Sharkoon Skiller SGM1 Optical Gaming Mouse

Review: Sharkoon Skiller SGM1

- Inleiding
- Specificaties
- Uitpakken
- Testmethode
- Prestaties
- Conclusie

Productpagina @ Sharkoon



In een grijs verleden heb ik een keer de Sharkoon Skiller in huis gehad, een goedkoop plastic toetsenbord. Bijzonder was het niet, maar de prijs van 10, hooguit 15 euro toen was natuurlijk ook niet veel. Dat product stond in flink contrast met de onlangs uitgekomen Sharkoon Skiller Mech SGK1 die opvallend degelijk was en tevens een mechanisch toetsenbord voor veel mensen (lees: zij met beperkt budget) toch mogelijk wist te maken. De term ‘Skiller’ kunnen we dus niet direct veel uit opmaken, zeker niet nu er ook een muis onder die naam naar de markt is gekomen: De Sharkoon Skiller SGM1 (ik doe een gok naar de betekenis: “Sharkoon Gaming Mouse 1?). Deze muis richt zich op rechtshandigen met een voorliefde voor een flink aantal extra knoppen rond de duim. Sharkoon muizen doen het over het algemeen echter uitstekend was prijs-prestatieverhouding betreft in onze reviews, dus we gaan vol goede hoop van start.

De Sharkoon Skiller SGM1 gaat voor ca 45 euro over de toonbank (iets minder als je kan besparen op verzendkosten). Omdat we niet te veel stil moeten staan gaan we met deze muis review ook de indeling en het testparcour een beetje onder handen nemen, feedback daarop zou zeer welkom zijn!



Eerst even ouderwets te specs van de fabrikant website:



Wat afmetingen zien we een gemiddeld lange en hoge muis, met een iets bovengemiddelde breedte; iets wat vooral komt door de wat ergonomische vormgeving voor rechtshandigen. Linkshandigen kijken dus beter verder. Het gespecificeerde gewicht van 130 gram is een tikkeltje bovengemiddeld, echter is dat inclusief de 6 losse gewichtjes zonder welke de muis op ‘slechts’ 106 gram uit komt. 106 gram is aan de lichte kant van het spectrum, zeker voor een muis met vijf duimknoppen, maar niet extreem zo.

Primaire en secundaire switches komen ‘uiteraard’ van Omron en er is gekozen voor de 10-mil click rated modellen, in deze prijsklasse bovengemiddeld. Minder bekend is de gekozen sensor: de PixArt PMW3336 welke we nog niet eerder hebben gezien (en verdacht lijkt op de bekende PMW3366 van o.a. de Logitech G900 en G502, maar het is toch echt een ander.)



Sharkoon doet over het algemeen prima zaken wat betreft het unboxen en de extra’s. Ook hier is dat duidelijk het geval: prima openslaand doosje is op zich niet bijzonder, maar een simpel draagzakje erbij en een setje extra gliders voor onder de muis zijn toch fijne en m.i. te weinig geziene extra’s. Ook zien we meteen een gevlochten kabel en een gold plated USB plug. Hoewel het blauwe accent wat mij betreft een vooruitgang is over sommige modellen die met gele kabel werden geleverd, en hij best leuk oogt, vraag ik mij nog altijd af of ze de doelgroep niet beter groter hadden kunnen houden met een geheel zwarte kabel.









De muis zelf ziet er, subjectief uiteraard, best modern uit. De combinatie matte en glanzende delen hebben we vaker gezien en is iets waar ik mij wel in kan vinden. Hoewel het op de foto lastig te zien is is het wel een wat gladde matte coating, en zeker geen traditionele ‘rubberized’ (Grippy) coating zoals we ook op Sharkoon muizen hebben gezien; de glanzende delen hebben feitelijk nog meer grip. Doen we een rondje om de muis dan zien we dat er redelijk wat ‘going on’ is, maar overdreven zal ik het zeker niet noemen. Uiteraard wel duidelijk een vorm voor rechtshandigen met rustpunten voor zowel de duim als pink/ringvinger afhankelijk van je grip.



















