TP-Link EAP245 v1

Inleiding

Enige tijd geleden werd ik door TP-Link Nederland benaderd met de vraag of ik interesse had in het testen en reviewen van producten. Aangezien ICT mijn werk en hobby is en ik het altijd leuk vind om nieuwe spullen te testen (ookal heb ik hier door een jong gezin tegenwoordig wel iets minder tijd voor), heb ik bevestigend op deze vraag geäntwoord.

Zeker op het gebied van WIFI ben ik altijd op zoek naar een goede balans tussen prijs, prestatie en ook het gemak waarmee een WIFI accesspoint geplaatst kan worden. Ik woon in een doorsnee rijtjeshuis met een entreehal met wenteltrap naar een eerste verdieping, plus nog een wenteltrap naar zolder. Complicerende factoren bij het verkrijgen van een goed WIFI bereik en prestaties zijn:

• Betonnen (kanaalplaat) vloeren
• Isolerende en geluiddempende platen met aluminiumbekleding onder het laminaat op zowel 1e verdieping als zolder
• Een overvolle 2,4 Ghz. band.

Mijn reguliere WIFI setup bestaat uit een "Ubiquiti Unifi AC Pro" accesspoint op de begane grond, liggende op een hoge kast in een hoek van de woonkamer (grenzend aan de tuin) en een "Ubiquiti Unifi AC LR" die aan de muur in het trappenhuis tussen 1e verdieping en zolder hangt. Zeker het AP in de woonkamer ligt natuurlijk niet ideaal, aangezien deze AP's normaal naar beneden gericht afstralen vanaf een plafond, of de ruimte in als ze aan een muur hangen. Echter, in een huiselijke situatie heb ik ook te maken met een partner en waar ik makkelijk (en zo onzichtbaar mogelijk) UTP heen kan krijgen .

Het product

Van TP-Link zou ik een accesspoint toegestuurd krijgen. Dit bleek de "EAP245" te zijn.

De EAP245 is een Dual-band Access Point dat zowel op 2,4 als 5 Ghz (gelijktijdig) WIFI kan aanbieden. Op 2,4 Ghz valt in theorie 450 Mbps te behalen en op 5 Ghz 1300 Mbps. Voor beide snelheden geldt, zoals met alle AP's, echter wel dat dit theoretische snelheden zijn die alleen onder ideale omstandigheden en met clients die een 3 antenne configuratie hebben. Zeker die 450 Mbps op 2,4 ghz. haal je met een overvolle frequentieband simpelweg niet meer, tenzij je in een boerderij met flink wat ruimte eromheen woont.

Overigens heb ik thuis geen clients die op 5 ghz. een configuratie met 3 antennes hebben. De -theoretische- snelheid op 5 Ghz. is voor mij dan ook ongeveer 867 Mbps (2 antennes)

De EAP245 wordt door TP-link gepositioneerd als een ideaal Access Point voor het MKB en de "enthousiaste thuisgebruiker". Hij biedt zelf een web interface aan waarmee hij als stand-alone AP in een thuissituatie of op een klein kantoor prima kan funtioneren als een solide basis voor een WIFI netwerk. TP-link raadt in een stand-alone situatie en met een simpele "ik wil goede WIFI" usecase ook deze modus aan.

Voor meer geävanceerde functionaliteit of in samenwerking met andere EAP's van TP-link is er echter controller software nodig. Deze hoeft niet per se altijd te draaien om werkende WIFI te hebben, maar wel als je bijvoorbeeld een gastennetwerk met "captive portal" wilt draaien. Hierover later meer.

In de doos bevinden zich het de EAP245 zelf, bevestigingsmaterialen om het AP aan een muur of (systeem-)plafond te hangen, een 'reguliere' voedingsadapter en het nodige papierwerk.

De installatie

Hey, dat is handig! De EAP245 kan óók via PoE (802.3at) gevoed worden in combinatie met een Gigabit verbinding! Laat ik in mijn meterkast een switch hebben hangen die ook al de bestaande Ubiquiti AP's op deze manier van stroom voorziet. De mee geleverde voedingsadapter kan dus netjes in de doos blijven. Hetzelfde geldt overigens ook voor de installatieboekjes. Ik heb gewoon het AP aan de UTP-kabel gehangen en, hey, een groene LED! PoE vind ik eigenlijk ideaal. UTP is relatief makkelijk naar de ideale plek voor AP's te trekken, zeker in een kantoorsituatie. Voor 230V punten is dit altijd weer net wat lastiger. Fijn dat de EAP245 dus op beide manieren van stroom kan worden voorzien.



