Fujifilm Fujinon XF 14mm F2.8 R

Al een tijdje was ik op zoek naar een echte wide-angle voor mijn Fuji X-T1. De XF 18-55 f/2.8-4 was de enige groothoek die ik had, maar die vond ik niet altijd toereikend.

Dan kom je bij Fuji wel in een dilemma terecht, want er is best veel keuze als je <18mm wilt gaan. Alleen al van Fuji zelf:

• XF 8-16 f/2.8
• XF 10-24 f/4
• XF 14 f/2.8
• XF 16 f/1.4
• XF 16 f/2.8

Ik wilde me beperken tot Fuji-lenzen ivm autofocus mogelijkheden, waardoor de Samyang 12mm en de Laowa 9mm al afvielen. Tevens vond ik die net iets te wijd voor mijn allereerste "ultra-groothoek".

Om die laatste reden viel de 8-16 ook al snel af. Zeker voor de prijs die ze vragen is het een dure gok als je geen ervaring hebt met ultrawide. Ook is dit een forse lens, terwijl ik liever iets compacters heb.

De twee 16mm lenzen waren interessant: de f/1.4 is veel goeds over geschreven, en de f/2.8 was alleen nog aangekondigd. De 16/1.4 was een serieuze kandidaat. Qua bereik vond ik 16mm eigenlijk wel iets te dicht bij 18mm liggen.

De 10-24 had een heel tof bereik, maar ik vond hem te donker. De OIS maakte hem erg interessant (evenals de prijs), maar bewegende objecten in het donker zouden lastig te fotograferen zijn zonder motion blur. Concerten bijvoorbeeld, en dat is nou net wat mij boeit.

Uiteindelijk bedacht ik me, dat je Fuji kiest vanwege de primes. Dus de 14mm zou het dan moeten worden: wijder dan de 16mm en een stuk lichter ook. Daarnaast was de 14mm optisch goed gecorrigeerd: nauwelijks vervorming, nauwelijks abberaties. What's not to like? zullen we maar zeggen. De vignettering vind ik niet zo erg, dat is gemakkelijk te corrigeren maar meestal laat ik het zo.

Bij Cameranu.nl kwam ik een occasion tegen voor een schappelijk bedrag, en dat was genoeg om de knoop door te hakken. Al snel had ik de 14mm thuis staan en kon ik ermee aan de slag.

Zo'n groothoek is best even wennen, zeker als je normaliter op 35mm werkt en hoger. Qua composities moet je heel anders te werk gaan om interessante platen te maken. Voor je gevoel moet je veel dichterbij kruipen dan wat je logisch lijkt. Het gebrek aan compressie (wat tele juist doet) was ook nieuw voor mij.

De lens is lekker compact en behoorlijk licht; hij is net een slag groter dan de 35/1.4 en ook wat zwaarder. Toch is hij qua volume en gewicht maar de helft van de 56/1.2. Dit ding steek je zo als extraatje in je jaszak.

Mijn eerste serieuze test kon ik doen op de Amsterdam Motor Show, en daarvan heb ik wat samples toegevoegd aan deze review. Zoals je aan de foto vol in koplampen kunt zien, heeft deze lens nauwelijks last van flare. Ik hield de camera op net een halve tapijttegel afstand van de auto vandaan, recht in de lamp kijkend.

De autofocus werkte accuraat en liet zich niet snel van de wijs brengen, een verademing vergeleken met de XF56/1.2 bijvoorbeeld. De focusing is ook sneller en stiller dan bij de XF35/1.4.
Actiefoto's heb ik nog niet gemaakt, maar dat zou dat geen issue moeten zijn: missers zijn wel erg lastig te maken gezien de scherptediepte. Als het echt moet kun je de achtergrond nog wel wat blurren als je echt heel dichtbij je onderwerp komt, maar dan heb je het over centimeters. Ik ben niet zo van de blurry foto's, daarvoor heb ik de 56/1.2 al :-)

Samengevat: ik ben erg blij met dit puike lensje, al zal ik wel mijn skills moeten bijwerken om leuke composities te kunnen maken. Als je niet oplet heb je gewoon saaie pica's met veel rommel in beeld.

Mocht je eens uit je comfort zone willen komen met fotograferen, dan kan zo'n groothoek misschien juist datgene zijn waarnaar je op zoek bent.