dat ik er van verwacht, heeft een bijzonder strak uiterlijk en een prima beeld. En heel belangrijk, ook deze week weer: hij blijft koel. Geen radiatorkachel voor mijn neus!