Ik heb de EAP245 op een kast in de woonkamer geplaatst, in plaats van de UAP AC PRO. De EAP245 is nu ongeveer 3 weken in gebruik en de Ubiquiti ligt dus in de kast. Omdat de EAP245 op dezelfde plek ligt heb ik wel ook de gelegenheid gehad om de gebruikservaring met beide merken, die zich ongeveer op dezelfde markt richten, te vergelijken. De 1e verdieping en zolder worden nog steeds bediend door de UAP AC LR. Alleen voor een simpele test van het bereik heb ik de UAP AC LR even van de stroom gehaald zodat de EAP245 nog over bleef als het enige AP.

Stand-alone biedt het Accesspoint een vrij simpele maar redelijk afdoende web interface aan om basisdingen in te stellen zoals een vast of DHCP IP voor het AP zelf, SSID's, draadloze beveiliging en nog wat zaken. Na het aansluiten van het AP heb ik in de DHCP-server in mijn router gekeken welk IP adres het AP kreeg. De web interface biedt direct een mogelijkheid om een admin user te definieren en een wachtwoord. Voor iedereen die wel eens een wireless router of AP instelt is het makkelijk om binnen 5 minuten een draaiend WIFI netwerk op 2,4 en 5 Ghz. te hebben. Een minpunt is wel dat je via de stand-alone modus niet kan beschikken over "band steering", een techniek waarbij je op 2,4 en 5 Ghz. dezelfde netwerknaam gebruikt en het AP ziet welke standaarden een client ondersteunt en op basis van belasting en evt. te halen snelheden de client subtiel naar 2,4 of 5 Ghz. toe hint. Jammer, want band steering heeft niet per se de ondersteuning van een controller nodig en ook simpele setups kunnen hier baat bij hebben.

Zelf heb ik voor deze review de EAP245 getest in combinatie met de controller software (door TP-Link "Omada" genoemd). Deze is beschikbaar voor zowel Windows als Linux. Op het moment van testen (en schrijven) lopen de Windows en Linux versie echter helaas niet synchroon. De Windows versie blijkt nieuwer te zijn dan die voor Linux, terwijl de nieuwste firmware (op het moment van schrijven "1.3.0 Build 20180208 Rel. 33722(4555)" wel ook is gemaakt voor de nieuwste controller versie. Jammer! Een Linux VM (of docker container) is zo opgezet op mijn NAS. Windows servers draai ik niet. Uiteindelijk heb ik voor de testperiode besloten mijn Linux-PC 24 uur per dag aan te laten staan. Hier draait ook een Windows 10 installatie in een Virtualbox VM, die nu dus tijdelijk als 'servertje' dient. Mijn contactpersoon bij TP-Link heeft wel laten weten dat men ernaar streeft om de Windows en Linux versies altijd zo veel mogelijk gelijk te laten lopen.Laten we hopen dat dit in de toekomst beter lukt. Het moet ook niet zo moeilijk zijn, aangezien de controller op Java draait.

Controller

Ik ga hier niet werkelijk 'alle' opties bespreken, maar zal per onderdeel wel de meeste belangrijke opties en bevindingen omschrijven. Ook heb ik een aantal screenshots gemaakt die ongeveer illustreren hoe e.e.a. eruit ziet.

De User Interface van de controller is zo'n beetje op te delen in 2 'regionen'. In het 'hoofdscherm' tref je een 'top bar' aan met een dropdown menu waar je tussen meerdere 'sites' kan kiezen (mocht je een zodanig uitgebreide setup hebben dat je WIFI netwerken op meerdere 'sites' beheert). Daarnaast volgt een serie iconen waaruit je snel kan opmaken hoeveel AP's je hebt, of er AP's hun verbinding kwijt zijn en of je nog AP's moet toevoegen aan de infrastructuur. Daarnaast zie je hoeveel 'stations' (WIFI clients) er verbonden zijn, met een onderverdeling tussen gebruikers en gasten. Helemaal rechts tref je een (auto)refresh knop, instellingenknop en uitlogknop aan.

