Apple MacBook Pro 13,3" Retina (2015) 2,7GHz 256GB

Na jaren Windows als besturingssysteem te hebben gebruikt vond ik het tijd voor wat nieuws. Zeker nu OS X steeds geavanceerder aan het worden is. Ik twijfelde aanvankelijk tussen de Mac Mini (omdat dit voor 'first time users' aangeraden wordt vanwege de lagere prijs) en de MacBook Air. Maar ik ben uiteindelijk voor een MacBook Pro gegaan, daar ik eigenlijk liever wilde dat ik de Mac mee kan nemen. Zo gezegd zo gedaan. In deze, niet al te uitgebreide review, wil ik mijn mening geven over de switch van Windows naar de Mac. Ik ben van plan een uitgebreidere review op mijn eigen blog/website te plaatsen, maar dat zal wat meer tijd gaan kosten.

Specificaties

• 13,3-inch MacBook Pro met Retina-display (begin 2015)
• 2560x1600 pixels (227 ppi)/li]
• 2.7 GHz dual-core Intel Core i5-5257U
• 8 GB DDR3 RAM
• Intel Iris 6100 Graphics
• 256 GB PCIe SSD
• OS X El Capitan

Design
De MacBook Pro is niet mijn eerste Apple-product, maar wel mijn eerste non-mobiele product van deze fabrikant. Ik heb al sinds 2009 allerlei iPhones en iPods gehad, en zelfs Apple TV's. Producten die ik naast de MacBook nu heb zijn de iPhone 6s, Apple Watch Sport, iPad mini 4 en Apple TV 4. Met andere woorden, ik zit al aardig in dat ecosysteem van Apple.

Wat in ieder geval altijd hetzelfde is geweest bij Apple is mijn affectie voor hun designs. Sommigen zullen het niet met me eens zijn, maar ik ben enorm fan van hoe de producten die ik nu heb eruit zien. En daar valt ook de MacBook Pro onder. Ik vond mijn vorige laptop, de ASUS N56VB er ook niet lelijk uitzien, maar voor de €900 die ik ervoor betaalde is het nou ook niet bepaald mooi te noemen. En het materiaal was al helemaal een domper in mijn ogen. De MacBook Pro is totaal anders. Het ziet er erg strak en modern uit, en hij voelt ook nog eens robuust aan (terwijl aluminium normaal best 'zacht' materiaal is).

Het weegt ook minder en is kleiner dan mijn vorige laptop, maar dat mag gezien het verschil in grootte ook wel; mijn ASUS was een 15-inch model, terwijl ik nu voor een 13-inch MacBook ben gegaan. Alsnog is het een fijn dat deze notebook minder weegt en wat compacter is. Mijn ASUS was letterlijk een blok aan het been met zijn bijna 3 kilo. De MacBook weegt bijna de helft hiervan. Geloof me, dat is een groot verschil.

Kortom, ik ben gewoon helemaal tevreden met hoe de MacBook Pro eruit ziet.


Display
Met mijn vorige laptop had ik nooit echt het idee dat deze een slecht scherm heeft, totdat ik de MacBook Pro met Retina-display ging gebruiken. Ik heb zonder twijfel nog nooit zo'n prachtig scherm gehad. De resolutie van 2560x1600 pixels steekt met kop en schouders boven de 1920x1080 die ik eerst had. En de kleuren zijn veel natuurlijker en mooier om te zien. De aspectverhouding van 16:10 is daarnaast heerlijk om mee te werken tijdens het webbrowsen. Filmpjes kijken levert de bekende zwarte balken op (zoals bij gewone films), maar door de diepe zwarte kleur valt het al minder op als het donker is.