De focus features zijn verder al snel duidelijk: veel duimknoppen (welke via de software ingesteld kunnen worden, ook voor bijvoorbeeld macros), en ook de optie om het gewicht naar wens aan te passen. Dat laatste gaat op erg leuke wijze: niet het traditionele blokje onderop, maar je schuift de zijkant eruit. Niet dat je dat dagelijks zal doen, maar stiekem best leuk.







Eenmaal aangesloten komt de verlichting in actie, en dat maakte onze indrukken enkel positiever. De verlichting van het logo en scrollwiel is RGB, echter de verlichting van de duimknoppen is dan weer geheel wit. Als gevolg, of wellicht dat wij gewoon een beetje OCD zijn, komt de verlichting eigenlijk enkel goed tot zijn recht wanneer je het RGB gedeelte ook op wit, of op blauw zet (in verband met de blauwe kabel). M.i. een ontbrekend puntje op de i, wat altijd jammer is wanneer de indrukken verder zo positief zijn.











Één van de dingen die ik graag anders wilde met muis reviews is het snel inzichtelijk maken van bepaalde onderdelen zonder dat iemand het hele ‘verhaal’ hoefde te lezen; smaken verschillen nu eenmaal. Alle punten waar we normaliter op letten worden daarom nu in één tabel onder de header prestaties samengevat.

Hoe testen wij een muis?

Wat vorm betreft kijken we naar hoe hij ligt in een ietwat grote mannenhand (afstand onderzijde pols tot top middelvinger 20cm, afstand onderzijde pols tot top wijsvinger 19cm) en een gemiddeld grote vrouwenhand (pols – middelvinger 17,5cm, pols - wijsvinger 16,5cm); we zijn tenslotte een test- en review team. Zo kunnen we bepalen welke grip stijlen geschikt zijn bij verschillende handmaten. Op dat moment bekijken we ook de coating van de muis; is deze ‘grippy’ of juist glad, gevoelig voor vuil of juist lekker afstotend. Ook bekijken we de knop posities voor het geval dat er één of meerdere lastig te benaderen is.

Daarna volgen de knoppen en vooral switches zelf; hoe is de primaire en secundaire click, en hoe doen eventuele extra knoppen het; zijn ze niet te sponzig, juist heel zwaar, etcetera. Hoewel 90% van game muizen gebruik maakt van Omron switches kan ook in de implementatie nog verschil zitten; een harde shell kan de knop bijvoorbeeld voelbaar zwaarder maken. Van het scrollwiel noteren we opvallende elementen; zijn de stappen bijvoorbeeld heel groot of klein, zwaar of licht, en zitten er extra features in zoals hem zijwaarts kunnen bewegen of zit er een vliegwiel stand op.

Alvorens we verder gaan meten gaan we de muis ‘gewoon’ ervaren in al onze dagelijkse taken. Vooral het gamen is dan natuurlijk relevant: Vallen er zaken op, schiet de muis te kort in de intensievere games zoals CS:GO, loopt de muis soepel over de muismat, hoe is de lift-off distance, etcetera. Afhankelijk van de situatie kan die test periode oplopen tot enkele weken, al is enkele dagen (met meerdere uren per dag gebruik) het absolute minimum.

Uiteindelijk is het tijd voor meer droge tests waarbij Microsoft Paint nog altijd een rol speelt, maar vooral Mouse Testers (i.c.m. de game ervaringen) een grote rol speelt: meten we belangrijke afwijkingen zoals acceleratie, prediction of jitter? Soms lastiger om met zekerheid vast te stellen (en soms pijnlijk duidelijk) zijn zaken zoals smoothing of anti-jitter, maar ook daar wordt op gelet. De maximale tracking speed is uiteraard ook een puntje; vooral specifieke FPS muizen moeten de meest fanatieke swipes natuurlijk goed tracken. Als laatste bekijken we of de polling rate wel wordt aangehouden; elke game muizen fabrikant roept 1000Hz/1ms, maar in de praktijk blijkt dat niet altijd het geval en het komt soms voor dat muizen op 500Hz/2ms zelfs beter functioneren. Uiteraard dit alles op meerdere DPI niveaus om eventuele issues op dat gebied uit te sluiten.



