Xiaomi Mi A1 64GB Zwart

Context en vergelijkingsmateriaal

Ik heb sinds 5 jaar een Galaxy Note 2 (mijn eerste smartphone), die me goed bevalt met Cyanogenmod, maar hij begint inmiddels kuren te vertonen. Hij is wat aan de grote kant en ik zou eigenlijk een iets kleinere willen, maar onder de 5.5" vallen er een hoop mogelijkheden weg. Uiteindelijk ben ik gegaan voor de Mi A1 omdat het voor een goed prijskaartje best goede specs had: 5GHz WiFi met 802.11ac, 64GB interne opslag, 4GB RAM, microSD-support, enz.

Een andere telefoon waar ik 'm mee kan vergelijken is de Lenovo P2 van mijn vriendin. Die bevalt haar erg goed. Een jaar geleden was die ongeveer 300 euro, dus redelijk vergelijkbaar qua prijskaartje.

Later heb ik nog een Huawei P10 Lite besteld, dus enkele stukjes zijn bijgewerkt om de vergelijking daarmee te maken.

Android versie

Hij komt standaard met Android 7, maar kan direct worden geupdate naar Android 8 Oreo. Helaas zorgt dit ervoor dat de camera applicatie er 14 seconden over doet om beeld te krijgen. Andere fouten in de update ben ik nog niet tegengekomen, maar de camera vind ik toch redelijk essentieel dus dat is erg slordig. Ook hoor ik klachten over het batterijgebruik van Oreo, maar ik heb dat zelf nooit goed kunnen vergelijken. De review is dus op Oreo gebaseerd.

Camera

De camera-problemen waren te fixen met wat magiskpolicy commando's (root). Hierna heb ik de camera redelijk uitgebreid getest. Deze is natuurlijk een stuk beter dan die van mijn 5 jaar oude toestel, maar die van de P2 is erg vergelijkbaar. De P2 wordt altijd bekritiseerd om de camera, maar ik vond 'm toentertijd best goed. Nu ik deze heb, valt de camera echter tegen: er zitten 2 camera's in, dubbele flash, nieuwer... ik had er toch meer van verwacht.

Toch moet ik zeggen dat de A1 een iets bredere lens heeft (je krijgt wat meer op de foto), en het is iets scherper. Hier een vergelijk in scherpte:

[img]8esGo9cO[/img]

De A1 is dus ietsiepietsie scherper en verder vergelijkbaar. (Ik ging zeggen dat de kleuren van de P2 veel beter waren, maar dat bleek aan het scherm van de A1 te liggen )

En hier een vergelijk in breedte van de A1, P2 en Note2 (in die volgorde). Merk op dat ik ze als JPG heb opgeslagen met 20% kwaliteit, omdat de afbeeldingen anders reusachtig waren. Het gaat hier om de hoek van de lens, niet de beeldkwaliteit:

[img]iz08sXV5[/img]

[img]NClloRSo[/img]

[img]LVFBhGir[/img]

Zoals je ziet neemt de A1 meer mee aan de boven- en onderkant (in landscape mode dus; in portretmodus is het natuurlijk de breedte). In de andere richting zijn alle toestellen vergelijkbaar.

Optische zoom op de A1 is een grap. Als ik de foto's op m'n computer laad en dan digitaal inzoom, zie ik net zo veel als met de optische zoom. Voorbeeld:

[img]VxF6RdFL[/img]

De ene is optisch gezoomd, de andere digitaal. Zie jij het verschil? Misschien hadden ze er, in plaats van twee camera's, één fatsoenlijke in moeten zetten.

De gimmicks zoals de achtergrond blurren (portretmodus genoemd, zoiets dus) of sketch mode (die is erg goed uitgevoerd) zijn leuk, maar hoe vaak gebruik je dat nou?

[img]3SA30TgC[/img]

De 120fps slow-motion is iets dat ik echt dacht te gaan gebruiken: ik ben iemand die er wel van houdt om dingen te meten, zoals temperatuur van random dingen met een infraroodthermometer, of de druk in de trein in een tunnel met de barometer in mijn Note 2. Een hogesnelheidscamera zou daar een leuke aanvulling op zijn. Helaas blijkt het echter zo'n 99fps te zijn: een video van 30 seconden wordt 1m39s in plaats van 2 minuten lang. Ook zijn de video's niet terug te kijken op mijn laptop, omdat VLC het niet fatsoenlijk af kan spelen (van de Huawei P10 Lite kan het bijvoorbeeld wel slow-motion beelden afspelen). Hier heb ik niks aan.

De flash is overigens duidelijk oranje. Personen zien iets minder uit als vampieren

Scherm

Het OLED scherm van de Note 2 en P2 zijn beduidend beter dan die van de A1. Zwart is een beetje grijzig op de A1.