Het 13,3-inch scherm is weliswaar een achteruitgang ten opzichte van mijn ASUS, maar OS X biedt gelukkig opties om eenvoudig te bepalen of je grotere tekst wilt zien of juist meer ruimte wilt hebben. Ik werk nu met de laatste optie, waarbij je veel ruimte hebt. Het kost soms wat moeite om bepaalde tekst te lezen, maar daarvoor kun je natuurlijk gewoon even inzoomen. De standaardinstelling werkt nogal irritant, omdat het dan echt een normaal 13-inch scherm lijkt. Met grotere tekst en lang niet zoveel speelruimte. Zeker als iemand die wil kunnen multitasken is de extra ruimte meer dan welkom.

Nogmaals, het is zeker het prachtigste display dat ik ooit heb gehad, zelfs vergeleken met mijn iPhone en iPad (welke bijna dezelfde resolutie heeft trouwens).


Force Touch trackpad en toetsenbord
Omdat ik eigenlijk altijd notebooks heb gehad met een slechte trackpad was ik heel erg benieuwd naar die van de MacBook. Deze wordt door velen geprezen om de feeling, maar ook de 'gestures'. Het is dan ook een multi-touch trackpad.

En inderdaad, het is een zeer fijne trackpad om mee te werken. Het glas zorgt voor vloeiende bewegingen, en de vele gestures in OS X maken de ervaring helemaal af. Het is wat dat betreft echt een verlengstuk te noemen. Wel was het even wennen dat er geen rechtermuisknop op zit, maar in plaats daarvan tik je met twee vingers om alsnog een contextmenu weer te geven. Je kunt er overigens meer mee. Scrollen bijvoorbeeld, dit doe je door met twee vingers tegelijk te vegen. Ook in- of uitzoomen op een pagina of foto is mogelijk, door met je vingers te knijpen op het trackpad. Veeg je met drie vingers omhoog, dan open je Mission Control (waar al je actieve vensters op één plek te zien zijn). Al deze bewegingen voelen natuurlijk aan en werken gewoon zoals je wilt dat ze werken. Dit in tegenstelling tot bij andere notebooks met ondersteuning voor gestures.

Er is meer: het trackpad ondersteunt namelijk Force Touch, zoals we dat kennen van de Apple Watch en iPhone 6s (al is het bij dit laatste geavanceerder en heet het 3D Touch). Force Touch levert een indrukwekkende ervaring op. Het trackpad klikt niet zoals andere trackpads dat doen. Als je drukt voel je een klik, maar in feite is het gewoon haptische feedback. Dus het trackpad klikt als het ware terug naar jou. Terwijl je trouwens ook niets hoort. Je merkt dit verschil op wanneer je Force Touch uitschakelt bij de instellingen. Wanneer je dan klikt hoor je het wel namelijk.

Force Touch is er niet zomaar: je gebruikt het voor extra mogelijkheden. Druk je bijvoorbeeld hard op een weblink, dan krijg je hiervan een voorvertoning te zien. Ook bij afbeeldingen en documenten is dit het geval. Druk je hard op een woord, dan zal de betekenis hiervan getoond worden. Tijdens het afspelen van een filmpje in QuickTime kun je verder vooruit spoelen, wanneer je dit doet terwijl je het trackpad harder indrukt, dan gaat hij sneller vooruit. Toegeven, zo vaak heb ik Force Touch nog niet gebruikt op de Mac, toch zie ik het als een fijne toevoeging, omdat het toch nog in zijn kinderschoenen staat. Apple kennende zal de technologie in een toekomstige grote update breder worden gebruikt.

Dan het toetsenbord. Dit was iets waar ik wat meer aan moest wennen, met name door de toetsen die verschillen ten opzichte van bij een Windows-keyboard. De Alt-toets zit op een andere plaats en is hoofdzakelijk de Option-toets. Op de plek waar 'normaal' Alt zit zit bij de Mac een Command-toets. En zo zijn er nog wel meer dingen waar ik aan moest wennen, al is dat niet zo'n probleem als je er de moeite voor neemt. Inmiddels ken ik al heel wat shortcuts die me helpen snel door OS X te navigeren. Sterker nog, ik ben er nu zo aan gewend geraakt, dat ik soms bij een Windows-toetsenbord per ongeluk op bijvoorbeeld Alt+C druk om iets te kopiëren, omdat dit bij de Mac zo is. Terwijl het eigenlijk Ctrl+C is in dit geval.

