The Settlers 7: Paths to a Kingdom, Windows

Bij gebrek aan reviews van de redacteurs van verschillende sites met expertise op het gebied van games, heb ik besloten om het heft in eigen handen te nemen.

Ik ben al een tijd verknocht aan deze serie van Blue Byte, echter vond ik het vanaf deeltje vier toch wat bergafwaarts gaan. De grafische veranderingen in de laatste twee delen voor Path's to a Kingdom waren echter dusdanig vernieuwend, dat het interessant genoeg bleef om uit te proberen. De aankondiging van Paths to a Kingdom en de veranderingen in gameplay die hierin werden voorgelegd, wekte wederom interesse.

Allereerst wil ik wat vertellen over het DRM systeem van Ubisoft.
Er is een constante internetverbinding vereist om het spel te kunnen spelen. Er zijn mensen die hier problemen mee hebben en mensen die hier ingame ook al problemen me gehad hebben.
Ikzelf heb nog geen problemen gehad met dit systeem en vind het erg positief dat er geen dvd in mijn pc hoeft te zitten tijdens het spelen.

Paths to a Kingdom speelt zich af in de Renaissance periode in Europa. Het feit dat het in Europa afspeelt is overigens nauwelijks te zien, de Campaign missies spelen af in het fictieve Tandria waar je als dochter van de koning het land moet bevrijden om de kroon te bemachtingen. Het verhaal is echter weinig subtiel en het is vanaf de eerste missie duidelijk dat de koning andere plannen heeft dan hij voorhoudt. Wel is de verhaalvertelling van tijd tot tijd dusdanig knullig dat dit een soort bewustzijn van de knulligheid weergeeft. Wat het soms wel grappig maakt.
De Campaign kan gezien worden als een training voor het multiplayer en skirmish gedeelte van de game. De twaalf missies zijn zo ingedeeld dat je stap voor stap kennis maakt met de elementen van de game. Van het opzetten van je economie, tot het veroveren van overwinningspunten, het sleutelelement in de game.

Overwinningspunten:

De grootste verandering in de gameplay ten aanzien van de vorige delen is de toevoeging van Overwinningspunten. In tegenstelling tot de eerdere games uit de reeks, waar het wenselijk was om de tegenpartij uit volledig van de kaart te vegen, is het nu van belang om het gewenste aantal overwinningspunten te bemachtigen.
Deze overwinningspunten zijn op veel verschillende manieren te behalen. Door bijvoorbeeld een groot leger te maken, of door het mooiste koninkrijk te bouwen. Dit laatste overwinnigspunt is toepasselijk vernoemd naar de zonnekoning Lodewijk XIV.
Wat het spel zo dynamisch maakt is het feit dat je je kan richten op oorlogsvoering, technologie of handel en met alle drie de richtingen kans maakt op het behalen van de meeste overwinningspunten. Daarbij kan de strijd gewonnen worden zonder in contact te komen met een tegenstander.

De drie paden:

Zoals eerder genoemd is het op meerdere manieren mogelijk om de overwinning te behalen.
Zo kun je een groot leger bouwen, om zoveel mogelijk land te winnen, en veel druk te kunnen zetten op je tegenstanders. Hierdoor ben je echter wel veel afhankelijk van je eigen productie en heb je ook veel ruimte nodig om dit leger te kunnen herbergen en financieren.
Als je je richt op technologie (wat in de tijd van de Renaissance bij de kerk lag) zullen bepaalde processen in je economie efficiënter verlopen, waardoor je minder ruimte nodig hebt voor hetzelfde resultaat, en waardoor je troepen sterker kunnen worden. Hierdoor gaat er minder aandacht uit naar je leger en de uitbreiding van je koninkrijk, maar is dat ook minder nodig om een sterke tegenstander te worden. Ook kun je met de monniken neutrale gebieden bekeren zodat je zonder militaire kracht toch gebieden voor je kunt winnen.
Tot slot is er de richting van handel. Wanneer je je hier op richt maak je jezelf minder afhankelijk van je eigen productie, waardoor je minder ruimte nodig hebt voor het ontwikkelen van je economie.
Daarbij kun je met deze tactiek genoeg geld verdienen om neutrale gebieden om te kopen.
Al deze manieren, en mixen hiervan zijn goed uitgebalanceerd zodat je een tactiek kunt verzinnen die jij prettig vindt, zonder daarbij erg in het nadeel te zijn tegenover iemand die een andere tactiek kiest. Dit is een uitermate sterk punt van de game wat veel uren plezier zal opleveren, omdat je lange tijd bezig kan zijn met het verfijnen van je strategie.

Besturing:

De besturing vrij eenvoudig en gaat vrijwel volledig met de muis. Wel zijn sommige functies wat moeilijk te benaderen als je wat verder uitgezoomt bent. Hierdoor verlies je soms tijd bij het selecteren van de juiste funcite of het plaatsen van een gebouw op de juiste positie. Er zijn wel functies via het toetsenbord te benaderen, maar dit blijft zeer beperkt en er valt ook niets in te wijzigen. Toch jammer, want zo moeilijk hoeft keymapping toch niet te wezen lijkt mij.