Onder de topbalk staat de 'tab bar' aan. Tijdens je reguliere beheer van het netwerk tref je hier vrij logische tabs aan:

Map

Hier kan je een tekening van je gebouw/pand uploaden, de schaal van de tekening kan definieren en de AP's kan plaatsen. De schaal van de tekening definieer je zodat de controller een inschatting kan maken van het bereik van de AP's en dit kan weergeven in een 'heatmap'. Wat opvalt is dat ik hier geen onderscheid zie tussen de 2,4 en de 5 ghz. coverage.

Statistics

Hier zie je een snel overzicht van je SSID's en hoeveel clients hierop zijn aangemeld, welke AP's het meest gebruikt worden, grafiek van het verkeer en aantal clients over 30 dagen of 24 uur en een " Quick look" met een meest actieve AP, meest actieve client en ene 'all time top client'. Wat in de Quick Look opvalt is dat hier alleen MAC adressen getoond worden, en niet de (vanuit DNS verkregen) hostname of zelf gedefinieerde AP name.

Access Points

Hier verschijnt een overzicht van alle compatible TP-link Access Points. Als je een Access Point nog nooit via de controller hebt beheerd, dan staat de status op "Pending" en verschijnt er rechts in de regel een "Action" om het AP te 'adopteren'. Je vult dan standaard gebruikersnaam en wachtwoord in waarmee de AP uit de doos komt of, zoals in mijn geval, wat je al in de web interface van het AP hebt geconfigureerd. Wel apart: Ik had het AP dus eerst via de web interface geconfigureerd zodat ik beneden alvast m'n gewone WIFI netwerk beschikbaar had en ik had ook zelf een vast IP ingesteld. Maar na adoptie in de controller kreeg het AP ineens weer een via DHCP verkregen adres. Oh ja, nog een slordigheid: Ik had in het AP een admin wachtwoord ingesteld met een speciaal teken erin (min-teken). De controller weigerde hiermee het AP te adopteren, wat maakt dat je het admin wachtwoord in de EAP dus niet zo sterk kan maken als verstandig is. In dit scherm kan je ook kiezen tussen "Overview", "Config" en "Performance". De kolommen in de tabel veranderen dan naar voor de optie gekozen relevante stats. Als je op de naam van het AP klikt of de "edit" button in de "Action" kolom, dan ga je naar de configuratie van het specifieke Access Point.




De configuratie per AP is eigenlijk een belangrijk scherm bij het opzetten van je netwerk, want daar configureer je per AP de instellingen van de 2,4 ghz. en de 5 ghz. radio (kanaal, breedte van je kanaal, vriendelijke naam voor het AP, IP-instellingen van het AP, etc."

Clients

Hier zie je welke WIFI Clients (of "Stations") er verbonden zijn met je netwerk. Per client wordt het Access Point weergeven waar de client op zit, of het een user of guest is, de frequentieband, de theoretische snelheid en nog meer. Ook wordt er een "Hostname" weergeven als het IP-adres van de Client in de DNS server op het netwerk geconfigureerd is. Als je op de hostname van een client klikt kan je een snelheidslimiet voor die client instellen of de verbindingsgeschiedenis weergeven.

Insight

Hier vind je nog meer overzichten en filtermogelijkheden om nog meer te zien over clients (hoe lang ze al met het netwerk verbonden zijn, hoeveel verkeer ze hebben gegenereerd en wanneer ze voor het laatst zijn gezien). Ook kan je, als je dit in de instellingen aan hebt gezet, zien of er "Rogue AP's zijn" . Dit zijn Access Points die een SSID uitzenden dat hetzelfde is een bij de controller bekend SSID. In theorie zou het zo kunnen zijn dat een kwaadwillende probeert om gebruikers naar door hemzelf opgezet 'nep AP' te lokken. Of een medewerker in het bedrijf vindt dat hij zelf een WIFI netwerk mag draaien. Je kan ook instellen dat zo'n "Rogue AP" 'trusted' is. Ik heb dit zelf gedaan omdat ik ook mijn Ubiquiti netwerk nog heb draaien voor de bovenverdiepingen.