Het toetsenbord heeft ook een hoop functietoetsen. Maar anders dan bij de meeste toetsenborden kun je zonder gebruik van de Fn-toets de helderheid instellen (van zowel het scherm als van de toetsenbordverlichting), het volume instellen, muziek afspelen en meer. Erg handig, want je hoeft dan niet steeds naar de systeemvoorkeuren te gaan om dit te wijzigen. Sommige zaken kan je via de menubalk regelen, zoals het volume, maar het is alsnog makkelijker dit via het toetsenbord te doen.

Kortom, het Force Touch trackpad en het toetsenbord zijn fijn om mee te werken, ze vereisen slechts wat gewenning als je van een Windows-pc komt.


Prestaties
De MacBook Pro is een... jawel, pro-notebook. Dus je gaat ervan uit dat je er zware software op kunt draaien dankzij een krachtige processor. Dit model heeft een 2.7 GHz dual-core Intel Core i5-5257U en 8 GB werkgeheugen. Het betreft een zuinigere processor dan de Ivy Bridge die in mijn ASUS zit, maar wel met minder rekenkernen. Echter, door de hogere kloksnelheid en het feit dat je niet gauw al die cores gebruikt is het alsnog een lekker snelle processor. Plus, OS X gaat duidelijk efficiënter om met al die rekenkracht dan een Windows-pc.

Wat dat betreft, in mijn dagelijks gebruik ervoer ik een laag CPU-gebruik, ondanks de vele processen die draaiden. Zelfs wanneer ik Horizon TV kijk waar de Silverlight-plugin voor nodig is hield de processor zich goed. Het werkgeheugen is wat minder: die schiet vol zodra ik een tabblad gebruik waar deze plugin voor nodig is, en de Mac wordt ook nog eens erg heet. Gelukkig is OS X wel weer 'slim' als het gaat om geheugenbeheer en zou ik me eigenlijk geen zorgen hoeven te maken hierover. Toch denk ik dat het voor power users beter is 16 GB RAM te pakken. Zeker als je meerdere virtuele machines wilt gebruiken, iets waar ik mijn Mac overigens ook voor gebruik.

Qua grafische kracht heb ik het idee dat de MacBook echt gepusht wordt tot het uiterste. De Intel Iris 6100 Graphics zijn in principe genoeg, maar je merkt wel dat bij zwaarder gebruik bepaalde animaties slomer worden, zoals wanneer je Launchpad opent. Over het algemeen is het genoeg, maar het was wellicht mooi geweest als dit model van de MacBook Pro over Iris Pro graphics beschikte, net als de 15-inch variant. Zeker voor een notebook van deze (prijs)klasse.

De SSD van de MacBook is supersnel. En dan ook écht supersnel. Bij mijn vorige laptop had ik al een SSD'tje ingebouwd, die vlot was en snelheden tot zo'n 500 MB/s haalde. Niet slecht, toch? Maar de MacBook verslaat die SSD met enorme afstand, omdat er geen SATA wordt gebruikt, maar PCI Express. Dit laat veel hogere snelheden door dan SATA, waardoor ook de SSD sneller is. De schrijfsnelheden liggen boven de 1000 MB/s, gevolgd door de leessnelheden die rond de 600 MB/s liggen.