[img]jatJgM17[/img]

Ook de kleuren zijn minder mooi. Ik dacht eerst dat de camera minder goed de kleuren opnam (vergeleken met de P2), maar dat bleek aan het scherm te liggen.

Vergeleken met een Huawei P10 Lite, is het scherm van de A1 helderder.

CPU-snelheid

Weinig op aan te merken. De chip is een Snapdragon 625 net zoals in de P2 zit, dus de chip is niet de allernieuwste (of misschien is er nog geen nieuwere beschikbaar voor die prijsklasse), maar die presteert best prima. De high-end modellen zullen zware games zeker beter aankunnen, maar in normaal UI gebruik is deze chip momenteel gewoon prima.

Overigens rapporteert het "free" commando 3773095936 bytes RAM-geheugen (3.51GiB). Ik zou het kunnen begrijpen als het geadverteerde "4GB RAM" refereert naar 4e9 bytes, maar dat doet het dus niet.

Oppakken en vasthouden

Misschien is het wennen, maar dit toestel oppakken is een stuk lastiger dan de Note 2. Ik moet echt m'n vingers eronder werken om 'm op te pakken, terwijl ze er bij de Note 2 makkelijk onder glijden.

Wanneer ik in bed lig op één oor, houd ik de telefoon vast met één hand, rustend op het bed, en gebruik ik mijn andere hand om de telefoon te bedienen. Vaak rust de andere hand dan op de bovenkant van het toestel terwijl ik iets aan het lezen of bekijken ben. Dit ging prima met de Note 2, maar bij de A1 raak ik de helft van de tijd het scherm aan. De rand is een stuk kleiner dan bij de Note 2, en hoewel dat mooier uitziet, is het ook een stuk minder praktisch.

Daarnaast zijn de knoppen onderaan het toestel (appswitch, home, back) volledig touch. De Note 2 en P2 hebben beide een fysieke home-knop, waarmee je het toestel makkelijk en veilig op kan pakken zonder die in te drukken. Hier gaat dat niet. Als ik 'm oppak terwijl het scherm aan staat, moet dat aan de zijkant zijn, en ik moet mijn hand onder het toestel zien te krijgen zonder ook maar iets aan de voorkant aan te raken (scherm beslaat de volledige breedte en de onderkant is ook aanrakingsgevoelig). Meestal is het scherm uit, maar regelmatig is het aan, en dan is dit een lastige operatie.

Ik voel me echt als een 70-jarige die klaagt over hoe gevoelig de apparatuur van tegenwoordig is (probeer m'n oma maar eens een touchscreen in de handen te geven: "oeh ik heb iets aangeraakt, oeps, uh, wat moet ik nu?!"), maar ik ben slechts 24 ):

De vingerafdrukscanner ging ik waarschijnlijk toch niet gebruiken, maar er zit wel een handige functie op om het notificatiescherm te openen: als je naar onder swiped over de sensor, opent je notificatiescherm, en als je naar boven swiped sluit die weer. Super handig! Helaas moet je de telefoon in je hand verschuiven om de sensor te kunnen bereiken, waarmee de feature volledig teniet gedaan wordt (het is makkelijker om met je vinger bij de notificaties te komen, dan om met je vinger bij de vingerafdrukscanner te komen).

GPS/GLONASS/BeiDou

Deze heb ik niet vergeleken met de P2 maar met een Huawei P10 Lite. De A1 heeft snel een positie en heeft daarna weinig error (10-11 meter, binnen achter glas). De P10L daarentegen heeft iets meer tijd nodig en heeft veel meer error (~30-40m). Wanneer ik GPS uitschakel en na enkele seconden weer inschakel, hebben beide slechts enkele seconden nodig om hun positie weer te vinden. De P10L waggelt vervolgens weer even rond, terwijl de A1 terug gaat naar 11 meter error.

De Note2... zullen we het daar maar niet over hebben? 96-128 meter error en daarbinnen rondwaggelen, super lang wachten nadat ik GPS een halve seconde uitschakel (~4 minuten), enz. Het hebben van GLONASS/BeiDou (en misschien een nieuwere chip, geen idee) is duidelijk een groot voordeel.

Headphone jack

Deze zit aan de onderkant, dat was even wennen.

De headphone jack is de strakste die ik ooit heb gevoeld (getest met verschillende hoofdtelefoons). Ik mag hopen dat dat losser wordt na verloop van tijd, want het is redelijk irritant, met name met loskoppelen.

Ook is het volume niet erg zacht: het is of volledig uit, of al redelijk luid. Niet handig als je in bed luisterboeken luistert. Het is nét zacht genoeg om acceptabel te zijn, maar mijn oude toestel had preciezere volumecontrole. Wellicht is dit met root aan te passen, maar voor de gemiddelde gebruiker zal het zijn zoals het is.