Log

Hier kan je diverse logs vinden.

De tweede belangrijke 'regio' van de User Interface is aanvankelijjk wat verborgen. Onderin de UI zie je een grijze balk met "Wireless Settings", "Wireless Control", "System" en "Admin". Als je op 1 van deze opties klikt, of op het pijltje rechts, dan klapt de 'regio' uit. Ik weet niet waarom de ontwikkelaars dit zo ontworpen hebben. Het is eigenlijk best een belangrijk scherm, want hier definieer je je daadwerkelijke WIFI netwerken (SSID's), met per WIFI netwerk de beveiligingsinstellingen en of er een "Portal" (gastennetwerk) aan moet staan waarop gebruikers/gasten, na het verbinden met het netwerk, doorheen moeten voordat ze echt gebruik kunnen maken van het netwerk. Anderzijds moet je ook naar deze 'regio' toe om lokale gastgebruikers of 'vouchers' te definieren, dus dan is het wel weer handig dat dit een snel 'uitklapbare' regio is.

Wireless Settings

Hier maak je de 2,4 Ghz en 5 Ghz SSID's aan. In mijn geval heb ik hier het SSID aangemaakt dat we hier thuis normaal gebruiken en wat op zowel 2,4 als 5 Ghz hetzelfde is. Ook heb ik nog een 2,4 Ghz-specifiek en een 5 Ghz-specifiek SSID aangemaakt om enerzijds wat duidelijker het bereik te kunnen bepalen met WIFI Analyzer en anderzijds om ook wat te experimenteren met de Portal instellingen.

Per SSID kan je instellen of het netwerk richting het bedrade netwerk een bepaald "VLAN" moet krijgen, of het SSID actief bekend moet worden gemaakt aan clients die een scan uitvoeren en de beveiligingsmodus (met de welbekende WPA en WEP opties. Ik kies hier tegenwoordig standaard voor WPA2-PSK met AES Encryption. In een groter bedrijfsnetwerk kies je waarschijnlijk voor WPA2-enterprise, met de daarbij horende authenticatie infrastructuur. Maar je zou ook een onbeveiligd netwerk kunnen maken en dan de Portal functionaliteit aan het netwerk hangen (maar je kan dus ook de standaard WIFI encryptie combineren met een Portal).

In het overzicht van SSID's staat ook een kolom met "Portal". In tegenstelling tot de andere kolommen, kan je in dit gedeelte nog niets met de Portal kiezen. Onder "Wireless Control", als je Portals aanmaakt, kan je straks kiezen welke SSID's door deze portal afgehandeld moeten worden.



Onder "Wireless Settings" vind je ook nog "advanced wireless settings" (normaal hoef je hier niets te veranderen) en "Band Steering'. Die laatste is nog wel interessant. "Band Steering" werkt, als je het aan hebt gezet, voor SSID's die op 2,4 en 5 Ghz hetzelfde zijn. Het AP zal, wanneer een client verbinding wil krijgen, proberen te achterhalen welke frequentiebanden de client ondersteunt en dan, afhankelijjk van de belasting van je 2,4 en 5 Ghz netwerk, de client 'hinten' om op een bepaalde frequentieband te laten verbinden. Op deze manier heb je enerzijds de mogelijkheid om clients naar je veel snellere 5 Ghz netwerk te dirigeren en anderzijds om dus de meestal overvolle 2,4 Ghz band wat te ontlasten.

Wireless Control

Hier kan je "Access Control" rules aanmaken, die voor een bepaald SSID moeten gelden. Dit is vooral van toepassing als je meerdere subnets op je netwerk hebt en je wilt de toegang hiertoe instellen. Ook vind je hier MAC Filter opties waarmee alleen bekende Wireless apparaten met een SSID mogen verbinden en "Scheduler" opties, waarmee je draadloze netwerken op gezette tijden kan uitschakelen. Onder "QoS" heb je nog wt geädvanceerde opties om de powersaving functies en 'quality of service' op het netwerk in te stellen. Dit is wel vrij geädvanceed spul en moet je eigenlijk alleen aan komen als je precies weet wat de verschillende opties doen of wanneer er in je specifieke setup problemen spelen die je eventueel hiermee kan oplossen. Normaal gesproken kan je dit gewoon op default laten staan.

