Apple MacBook Pro 2019 16" (i9 8-core 2,3GHz, 16GB ram, 1TB opslag, Qwerty) Zilver

Terug naar beter

De 2016-generatie MacBook Pro zal waarschijnlijk de geschiedenisboeken ingaan als een duistere periode voor MacBook-liefhebbers. De MacBook Pro 15” uit 2016 was te duur, te weinig flexibel, had gekke poorten die nog niemand gebruikte, een geopinieerd toetsenbord en was vooral ook erg zwak. Een grote teleurstelling voor de gemiddelde 15” pro-gebruiker, die juist méér kracht, méér flexibiliteit en méér robuustheid verlangde. Ruim drie jaar later is het roer om en heeft Apple aangegeven, zowel in woorden als in daden, dat ze nu een andere koers varen. De vraag is echter, waar koersen ze op af met deze nieuwe generatie MacBook Pro?

Eerst wat achtergrond

Ik schrijf deze review enkele dagen nadat ik over ben gestapt van een MacBook Pro 15” 2017 naar een MacBook Pro 16”. Houd er dus rekening mee dat alles wat ik te zeggen heb een voorlopig oordeel betreft en dat mijn langere termijn bevindingen niet in deze review staan.

Het model dat ik heb aangeschaft is de tweede basisconfiguratie, te weten met 2,3‑GHz 8‑core processor, 1 TB opslag en AMD Radeon Pro 5500M 4GB. Ik heb bij aankoop overwogen het RAM te upgraden voor bijna €500(!), dit heb ik om kostentechnische redenen uiteindelijk niet gedaan.

Ik heb met migratie-assistent alle gegevens van mijn vorige overgezet naar mijn nieuwe. Voor alle tests die ik heb uitgevoerd op beide apparaten voor deze review heb ik dus precies dezelfde installaties en gegevens gebruikt. Ook heb ik ervoor gekozen mijn eGPU buiten beschouwing te laten, omdat de meeste mensen geen externe grafische kaart bezitten.

‘It feels good to be back’

Het eerste wat opvalt als je deze laptop opent is hoe snel en soepel hij opstart. Als niet-zo-trotse bezitter van een MacBook Pro 2017 moest ik, nadat ik hem opende, altijd enkele seconden wachten totdat de laptop wakker werd uit zijn sluimerstand. Met de 16” is dat wachten verleden tijd. Dat klinkt als een klein dingetje — en, toegegeven, dat is het ook — maar het is indicatief voor de rest van de gebruikerservaring: De MacBook Pro 16” voelt aanzienlijk meer responsive en sneller. Op elke toetsaanslag, elke trackpadklik wordt snel en adequaat gereageerd. Het lijkt alsof de MacBook ademruimte heeft om achter de schermen te doen wat het moet doen zonder te verstoren waar je bezig bent. Dit is dan ook mijn eerste computer in tijden die niet eerst een halve dag loeiend bezig was 40.000 foto’s te synchroniseren.

Deze trend zet door bij intensievere programma’s: Adobe Illustrator, Photoshop en InDesign openen snel en maken goed gebruik van de sterk verbeterde GPU en de (tevens in Catalina sterk verbeterde) Metal-engine voor GPU-acceleratie. Ook XCode werkt soepeler en sneller, zeker bij de (zowel grafisch als computationeel intensieve) live previews in SwiftUI was de verbetering duidelijk te zien. Het grootste verschil merkte ik in Blender, waar een project dat voorheen een kwartier rendertijd nodig had nu in slechts vijf minuten gerenderd was. (Wel moet ik daarbij vermelden dat ik geen professioneel gebruiker ben van Blender, het is slecht iets dat ik af en toe als hobbyproject doe. Ik sluit dus niet uit dat er op mijn vorige apparaat iets in dat programma anders ingesteld stond.)



Het ‘vernieuwde’ toetsenbord, dat heel ‘vernieuwend’ is teruggegaan naar een vorige generatie mechaniek, voelt weer vertrouwd en betrouwbaar. Het is fijn dat Apple eindelijk afstapt van het desastreuze voorgaande toetsenbord, dat zo onbetrouwbaar was dat zelfs kranten als Wall Street Journal erover berichtte (https://www.wsj.com/graph...cbook-keyboard-problem/). Ook heeft de verder onveranderd gelaten touchbar een deel van haar ruimte afgestaan aan een fysieke escape-toets — wel zo prettig. Ik zelf heb nooit problemen gehad met het vorige toetsenbord en vond het ook niet actief onprettig, maar het moge duidelijk zijn dat dit nieuwe (oude) toetsenbord een sterke verbetering op alle vlakken is. Wel roept het vraagtekens op dat deze stap drie jaar heeft gekost om te maken: zaken als ‘antenna-gate’ en ‘bend-gate’ met de iPhone werden altijd gelijk volgende generatie effectief opgelost.

