WD Blue SSD M.2 (3D v-nand (TLC)) 500GB

WD Blue SSD review

3D NAND, 500GB 2.5" SATA + 500GB M.2 SATA

- Inleiding
- Uitpakken, Bouw & Features
- Specificaties
- Testmethode
- Prestaties
- Conclusie

Inleiding

Iets meer dan een jaartje terug bekeken wij de WD Blue SSD’s. De artists formerly known as Western Digital hebben die Blue SSD’s onlangs echter intern een upgrade gegeven naar 3D NAND. Voor ons reden genoeg om de nieuwe WD’s weer door de molen te halen om te zien hoe ze er anno 2018 voor staan.

We testen de 500GB WD Blue in twee smaken: de 2.5” SATA en de M.2 (SATA/AHCI) variant. In theorie dezelfde schijf in een andere formfactor. Beide zijn binnen een paar euro van elkaar rond de 130 euro te vinden.

Uitpakken, bouw en features

Beide SSD’s komen in bescheiden, eenvoudige doosjes. Geen inhoud anders dan de SSD zelf in wat plastic. De SATA variant is een zwart plastic behuizing voorzien van een wit/blauwe sticker. Net als vorige review plaatsen we de kanttekening of WD niet de doelgroep van pc bouwers met systemen met vensters mee wil nemen.











De M.2 variant dan. Blauw pcb, past wel bij de naam in elk geval, stickertje, verder een redelijk standaard design.

Specs

De specificaties die WD opgeeft:



Beide formfactors delen dezelfde specificaties, kennen een aangename 5 jaar garantie (Wat ook wel moet gezien o.a. Crucial en Samsung ook 5 jaar bieden), en de 200TBW endurance rating zal ook niet snel een issue zijn. Het is belangrijk te vermelden dat de M.2 drive wel een SATA/AHCI drive is, en dus geen NVMe drive. Check de compatibiliteit van jouw M.2 sloten voordat je een M.2 SSD koopt.

Over hardwarematige encryptie wordt geen woord gerept in de specs of de productpagina, en nemen we aan als afwezig.

Testmethode

In navolging van de Spectre en Meltdown discussies hebben we besloten alle aanwezige (recente) SSD’s opnieuw te testen, een totaal van 13 SATA en 11 NVMe SSD’s. De verschillen met eerdere tests waren beperkt, veelal niet significant en in sommige gevallen geheel afwezig, maar we willen wel nauwkeurig te werk gaan en kunnen dus niet langer vergelijken met bijvoorbeeld de eerdere varianten.

Omdat brute lees- en schrijfprestaties ook zeker niet onbelangrijk zijn, bijvoorbeeld bij het overzetten van grote hoeveelheden data naar een SSD (bijvoorbeeld bij gebruik als externe SSD) kijken we naar de bekende AS SSD en ATTO benchmarks waar je eenvoudig en snel mooie getallen tevoorschijn kan toveren wat betreft maximale snelheden. Daarbij sluiten we ook uit dat de SSD vals kan spelen met comprimeerbare data, iets wat vooral in het verdere verleden een rol speelde.

Het probleem met SSD’s is het in kaart brengen van gemeten verschillen in een praktische toepassing. Één van de eerste argument in het voordeel van SSD’s was het feit dat computers vele malen sneller opstarten met een SSD dan met een traditionele harde schijf, echter weet praktisch elke moderne SSD een systeem wel vlot te starten en is dat weinig graadmeter meer voor prestaties (wederom, in het verdere verleden een ander verhaal). Onderlinge verschillen bij dergelijk eenvoudig gebruik zijn in een directe vergelijking nog wel grofweg van elkaar te onderscheiden als we van budget SSD’s naar high-end SSD’s gaan, en van high-end SATA naar de nieuwe PCI-Express / NVMe SSDs, maar je moet wel van goede huizen komen als je aan de hand van opstart- of response snelheid echt geld durft te zetten op wat voor een klasse SSD er in een systeem zit waar je achter zit.

Toch moeten we vergelijken, dus gaan we kijken naar de schijven in een aantal scenario’s die daadwerkelijk gebruik van een schijf simuleren. AS SSD kent een drietal ‘real world’ (bewust tussen aanhalingstekens) benchmarks die we meenemen, en ook PC Mark 8 die een totaalplaatje schetst van het systeem met de bewuste SSD dient deze praktische doelstelling. De PC Mark 8 benchmark is vergeleken met de anderen intensief en loopt in feite een hele reeks kleinere benchmarks door waardoor we structurele verschillen zien in plaats van enkel mooie cijfers.

Vanwege de giga hoeveelheid tijd die daarvoor nodig is hebben we de Iometer benchmarks momenteel nog niet voor alle schijven opnieuw uitgevoerd, deze resultaten zullen zsm weer hun return maken in onze SSD reviews.

Prestaties

Resultaten:























We zien de WD’s een beetje op een neer gaan in de verschillende grafieken. De piek lees- en schrijfsnelheden zitten tegen de top van SATA, iets wat de eerdere WD Blue SSD’s niet deden. In 4K- en sequentiele schrijfacties zien we ze weer wat terugvallen ten opzichte van de 860 EVO en MX500, terwijl ze in kortere 4K leesacties juist weer erg goed zien doen; precies het soort acties wat je als consument in de praktijk veelvuldig zal doen.