Een optie waarmee ik wel heb gespeeld is de "Portal" functionaliteit. Dit is 1 van de functionaliteiten waarvoor je de Controller software ook altijd moet laten draaien (voor een basisnetwerk met een simpele WPA2 key is dit niet nodig). Je kan een "Portal" aanmaken als je bv. een onbeveiligd gastennetwerk wil, maar wel wil dat gasten zich op de één of andere manier moeten aanmelden zodat je weet wat er op je netwerk gebeurt of omdat je bv. een hotel runt en een voucher of gebruiker aan je gasten wilt geven. Of je wil dat ze betalen voor WIFI. Je kan meerdere Portals aanmaken, en per portal aangeven op welk SSID (of welke SSID's) dit Portal van toepassing moet zijn.





Je kan kiezen voor een scala aan authenticatietypen, bijvoorbeeld een simpel wachtwoord, een gebruiker die je opvoert in de controller zelf, een voucher systeem, sms, radius, een externe portal of zelfs een koppeling met Facebook. Ik heb zelf gespeeld met lokaal opgevoerde gebruikers én met de "voucher" mogelijkheid. Als je kiest voor het "Voucher" systeem verschijnt er een link naar een "Voucher manager". Daar kan je kiezen om 1, of een hele serie, vouchers aan te maken. Je kan kiezen of de Voucher eenmalig gebruikt kan worden en hoe lang die geldig moet zijn. Ook hier kan je instellen of de gebruikers van de vouchers beperkt moeten worden in snelheid. Vervolgens print je de vouchers uit en kan je ze aan je gasten geven. Zelf had ik overigens graag gezien dat de link naar de "voucher manager" ook elders in de interface naar voren zou komen, zodat hij sneller te vinden is (zelfde geldt ook bij bv. het user management als je daarvoor kiest). Verder werkt de functionaliteit goed. Je kan de Vouchers inderdaad gebruiken en na de geldigheidsduur werkt je WIFI niet meer.

Bereik en prestaties

Het bereik vergelijk ik, voor zo ver dat in een huiselijke omgeving uberhaupt mogelijk is, met mijn bestaande Ubiquiti UAP AC Pro. Hetzelfde geldt voor de snelheden. Beide AP's heb ik op het meest vrije (en zelfde) kanaal gezet. Op 2,4 ghz. heb ik gekozen voor kanaal 1, met een 20 Mhz. breed HT kanaal. De ervaring heeft mij geleerd dat je 40 Mhz. alleen maar moet gebruiken als je dusdanig vrijstaand woont dat je deze band nog voor jezelf hebt. Op 5 Ghz. heb ik gekozen voor kanaal 40, op de VHT80 instelling. Op 5 ghz. zijn er in mijn buurt nog nauwelijks gebruikers en degenen die er wel op zitten hebben een dusdanig zwak signaal, dat ik dat voor het gemak even verwaarloosd heb. Overigens benut je op VHT80 wel direct alle kanalen die je op de EAP245 kan kiezen in de 5 Ghz band. De EAP245 ondersteunt namelijk niet de hogere (DFS-) kanalen. Dit is wel iets om in gedachten te houden en zou je als een nadeel kunnen zien. Anderzijds: Aan het gebruik van de DFS kanalen kleven wel allerlei (door regelgeving ingegeven) voorwaarden. Zo is WIFI apparatuur die op deze kanalen zendt verplicht om hier per direct mee te stoppen als er op dezelfde frequentie bijvoorbeeld een radarpuls wordt gedetecteerd. Wellicht dat TP-Link daarom er voor gekozen heeft om deze kanalen niet te ondersteunen?