Voor de liefhebbers van grote stappen snel thuis, de tabel met samenvatting:



Als liefhebbers van een (muis) handje vol maakte deze Sharkoon muis op ons beide vanaf minuut één eigenlijk een positieve indruk wat de vorm betreft. Hoewel niet bijster groot op papier zit het hoogste punt vrij ver naar achteren waardoor de muis zich vrijwel direct richting een palm grip stuurt, zelfs op een gemiddelde of iets grotere hand; uiteraard wel iets waar je van moet houden. Net als bij de FireGlider lijkt Sharkoon dus wel rekening te houden met de iets grotere Europese hand. Voor de grotere hand is op dat moment nog wel ruimte om de vingers iets op te trekken, bijvoorbeeld als je (zoals ik) dat sneller vindt reageren. Coating voelt zoals gezegd wat aan de gladde kant, maar optillen is geen enkel punt en bijkomend voordeel is dat het ook wat minder vuil gevoelig is dan de echt rubberized coatings.



Primaire buttons zijn herkenbaar Omron; hoorbare en voelbare feedback, gemiddeld zwaar; gewoon zoals de meesten het graag zullen zien. Secundaire knoppen zijn wat stiller en minder uitgesproken, maar bieden nog altijd voldoende feedback voor secundaire knoppen; geen sponzen hier, hurray! Wel merk je dat met grotere en kleinere handen niet alle duimknoppen even goed te benaderen zijn; de voorste knop is aardig strekken, de achterste moet je echt je hand uit een typische positie voor terugtrekken, en ook nummer 2 van achteren vereist dat je je duim wel wat terug haalt. Hoewel prima acceptabel voor functies die je niet consequent (en nog belangrijker niet pro-gamer-snel en zonder muis beweging) nodig hebt is dat uiteraard wel een kanttekening waard, wat dat betreft zijn het duidelijk meer knoppen voor incidentele abilities in bijvoorbeeld MMO games. Het scrollwiel is opvallend omdat het naast scrollen ook naar links-, rechts- en beneden gedrukt kan worden voor extra functies. Het scrollen zelf is verder gemiddeld zwaar en gaat in beperkt voelbare stapjes, een vliegwielstand ontbreekt. De functie van alle knoppen kan je in de Sharkoon software aanpassen, en dat werkt wel. Daar is het overigens ook mee gezegd, want de Sharkoon software is nog altijd aan de simpele (of noem het ‘functionele’) kant ten opzichte van de grote game gear merken; weinig polish, maar de belangrijke zaken zitten er wel in.



Sensorprestaties was ik vooraf erg benieuwd naar. De meeste kennen we tenslotte al, en een nieuwe ervaring is altijd net dat beetje leuker. Het feit dat er echt nul informatie over bekend was doet je natuurlijk even denken ‘maar waarom dan’, echter is er niets in de gehele ervaring of in het meten dat duidt op een probleem of afwijking. Snelheden tot 3m/s zijn geen probleem (beetje gevoelige arm gehad waardoor veel snellere swipes even op zich laten wachten, en als je sneller dan dat moet gaan dan zit je waarschijnlijk toch al naar een lichter/kleiner model te kijken), van jitter is nul sprake, van prediction lijkt nul sprake, en bij het testen op acceleratie meet ik vaker niets dan ‘zeer marginaal’; niet relevant dus. Wellicht dat Sharkoon gewoon een briljante vorm van smoothing heeft weten toe te passen om kwetsbaarheden te verbergen, maar gezien hun R&D budget onmogelijk in de buurt komt van de grote jongens, en ook zij dat vooralsnog niet hebben kunnen perfectioneren, heb ik daar een hard hoofd in; ik kan het namelijk niet aantonen en laat het daarmee uiterst onwaarschijnlijk zijn dat het een relevante impact gaat hebben op de eindgebruiker. Lift-off distance komt verder overeen met de geclaimde 2mm, een prima uitgangspunt. Hoewel ik niet verwacht dat CS:GO pro’s naar een muis met een totaalpakket als dit zullen kijken (extra knoppen, wat groter, etc) is er weinig argument te vinden waarom deze muis sensor technisch niet op hoog niveau kan presteren, dus laat staan dat het voor een gemiddelde thuis gamer een issue is.