Overige nadelen

Een deel hiervan is persoonlijke voorkeur en overgangsproblemen (zoals kabels vervangen naar USB-C), maar ik dacht, zet het even op een rijtje. Misschien zijn sommige punten ook voor anderen relevant.

• Geen barometer (was altijd een leuk speeltje)
• Geen NFC (wederom leuk speelgoed, en wellicht handig in de toekomst)
• USB-C is leuk, maar als ik hoor hoeveel foute kabels er zijn die je toestel kapot kunnen maken, of adapters die gekke protocollen niet goed implementeren zoals die van de Nintendo Switch... doe mij maar micro-usb, dat is gewoon +5V op 0.5A zonder logica erin (Keep It Simple Stupid). Ik weet dat fast-charge ook communiceert over het datakanaal om meer amperage te krijgen, maar je weet in ieder geval zeker dat domme kabels en domme adapters gewoon goed (hoewel traag) werken en je apparaat niet kunnen beschadigen.
• Ik heb 30 micro-USB kabels liggen, die moeten allemaal vervangen worden. Er is tenminste wel een kabeltje meegeleverd, dat is wel fijn.
• Het OS blijft klagen over applicaties die in de achtergrond door blijven draaien. Het is een notificatie die ik niet weg kan vegen, noch uit kan schakelen. Er zal bij mij permanent een notificatie op m'n lockscreen staan...
• De batterijhistorie toont enkel de historie, en niet met balkjes eronder wat de staat van de telefoon was. Nu zie ik dat de A1 de hele nacht heeft liggen ontladen terwijl WiFi en GPS uit stond en er geen SIM in zat, dus waar lag het dan aan? Ik kan het niet terugzien. Dit is wat ik graag zou zien en dit is de huidige versie.
• De aan/uit-knop wiebelt een beetje. Gaat deze wellicht over 2 maanden kapot?
• Ik krijg de zoekbalk niet weg op mijn homescreen. Ter grootte van 5 applicaties heb ik een niet-functionele balk bovenin mijn homescreen. (Ik gebruik deze namelijk niet, en de Google applicatie is uitgeschakeld.) Met root is het vast weg te krijgen, maar zo diep ben ik nog niet erin gedoken.
• Ik mis handigheidjes van Cyanogenmod zoals over de notificatiebalk swipen om de helderheid aan te passen (in de zon hoef je dan niet blind een menu te openen en een knop te vinden -- nu moet ik 2 keer naar onder swipen en dan gokken waar de knop zit), 2 seconden de back-knop ingedrukt houden om een app te killen (dan gebruikt het geen stroom op de achtergrond, en het kan me niet tracken), dubbel-tap op lockscreen om het scherm weer uit te zetten, en nog 20 andere handigheidjes.
• De camera steekt nog steeds uit. Het is 2018, kom op zeg. Dit was al een ontwerpfout anno Note 2 (2012). Maak 'm dan wat dikker en duw er een batterij in zoals bij de P2, twee vliegen in één klap.
• Wat is er handig aan een langwerpig scherm? Je moet het toestel steeds in je hand verschuiven om de bovenkant (notificaties) danwel de onderkant (knoppen) te bereiken.
• Ik hou niet van metalen behuizingen. Plastic schuift beter over tafels zonder gekras en voelt fijner aan.
• Accu is niet te vervangen (ik heb de accu van mijn Note2 wel vervangen, voor €15 gaat 'ie nu al een jaar langer mee)
• Je hebt een pinnetje nodig om de SIM of microSD-kaart eruit te halen
• Geen RGB notificatie-LED

Conclusie

Als je een telefoon van 5.5" zoekt: de Lenovo P2 is praktischer, heeft een veel betere batterij, en is verder erg vergelijkbaar qua specs, maar wordt helaas niet meer gemaakt. Ik zou de A1 in ieder geval niet aanraden. Een P2 tweedehands kopen, wachten op betere tijden, of een prijsklasse hoger gaan zitten lijken mij de beste opties.

Als je 5.5" aan de grote kant vindt, of met name het langwerpige scherm van de A1 niet fijn vindt, dan is de Huawei P10 Lite misschien een tip. Met 5.2" is die meer handzaam, de rest van de specs zijn erg vergelijkbaar, en de P10L fixt een aantal dingen van de A1 (zoals RGB notificatie-LED en geen camera die uitsteekt) en doet niet onder op punten waar de A1 juist mee adverteert (zoals de camera). De twee grote voordelen van de A1 t.o.v. de P10L zijn dat de A1 regelmatiger security updates krijgt, en dat die 64GB opslagruimte heeft.