Bereik van de EAP245 komt aardig overeen met de UAP AC Pro. Op 5 ghz, binnen 3-8 meter zonder tussenliggende obstakels, is de signaalsterkte zo rond de -55 dBm. Onder deze omstandigheden heb ik ook de snelheidstests uitgevoerd waar ik zo nog op terug kom. Als ik in de tuin ga staan, zo'n 10 meter bij het AP vandaan en met de achtergevel (stenen muur met spauw en tuindeuren ertussen), dan haal ik met de EAP245 nog -70 dBm, volgens "WIFI Analyzer" in het midden van het 'gele' gebied. Het signaal is dan nog voldoende voor een goede 200/200 Mbps (Down/Up). op een Speedtest. Het signaal van de UAP AC Pro blijft nog net wat sterker (rond de -63 dBm), met vergelijkbare resultaten qua snelheid.

Één verdieping hoger, met een betonnen verdiepingsvloer en laminaat met aluminium onderfolie ertussen, is 5 Ghz. eigenlijk niet bruikbaar meer. Op 2,4 Ghz. is het signaal nog -68 dBm en haal ik op een Speedtest 70/80 Mbps (Down/Up). Met de UAP AC Pro is dit vergelijkbaar. Overigens is die 70/80 snelheid op 2,4 Ghz in dit overvolle deel van het vrije radiospectrum sowieso het maximum haalbare, ook als ik dichter bij het AP blijf. In ieder geval voldoet de EAP245 hier aan mijn verwachtingen (en is hierin ook niet geëvenaard door andere AP's): In dit huis heb ik gewoon meerdere AP's nodig voor een goede WIFI verbinding op elke plek op alledrie de verdiepingen.

Dan de snelheidstests die ik op 3 meter afstand van het AP gedaan heb. Deze heb ik alleen op 5 Ghz. uitgevoerd. Op 2,4 Ghz haal ik, zoals eerder aangegeven, met geen enkel AP hoger dan rond de 80 Mbps up en down. De snelheidstesten heb ik op de volgende 2 manieren uitgevoerd:

* Iperf: Een simpel tooltje dat je op een (Linux- Mac- of Windows-) systeem in servermodus draait en op een ander systeem in Clientmodus. Om zeker te zijn dat de server voldoende performance heeft voor een betrouwbare meting heb ik dezelfde test ook vanaf een bedrade client uitgevoerd. Hier haal ik netjes 1 Gbps up & down. Tijdens de tests heb ik Iperf op een TCP windowsize van 500 Kb gezet, met 4 parallelle threads, voor de duur van 15 seconden en waarbij de eerste 5 seconden niet mee tellen.

* Speedtest.net (Ookla): Ik heb de luxe te beschikken over een glasvezelverbinding van 1 Gbps. Op de Speedtest.net mirror van Solcon in Dronten haal ik bedraad altijd minimaal 700 Mbps up en down. Aangezien mijn ervaring is dat ik, ook met Wireless AC op 5 Ghz. deze snelheid zelden haal, vind ik deze test voor nu betrouwbaar genoeg.

Oh ja: De EAP245 (en de UAP AC Pro) beschikken op 5 ghz. over een 3 antenne configuratie. Echter, al de clients die ik thuis heb beschikken over slechts een 2 antenne configuratie (met een theoretische maximumsnelheid van ongeveer 867 Mbps.

Asus Zenbook (Intel Wireless-AC 8260):
Ookla: 228 Mbps down / 367 Mbps up
Iperf: 385 Mbps client sender / 425 Mbps server sender

Sony Xperia xz1-compact (Snapdragon 835):
Ookla: 200 Mbps down / 420 Mbps up
Iperf: 273 Mbps client sender / 233 Mbps server sender

Deze resultaten liggen een tikkeltje lager dan wat ik met de UAP AC Pro haal. De Asus haalt in de Ookla speedtest 327 Mbps down en 473 Mbps up. Met Iperf is dit 428 Mbps resp. 555 Mbps. Met mijn Sony Xperia xz1-compact zijn de verschillen vergelijkbaar.

Ik weet overigens niet goed te verklaren waarom ik met Speedtest.net, nota bene buiten het eigen netwerk, betere resultaten haal. Ik heb nog wel wat zitten spelen met de Iperf settings, maar drastisch hogere resultaten heb ik niet kunnen bereiken. Waarschijnlijk gaat de software van Speedtest.net toch nog net wat slimmer en dynamischer om met de diverse settings zoals TCP window size en aantal gelijktijdige connecties.