Sharkoon muizen zijn hier consequent enthousiast onthaald, of in elk geval wat hun balans prijs-prestaties betreft. Met een, voor Sharkoon in elk geval, iets hogere prijs waren de verwachtingen bij dit model ook een stukje hoger, maar gezien onze praktijkervaring en tests lijkt die ons gewoon prima in orde. De Skiller SGM1 is gewoon een prettige all-round muis, zeker als je graag een handje vol hebt, en helemaal als je ook nog wat extra knoppen rond je duim kan gebruiken. Hoewel de keuze voor een lijn aan knoppen als gevolg heeft dat de eerste en laatste een beetje strekken is heb je toch wat extra opties voor incidentele acties.

De extra knoppen terzijde (hurr hurr) is het natuurlijk lastig om in dit verder druk bevolkte prijssegment een grote impact te maken. Het is uiteraard het segment van de compromissen en de dertien-in-een-dozijn muizen waarvan vaak met alle dertien nog eens vrij weinig mis is. Sharkoon doet op hun manier altijd wel redelijk wat extra, bijvoorbeeld door de extra gliders te leveren, een (eenvoudig) draagzakje erbij te doen of de prettige extra het gewicht naar wens aan te passen, overigens op erg aantrekkelijke manier met die zijkant. Echter zien we ze ook op eveneens Sharkoon-traditionele wijze toch net wat puntjes op de i niet zetten. Zoals gezegd het segment van compromissen en dus zijn kanttekeningen acceptabel, maar in dit geval zie ik twee minpuntjes waarbij ik twijfels heb of ze dat echt niet beter hadden kunnen doen: wel RGB verlichting inbouwen maar enkel aan de bovenzijde (dus de side buttons blijven wit), en de kabel deels blauw maken waardoor ze a) hun doelgroep verkleinen (want past blauw wel bij je bureau) en b) de RGB verlichting weer een beetje teniet doen; wit of blauw licht oogt simpelweg het beste. Ook blijft de Sharkoon software aan de onderkant van gemiddeld steken; voldoende inhoud en de basis (inclusief macro’s) is aanwezig, maar dat ze de app ontwikkelkracht van de grote jongens niet in huis hebben is merkbaar.

Het zal duidelijk zijn dat die kanttekeningen geenszins cruciaal hoeven te zijn wat de ervaring van het Sharkoon SGM1 bezitten betreft, en zeker zij die moeite hebben met de veelal kleinere muizen in de middenklasse zullen een extra keuze weten te waarderen en hier simpelweg een ‘goede’ muis vinden. Het is zoals gezegd echter niet eenvoudig om op te vallen tussen al het geweld van tal van grote en kleine merken en of Sharkoon zich hiermee voldoende in de kijker speelt hoor ik natuurlijk graag van jullie. Wat product inhoudelijk betreft, eerdere vooral visuele kanttekening terzijde, is Sharkoon echter een heel eind in de goede richting: prima vorm voor rechtshandigen (mits handje vol gewenst), scherpe sensor, degelijke switches, en nog wat extra’s erbij ook voor een scherpe prijs.

Feedback op de review of vragen? Laat gerust een reactie achter!


Enkele hogere res fotos voor de liefhebber, klikken voor de volledige versie:


Terug naar boven