Overigens, ik heb voor het model met 256 GB SSD gekozen. Dit is niet bepaald veel, maar er zijn genoeg oplossingen om te zorgen dat je toch altijd voldoende ruimte hebt. Ik gebruik mijn NAS-server als Time Machine, maar ook voor afbeeldingen en films die van mijn vorige laptop komen. Daarnaast heb ik natuurlijk een iCloud-account, met 50 GB opslag. Hierop staan al mijn documenten gedeeld tussen iPhone, iPad en Mac. Tot slot heb ik een externe USB 3.0 harde schijf, die ik voor mijn virtuele machines zal gaan gebruiken bij m'n volgende opleiding (ICT Beheerder, mbo-4).

De MacBook Pro met Retina-display is snel, maar zou gezien zijn prijskaartje en de 'Pro'-tag gerust betere specs mogen krijgen. Meer werkgeheugen zonder dat upgraden nodig is bijvoorbeeld, maar ook meer rekenkernen. En vooral: de GPU van Iris 6100 naar Iris Pro upgraden, al is het maar bij het duurste model van de 13-inch variant en niet het instapmodel. Zeker met een Quad HD display zou het niet misstaan.


Software
Vanzelfsprekend komt de MacBook Pro met een besturingssysteem, en wel Apple's OS X. Voor een Windows-gebruiker zal het op het eerste gezicht totaal niet zo functioneel aanvoelen, maar dat valt nog erg mee als je je erin verdiept. Gelukkig zit OS X ook erg logisch in elkaar en is het daardoor makkelijk in gebruik. Ik wil niet al teveel woorden vuil maken aan dit gedeelte, maar ik wil het wel hebben over één specifieke functie: Continuity.

Continuity werd met OS X Yosemite en iOS 8 geïntroduceerd, en stelt je in staat je Mac te laten communiceren met je iOS-apparaten en vice versa. Met Handoff kun je op het ene apparaat beginnen (met een mail, document etc.) en op het andere verdergaan. Handig als je bijvoorbeeld aan een mailtje begint op je iPhone, maar je wilt liever toch een fysiek toetsenbord gebruiken. Je hoeft het mailtje niet op te zoeken bij concepten op je Mac, je hoeft maar op het Mail-icoon links in het Dock, waar een kleiner icoontje van een iPhone bij staat, te klikken. Alleen dit al biedt een enorm voordeel boven Windows.

Je kunt ook, als je onderweg bent en je wilt op je Mac internetten terwijl je geen wifi hebt. Normaal gebruik je dan persoonlijke hotspot, maar dan moet je een hoop instellingen door. Met Instant Hotspot is dat niet meer nodig, omdat je Mac je iPhone al ziet bij de wifi-instellingen, op basis van je iCloud-account. Je klikt op je iPhone en je kunt internetten. Ook dit is een fijne bijkomstigheid, al is het de vraag of ik het echt vaak zal gebruiken. Net als telefoneren vanaf de Mac trouwens, want zelfs dit is mogelijk. Echter, ik bel überhaupt bijna nooit, dus waarom dan wel via de Mac?

Continuity is in elk geval één van de redenen waarom je als Mac-gebruiker echt een iPhone en/of iPad moet hebben, wil je het maximale uit deze apparaten halen.

Over het algemeen went OS X prima, maar het is qua mogelijkheden zeker geen Windows. Je kunt er heel wat mee, zeker sinds de afgelopen jaren, maar er is nog heel wat werk te doen voor Apple. En dat is maar goed ook, want dan kunnen er nog genoeg features worden toegevoegd.


Conclusie
Ik ben dik, nee ik ben zeer dik tevreden met deze MacBook Pro als mijn allereerste Apple-computer. Het is een vlot beestje, het scherm is van prachtige kwaliteit en alles ziet er natuurgetrouw uit. De GPU zou weliswaar een upgrade mogen krijgen, en 16 GB in plaats van 8 GB RAM was mooier geweest, maar voor de rest verwacht ik de komende jaren prima vooruit te kunnen met deze notebook.

---

Mocht iemand vragen hebben, of vinden dat er iets mist laat het dan gerust even weten. Deze review is wat slordig in elkaar gezet, dus ik kan me voorstellen dat ik dingen vergeten ben.