Doom (2016), Windows

Ik heb dit spel sinds januari 2016, inmiddels alweer dik drie jaar geleden. Als ik een stressvolle week draai is het soms erg fijn om gewoon even hersenloos wat slechteriken af te schieten. Er zijn een aantal shooters die daarvoor in aanmerking komen, waaronder Doom 2 en Quake.

Waarom die oude spellen nou juist? Snelheid.

Met name Quake in het heden speelt gewoon fantastisch snel en weet nog altijd te boeien door de geweldige beschikbaarheid aan mods. Ik heb ontzettend veel plezier beleefd aan de mod Arcane Dimensions, er is zoveel te ontdekken en dankzij de infighting is het speelveld ontzettend dynamisch.



En dan kijken we terug naar Doom 2016, hoe ervaar je dat drie jaar later? Om te beginnen zijn er nog steeds nauwelijks community creaties te vinden.
Dan nog maar eens de single player campaign spelen. Met name de eerste levels zijn vrij ruim qua opzet en spelen nog steeds leuk weg, niet teveel onderbrekingen en je doet je best om snel wat upgrades bij elkaar te sprokkelen. Je vind misschien nog wat meer secrets en haalt nog een challenge erbij.

Halverwege begint de ellende eigenlijk, niet dat de levels nou heel saai zijn, maar ze beginnen linear te worden en uitgestrekter. En je loopt echt traag als in bijna realistisch, dat is niet zoals Doom zou moeten zijn. Vergeet die 60fps even, het minimum zou 60kmh moeten zijn

Als je een tweede keer speelt gooi je de moeilijkheidsgraad waarschijnlijk omhoog, dus je gaat een keer dood en dan wordt je weer herinnert hoe lang het laden duurt. Een moment aub, druk op enter, een moment, druk op spatie, zucht...

Ik begin oprecht heimwee te krijgen naar eenvoud:


Mijn conclusie
Doom 2016 is mooi, speelt erg lekker, was het geld zeker waard, maar weet kan (nog) niet op de lange termijn te boeien.