Toch denk ik dat de EAP245 meer dan acceptabel presteert. Natuurlijk, er zijn waarschijnlijk legio Access Points te vinden in de "AC1750" klasse die sneller zijn, zeker als je het ook combineert met een WIFI interface met 3 antenne configuratie aan de client kant. Echter, wat je hier in gedachte moet houden is dat deze AP's, overigens netals mijn AP's van Ubiquiti, gericht zijn op stabiliteit bij langdurig gebruik door een stuk meer gelijktijdige clients en in een omgeving waar je er vaak meerdere zult gebruiken, zoals gebruikelijk in het MKB.

Nog wel een aardigheidje: Ik heb ook wat zitten spelen met de "Rate limit" settings die je kan 'opleggen' aan SSID's, Voucher-gebruikers of andere 'gebruikers'. Dit werkt tot een Mbit/s of 50 heel goed. Ik zie de Ookla speedtest eventjes pieken, maar daarna komt er een soort 'throttle' op en zakt de snelheid snel naar de ingestelde waarde. Echter, hoe hoger je die snelheid zet, hoe meer deze afwijkt. Als ik bijvoorbeeld de up- of downloadsnelheid instel op 130 Mbit/s, dan komt de uiteindelijke snelheid toch nog rond de 200 Mbit/s uit.

Conclusie

Onder de streep kan ik behoorlijk positief zijn over deze EAP245. Stand-alone biedt het Access Point een solide basis voor een betrouwbaar draadloos netwerk en mis ik eigenlijk alleen de "band steering" functie. Zeker als je je netwerk simpel wilt houden en op 2,4 en 5 Ghz hetzelfde SSID wil gebruiken heb je die functie eigenlijk gewoon nodig, omdat diverse clients (Windows, Android, Apple) hier anders op hun eigen wijze mee om gaan. Verder zet het Access Point gewoon zeer acceptabele prestaties neer en heb ik geen enkele hapering of reboot whatsoever ervaren.

Zoek je, in een bedrijf of in je huis, naar een (één) Access Point dat solide presteert en dat je goed aan een (systeem-)plafond of muur kan bevestigen en waar je alleen UTP naartoe hoeft te trekken (802.3AT switch of injector vereist), dan doe je wat mij betreft een goede koop aan de EAP245. Vooral dat je hem ook via een web interface kan configureren en dan geen controller nodig hebt en de relatief lage prijs zijn hierbij een belangrijk voordeel.

In een setup waarin je gebruik wilt maken van een portal of waarin je meerdere AP's nodig hebt (en de boel dus wil/moet beheren met een controller), heb ik wat meer op- en aanmerkingen. De belangrijkste is eigenlijk wel dat het "Omada" controller ecosysteem wat mij betreft nog flink wat ontwikkeling vereist voordat het qua volwassenheid en compleetheid kan concurreren het "Unifi" ecosysteem van Ubiquiti. Sowieso heb je met die laatste ook meteen een plek waar je je Ethernet switches en evt. security gateway kan beheren, maar ook qua logica en samenhang vind ik de Unifi controller net completer.

Anderzijds biedt het "Omada" systeem van TP-link, als het je alleen om het beheer van WIFI AP's gaat, in principe gewoon alles wat je nodig hebt op het gebied van authenticatie, beheer en mogelijke integratie met een portal of bestaande authenticatie infrastructuur. Kleine schoonheidsfoutjes, zoals geen prominentere plek voor user- of voucherbeheer in de Web UI terwijl op andere plekken er weer logische links missen tussen schermen die functioneel aan elkaar gerelateerd zijn, zijn deels ook smaakgevoelig en zullen vast nog door TP-link gebouwd kunnen worden. Grootste minpunt aan "Omada" is eigenlijk dat op dit moment de development en release processen nog niet optimaal ingericht zijn, waardoor de Windows of Linux versie zo maar later uit kan komen, of wellicht zelfs helemaal niet. Dat moet echt beter.

Als TP-link deze minpuntjes oplost, dan hebben ze in ieder geval een productlijn en ecosysteem in handen met een zeer mooie prijs-prestatieverhouding, zeker als je het verglijkt met de A-merken op Enterprise WIFI Gebied zoals Cisco, of met andere 'uitdagers' zoals Ubiquiti.