ALGEMENE BEOORDELING
Om meteen maar met de deur in huis te vallen: dit spel is prachtig. Ik heb er heel wat uren speelplezier mee gehad. Nadat je het spel een tijd hebt gespeeld, zal je het ook een tijd minder spelen. Maar dit spel pak ik toch af en toe bij om weer even plezier te hebben,
het verliest zijn replay-waarde gewoon niet.
GAMEPLAY/REPLAY
Zoals ik al in de inleiding duidelijk maakte; aan dit spel heeft een gemiddelde gamer (als ik me zo mag noemen) uren plezier. Het spel is mischien wel erg eenzijdig, je bent alleen maar bezig met vechten, freerunnen, en stelen, maar het gaat in dit spel op zo'n vlotte manier dat je het gewoon tijden leuk blijft vinden.
En daardoor heeft de game ook zo'n goede replaywaarde. Op een gegeven moment (wanneer spel uitgespeeld, of mischien ervoor) ging ik gewoon voor de lol mijn eigen doelstellingen maken, zoals zoveel mogelijk guards doden zonder betraptt worden.Zo blijf ik erg lang lol in het spel hebben.
Afin, dat is natuurlijk iets wat per mens verschilt. Voor diegenen die alleen ingame doelen willen halen zijn er nog vlaggen en tempeliers te verzamelen/doden door het spel heen. En dan niet te vergeten zijn er ook nog outposts, waarmee je de omgeving in kaart brengt, en zijn er mensen te helpen uit de handen van wrede
(subjectief) guards, waarmee je weer meer vrienden mee maakt die je uit de penarie kunnen helpen als je achtervolgt word.
In ieder geval genoeg doelen te behalen.
GRAPHICS
Het is alweer een tijdje geleden dat dit spel uitkwam (november 2007
(consoles) ) maar de graphics zijn nu nog steeds aardig te prijzen. Het is net mooi genoeg om je niet te gaan irriteren aan overdreven lelijke textures, en net niet te mooi om je rekenkracht op te zuipen.
Maar het belangrijkste is, is dat ze met de graphics
sfeer in het spel weten te brengen. Het spel geeft duidelijk het gevoel dat je in een stoffige middeleeuwse stad in het midden-oosten loopt. Elke stad weer met zijn eigen sfeer en uiterlijk.
De drie steden waarin het spel zich voornamelijk afspeeld.
Embrace the stinky air of jeruzalem.
BESTURING
Omdat het een simpele pc-port is, is de besturing niet ideaal om. Het duurt ook even voordat ik de keys onder controle had en een beetje kon spelen.
Maar als je het eenmaal door hebt gaat alles heel soepeltjes. Je begint met contant door je defense heen geslagen te worden, en eindigt met het in je eentje afslachten van hele legers.
FREEDOM OF MOVEMENT
Eén van de typerende aspecten van dit spel in zijn open-world gameplay. Je kan gaan en staan waar je wilt. Ook in veel missies is het aan jou wanneer of waar je het gaat doen. En bij de missies waar dat niet zo is heb je het ook niet nodig om het leuk te vinden.
Welke route zal ik deze keer nemen?
VERHAALLIJN
Omdat het verhaallijn een mysterie is in het spel ga ik er hier niet over hebben. Als je toch gespoiled wilt worden: Google is your friend

.
Je speelt in het spel altaïr, een voorouder van desmond Miles. Desmond moet in de animus liggen zodat ze toegang tot gebeurtenissen uit het verleden krijgen via zijn DNA. Waarom ga ik hier niet vertellen.
Persoonlijk vind ik het verhaal niet heel bijzonder maar het geeft toch een bijbehorend gevoel aan het spel.
Demond Miles met daarachter de animus.
PRIJS
I.M.O. is dit spel ruim het geld van een modern AAA game waard. Aangezien hij nu maar 1/5 van de prijs is kan ik daar niet minder dan 5 sterren voor geven.
CONCLUSIE
Als je vrijheid, en een beetje actie wilt in een game is dit gewoon een ideale game voor je. En voor wat serieuzere gamers en must-have.
P.S. nog niet eens alle gameplay elementen zijn hier genoemd. Er zijn nog een aantal gameplay verhogende elementen meer in het spel.
P.P.S. Deze review bestaat gedeeltjelijk uit subjectief materiaal. Niet iedereen blijkt het zo'n goede replaywaarde te geven. Maar je bent zeker een tijdje zoet