We zien de AS SSD en PC Mark score echter als de eenvoudigste manier om de positie van deze SSD’s uit te leggen: marge op echte budget drives zoals de UV500, maar gemiddeld genomen net achter de SATA koplopers: de 860 EVO en de MX500.

Vraag je je af waarom we het niet over de Sandisk Ultra 3D SSD’s hebben? En de verdacht vergelijkbare resultaten? Sandisk en WD vallen beide onder WD, en de schijven zijn dan ook op een paar details gelijk. Resultaten varieren altijd wel wat tussen schijven in, dat is nu eenmaal de realiteit met de manier waarop SSD’s werken, maar we kunnen de WD Blue en de Sandisk Ultra 3D gewoon gelijkwaardige schijven noemen.

De uitdaging? De prijzen op moment van schrijven, 19/05/2018. Probleem voor ons is dat die altijd schommelen. Op moment van schrijven warende nieuwe WD Blue's duurder dan de andere 500GB SATA drives, en dat valt gezien de prestaties niet te verdedigen. Wat WD dient te doen is te zorgen dat ze op prijs (specifiek de prijs-per-Gigabyte) gunstiger uitpakken dan de MX500 en de 860 EVO, simple as. Dus zodra deze die passende prijs hebben? Go for it.

Conclusie

Net als zijn voorgangers kunnen we de nu 3D NAND versie van de WD Blue SSD een prima middenklasser noemen, waarbij vooral de positieve uitschieter in de taken die typische consumenten het meest zullen uitvoeren (korte 4K leesacties) fijn is. Na de dagzege of twee moet de WD Blue echter zijn meerdere erkennen in het eindklassement in de Samsung 860 EVO en de Crucial MX500. Niet dat je onderlinge verschillen gaat ervaren in de meeste taken, start-up tijd, game loads, etcetera, maar toch. Dat er tussen de M.2 en SATA variant weinig verschil zit was te verwachten, maar desondanks goed om te bevestigen.

Het voornaamste probleem voor WD is dan dat er op gebied van SSD’s niet zo gek veel is om je mee te onderscheiden. Sure, de TBW rating is iets hoger dan die van Crucial, maar lager dan die van Samsung, maar ook daar is de realiteit dat je daar als consument feitelijk geen boodschap aan hebt. Alleen de 5 jaar garantie telt, maar dat bieden bijna alle opslag grootmachten inmiddels. Wel moeten we stellen dat hardwarematige encryptie hier ontbreekt, dus als je dat zoekt kijk je verder, al zal ook dat de meeste gebruikers een zorg zijn. De uitstraling zou een element kunnen zijn, maar op dat vlak kunnen we WD toch geen brownie points toekennen.

Dan hangt het voor de typische consument waar dit soort schijven voor is uiteindelijk, zoals we bij menig SSD (tot vermoeienis aan toe moeten) stellen, af van een paar luttele euro’s meer of minder. Daar kunnen we slechts voorzichtig oordelen, want de prijzen van flash gebaseerde producten wisselen sterk van dag tot dag, met als gevolg dat de SSD die wij zelf zouden kopen van dag tot dag kan wisselen. Op moment van schrijven (Mei 2018) is de 2.5” SATA WD Blue echter duurder dan zowel de MX500 en de 860 EVO, en dan zien we niet waarom we die zouden pakken. De M.2 versie van WD is (nu) echter beduidend goedkoper dan de Samsung, en dan moet je je afvragen of je bij afwezigheid van praktisch voelbare verschillen wel extra wil betalen. De M.2 MX500 is echter weer wat goedkoper, dus… ga zo maar door.

Voor alle SSD fabrikanten is het dus vooral zaak om te zorgen dat hun prijsstelling de beste is. Samsung komt met hun grafiek-winst als enige weg met een beperkte meerprijs, en net als de MX500 mag ook de WD Blue een meerprijs dragen boven echte budget SSD’s die verder achterblijven (denk aan de UV400/500), maar 5 euro kan het verschil maken tussen een goede koop en een matige. Spijtig dat het op dergelijk mierenn...ken aankomt, maar de realiteit, en wanneer we dan zien dat de 2.5” WD Blue maar liefst 16 euro of bijna 15% aan de verkeerde kant van een gemiddeld net snellere SSD valt is dat simpelweg niet te verdedigen.

Net als voor menig ander SSD fabrikant gaat dus ook voor deze WD Blue SSD’s in 3D smaak op: prima interessante (middenklasse) SATA SSD schijven, maar enkel als de prijs op moment dat jij je bestelling doet goed is. Vandaag is dat wellicht niet het geval, morgen misschien wel, beter advies dan dat je die situatie in de gaten moet houden kunnen we niet geven.

Feedback op de review of vragen? Laat gerust een reactie achter!


Enkele hogere res fotos voor de liefhebber, klikken voor de volledige versie:


Tijd over? Hier vind je nog wat andere reviews om je door je werkdag te slepen!

Terug naar boven