Micromanagement:
Er is ten aanzien van Rise of an Empire weer meer aandacht uitgegaan naar de micromanagement van de economie. Zo zijn productielijnen weer uitgebreider gemaakt. Wat voor mij een zeer positieve verandering in de gameplay is, omdat het (kort) achteroverleunen en de arbeiders zien zwoegen altijd een plezier is geweest.

Beeld en geluid:
Grafisch is het spel enorm veranderd ten aanzien van zijn voorgangers. Alles heeft een cartoon achtige vrolijke look, en in het veld heb je een zeer uitgebreid zicht. Zodra je inzoomt zie je een wereld aan detail. Zo kun je met een glimlach genieten van een gevecht, waar je troepen een kanon laden, saluerend aan de kant stappen en hun oren bedekken voor de explosie. Op grafisch gebied laat deze game zijn voorganger Rise of an Empire ver achter zich en lijkt het niet eens zo veel meer kracht van je pc te vragen! Echte bewijzen heb ik hier alleen niet voor, behalve mijn subjectiviteit

Het geluid van het spel is verdienstelijk, echter niet bijzonder. De muziek zet de sfeer van het tijdperk erg goed neer. Ook wordt er ingespeeld op de situatie. Als je een tijdje met en florerende economie zit en groeit wordt er een heroïsch thema neergezet. Gaat je tegenstander met rassen schreden vooruit is de moodswing meteen duidelijk. Helaas is er weinig diversiteit in de muziek, en er lijkt vaak 1 thema in loop te zijn gezet voor een map. Als je een uur of 2 bezig bent met dezelfde skirmish kan dit gaan vervelen of nogal vervelend in je hoofd gaat zitten . Hier had wat mij betreft meer aandacht naar uit mogen zijn gegaan. En om even te gaan muggenziften: De muziek is ook geen Renaissance, maar lijkt meer invloeden van het Classicisme te bevatten wat zich toch wel een paar honderd jaar later afspeelde. Geen minpunt natuurlijk, want het blijft wel sfeervolle muziek, die goed bij de game past en aansluit.

Multiplayer:

Paths to a Kingdom richt zich vooral op het sociale aspect dat is te merken aan de multiplayer, waar je zelf maps kan hosten of kan joinen. En aan de andere kant kun je de pool in om voor een plek op de leaderboards te strijden. De leaderboards lijken vooralsnog niet voor iedereen weggelegd. Na een aantal games in de hiervoor toegewezen Empire mode sta ik nog steeds niet op de ranglijst. Meerdere spelers geven aan hier last van te hebben. Erg jammer dat dit met de release van de game niet goed voor elkaar is. Helemaal omdat er al een open bèta is geweest.
Een nieuwe toevoeging is het opvragen van een mentor en functioneren als een mentor voor beginnende spelers. Je kunt met de optie 'request a mentor' een vraag rond laten gaan langs spelers, zodat één van hen deze vraag via de chatfunctie kan beantwoorden. Andersom kun je er voor kiezen om een mentor te zijn. Je krijgt dan tijdens het spel een vraag in een scherm te zien, waarbij je kunt kiezen of je deze wil beantwoorden of niet. Het leuke hiervan is dat je beginners uit de brand kan helpen die even vastlopen. En zo kunnen vragen dus beantwoord worden zonder dat het spel onderbroken of afgesloten hoeft te worden (om bijvoorbeeld naar een forum te gaan). Zo kunnen mensen letterlijk al doende leren. De functie werkt erg goed. Een vraag komt bij één speler tegelijk terecht, zodat je niet honderd antwoorden terug krijgt. Ook heb ik al meegemaakt dat er discussie ontstaat over verschillende spelvormen, wat over en weer tot openbaringen leidt.
Ook kunnen perstaties gedeeld worden op Facebook voor het geval je daar waarde aan hecht

Conclusie:
Om maar even te beginnen bij de minpunten:
De muziek laat te wensen over, door een te klein aanbod voor een spel waar je vaak wat langere periodes mee bezig bent.
De besturing heeft ook kleine kinkjes in de kabel. Het toetsenbord voegt weinig toe en is niet vrij in te delen.
Ook zijn er nog problemen met de leaderboards, waardoor niet iedereen hier in opgenomen word, dit is waarschijnlijk een bug wat te patchen valt.
Maar dit zijn kleine problemen tegenover de geweldige veranderingen die de game met zich mee brengt.
Settlers 7: Paths to a Kingdom is een uitstekende toevoeging op de serie. Met een verfrissende gameplay, de vernieuwde graphics en de integratie van het internet door middel van leaderboards en mentorschappen is er genoeg nieuws om jezelf nog een hele tijd bezig te houden.
Dit alles zorgt voor een game die je vaker dan één keer oppakt, heerlijk voor gaat zitten op de luie zondagmiddag om jezelf te meten tegen andere spelers. En ik hoop ook dat er veel mensen zijn die zichzelf in de strijd mengen, zodat er veel te meten valt!


PS.:Ik heb al een tijd geen review voor een game geschreven. Het zou kunnen zijn dat het verhaal wat onsamenhangend is zonder dat ik dit nu doorheb. Feedback is altijd welkom!