Onder de motorkap

Het koellichaam is krachtiger geworden en dat is de te merken aan de verhoogde luchtdoorvoer: Bij intensieve taken gaan de ventilatoren in de computer keihard draaien en komt er merkbaar meer lucht en lawaai uit te computer. Dit heeft als voordeel dat de CPU en GPU beter gekoeld zijn en langer kunnen presteren (vandaar ook bovengenoemde verbeteringen in performance), maar als nadeel dat de computer verre van stil is. Als je een stil apparaat nodig hebt raad ik sterk aan een andere computer te kopen of Turbo-boost (via een 3rd party tool) zelf uit te schakelen.

De overgang van AMD GPUs met een 14nm architectuur naar 7nm architectuur maken dat de standaard-configuratie GPUs aanzienlijk beter en efficiënter zijn dan hun voorgangers. Ook de batterij zelf is ongeveer 15% groter. Deze zaken samen zorgen er voor dat de batterij minder snel leeggetrokken wordt. Mijn eigen, anekdotische, ervaring is dat de batterij voor normaal gebruik iets langer meegaat, maar niet significant. Wel gaat de batterij tijdens GPU intensieve activiteiten (wederom anekdotisch) merkbaar langer mee: Zo kon ik anderhalf keer zolang Civilization 6 spelen op de batterij dan op mijn vorige MacBook Pro.

Een opvallende en onverwachtse verandering is de kwaliteit van de boksen en de microfoon. Ik zou bijna durven zeggen dat de boksen op de MacBook Pro 16” zó goed zijn dat een extern geluidssysteem niet meer nodig is voor het kijken van films en het luisteren naar podcasts. Apple zelf zegt dat dat goeddeels komt door twee ‘force-cancelling woofers’. Wat dat precies betekent en waarom het werkt ben ik niet helemaal achter, maar hoe dan ook werpt het nieuwe audio-engineering team nu ook haar vruchten af op de MacBook Pro.

Het gras is niet overal groen

Alhoewel deze eerste laptop in een nieuwe generatie Apple MacBooks op veel vlakken verbeterd is, is toch niet alles rooskleurig. De 16” heeft nog steeds een headphone jack en 4 thunderbolt-3 poorten. Thunderbolt-3 is een buitengewoon krachtige poort, sterk genoeg om er bijvoorbeeld een eGPU mee aan te sluiten, maar wordt nog steeds weinig gebruikt. Als er al apparatuur direct aansluit op deze poort, dan is dat meestal via USB-C en maakt het geen gebruik van het dure, snelle Thunderbolt-3. Er is maar zeer weinig dat echt gebruikt maakt van Thunderbolt-3. Het voelt dus een beetje alsof je een formule-1 wagen hebt, terwijl er overal alleen maar provinciale wegen zijn. Graag had ik dus één poort opgegeven voor een aantal USB-A poorten en vooral voor een SD-kaart. Minder krachtig misschien, maar wel praktischer.

Het meest teleurstellende aspect van dit apparaat is hoe slecht hij (achteraf) te upgraden en te repareren is. Wederom is het het geval dat individuele toetsen in het toetsenbord niet zelf vervangen kunnen worden: de bovenplaat moet integraal vervangen. Ook is het jammer dat de SSD en het RAM niet zelf vervangen kunnen worden. Ik besef me dat er voordelen zijn aan vaste opslagruimte en geheugen, maar het maakt het lastiger om het apparaat lang te gebruiken. Als over een aantal jaar 1TB opslagruimte of 16GB geheugen onvoldoende is, is het onmogelijk om bij te kopen. Zelfs Apple kun je niet betalen om een upgrade uit te voeren, behalve bij aanschaf van de computer. Zonde, want je betaalt nu echt de hoofdprijs voor extra geheugen en opslag.

Een goede koers

Al met al denk ik dat Apple met dit model een winnaar in handen heeft. De computer is een stuk sneller en robuuster. Op vrijwel elk vlak is de computer merkbaar vooruitgegaan. Bovendien krijg je een stuk meer waar voor je geld bij de basismodellen. Alleen jammer dat je de hoofdprijs betaalt voor extra upgrades aan geheugen en opslag, die je later ook niet zelf meer kunt uitvoeren.

Met deze laptop koerst Apple af op een wereld waar Apple laptops weer universeel geliefd worden door professionals en door amateurs, maar er moet nog wel wat gebeuren voordat we ook echt in die wereld beland zijn.

Mijn eindoordeel is dan ook: 8.5/10