Als het voldoet is er geen reden duurder te kopen.
Een vriend van mij kocht destijds een high-end CD-speler, merk Accuphase, kostte ƒ12.000,-
.
Mooi spul is dat, veel zinvolle mogelijkheden, hoge signaal-ruis-verhouding enz.
Alleen overklast zelfs een middenklasse cd-speler de signaal-ruis-verhouding van een high-end versterker, en ook die is vooral afhankelijk van de kwaliteit van de speakers. De zwakste schakel is bepalend, dus kun je in zo'n geval beter een goedkopere speler kopen en betere speakers en versterker. (Zelfde gold ook ten aanzien van cd-speler en andere digitale apparatuur versus analoge, zoals platenspelers en cassettedecks, met betere, duurdere digitale apparatuur is nauwelijks winst te behalen t.o.v. de goedkopere, maar met duurdere analoge apparatuur wel en vergeleken met een budget cd/dvd-speler zijn vervorming en signaal-ruis-verhouding van zelfs een high-end analoog casssettedeck om te huilen.)
Sterker nog, kort na zijn aanschaf kwamen de dvd-speler en de SA-CD en DVD-Audio. Beide technieken gaan in signaal-ruis-verhouding en wat betreft vervorming op hun sokken de high-end cd-speler voorbij. En hetzelfde gebeurt met de volgende generatie (blue-ray tel ik dan niet mee, want dat is tot nog toe alleen film) dus blijf jeachter de feiten aanlopen. Daarbij, genoeg is genoeg, op een gegeven moment hoor je het verschil toch niet meer.
En zo is het in veel gebieden. Duur professioneel gereedschap is soms beter, degelijker, duurzamer als goedkoop consumentenspul, maar soms is het ook onhandig groot, zwaar en niet eens geschikt voor het typische gebruik thuis.
Een dode/hete pixel kan enorm storend zijn op een monitor aan een bureau, bv op kantoor, maar bij het film-kijken of gamen met een console zal het vaak niet eens opvallen