Update anno 2019
Deze telefoon heeft misschien iets te veel updates gehad, en is wat betreft perfomance zwaar achteruit gegaan. Verder gaat de batterij ook heel snel leeg. Binnen 1 minuut van screen on-time kan je verwachten dat er een procent af gaat. Geen aanrader meer in dit jaar.
Inleiding
Al een redelijk tijd heb ik met de oude Moto G uit 2013 rondgelopen. Het apparaat werd me uiteindelijk te traag, en ik ben toen maar weer eens gaan zoeken naar een nieuwe smartphone. Ik zit nu nog op de middelbare, dus ik heb niet echt heel veel geld om gelijk een flagship te kopen. Toen ik de Wileyfox Swift 2 zag, was ik wel geïnteresseerd in de features van Cyanogen voor zo'n lage prijs. Die heb ik dus uiteindelijk gekocht.
Unboxing

De telefoon wordt zeer minimaal gerepresenteerd in een mooie oranje doos. Hoewel het er misschien heel mooi mag uit zien, maakt het natuurlijk meer uit wat er in de doos ligt. In de doos ligt de telefoon, een USB-C oplaadkabel, en een papieren hoesje met daarin de SIM-tray remover en wat garantie / uitleg boekjes. Er ligt geen oplader in de doos, maar dat was bij mijn Moto G ook zo.
De hardware

Zelf vind ik de telefoon er mooi uitzien door de alumium behuizing en het mooie beeldscherm. Wat ook belangrijk is, is natuurlijk wat de specificaties van de telefoon zijn. De telefoon komt hier met een (beetje verouderde) octa-core uit 2015, maar dat maakt de telefoon niet traag. Verder heeft de telefoon 2GB RAM, wat ruim genoeg is voor mijn gemiddelde gebruik. Het beeldcherm is een LCD met de resolutie van 720p. De lage resolutie van het beeldscherm valt niet echt op te merken omdat het ook niet groter is dan 5 inch.

Wat redelijk snel bij mij opviel waren de extra (luxe) features die ik nog niet op mijn Moto G had. Zoals NFC, waar ik draadloos mee kan pinnen. De vingerafdrukscanner is ook iets chiques wat ik eigenlijk niet eens per sé nodig heb voor deze prijs. Het werkt wel echt heel fijn en snel.
Ik ben niet gelijk een audiofiel, maar het geluid had waarschijnlijk wel beter gekund. Zo hebben ze maar aan 1 kant een speaker van de twee speaker grills.
De IPS ratings mistte ik ook nog, het was wel fijn geweest als de telefoon sowieso "gegarandeerd" tegen een spatje water kan.
De software

De software die op de telefoon zit, was iets waar ik wel echt geïnteresseerd in was. Ik vond de stock-ish Android van Motorola altijd al fijn omdat het snel werkte, maar CyanogenOS komt met redelijk wat meer toepassingen binnen in Android. Ik had begrepen dat Wileyfox zelf nog gewoon doorgaat met het bouwen van hun eigen Android, nadat Cyanogen er zelf mee gestopt is.
Je kan zelf de themes kiezen, en daarmee kan je niet alleen wallpapers aanpassen, maar veel dieper in het systeem. De Wileyfox theme vond ik zelf nog wel mooi, dus die ga ik de komende tijd niet aanpassen.
De extra lock die je ook nog over een mapje apps kan gooien is bij mij heel erg handig; veel mensen uit mijn klas zitten soms wel eens op mijn telefoon, en door het mapje te locken, kunnen ze niet meer bij mijn privé social media. Zelf zie ik het in de praktijk meer worden gebruikt wanneer ouders bijvoorbeeld hun kinderen op een telefoon laten, en niet willen dat ze op bepaalde apps gaan zitten.
Bij bovenstaande foto zie je de extra vergrendeling bij "Bankieren" staan.Camera

Om eerlijk te zijn houd ik niet zo heel veel van foto's nemen met de camera van mijn mobiel, maar als je even snel een kliekje wilt nemen, komt het helemaal goed. De camera aan de achterkant is uitgerust met een 13 mp sensor, selfies zullen het meest genomen worden met de 8 mp camera op de schermzijde van de telefoon.

De software is simpel; Je kan snel tussen wat verschillende standen heen swipen om het beste uit je foto te halen (Lijkt beetje op software wat ook op de Oneplus One werd gebruikt). Als je selfies probeert te maken, dan focust de camera ook automatisch op je gezicht. Foto's maken gaat redelijk snappy, maar verder is de software ook wel redelijk basic.