Sennheiser PXC 450 (Zilver, Zwart)

Sinds ik m'n eerste Sennheiser kocht, een PC-150, 5 jaar geleden had ik een merk gevonden waar ik vele jaren trouw aan zou kunnen blijven. De HDR-140 (hernoemd naar RS-140) die ik later kocht, heeft dat vertrouwen enkel nog groter gemaakt.
Nu was ik op zoek naar een hoofdtelefoon die ik ook onderweg kon gebruiken en ik ging op zoek bij Sennheiser. Ik had echter enkele eisen die het moeilijk gingen maken om er een hoofdtelefoon bij te vinden. Ik wil geen hels volume loslaten op m'n oren, niet gestoord worden door omzitters maar tegelijk de omzitters ook niet storen. Door oorsmeersel ben ik ook geen voorstander van in-ears en dus ging ik op zoek naar een gesloten hoofdtelefoon met volledige omsluiting. Als het mogelijk was, mocht hij er ook nog leuk uitzien zodat mensen je enkel verbaasd aankijken en niet lachend.
Sennheiser heeft een verrassend goed werkende Headphone finder en als resultaten kwamen de HD 280, PXC 350 en PXC 450 eruit. Na lang wikken en wegen tussen de drie ben ik uiteindelijk gezwicht voor de (toch wel dure) PXC 450.

Het geluid
De PXC 450 zou in combinatie gebruikt worden met een Cowon S9. Zoals verwacht heeft deze echter niet genoeg vermogen, hetgeen levensloze muziek en verlies van klanken als gevolg heeft. Daarom had ik er meteen een iBasso D2 bijgekocht en hierdoor krijg je meer dan voldoende kracht om de PXC 450 mobiel te gebruiken. Enkel om het geluid te testen heb ik hem ook op m'n X-Fi geluidskaart aangesloten maar verder zal ik thuis de HDR 140 blijven gebruiken. De indrukken die ik krijg van de PXC 450 tussen de S9+iBasso en de X-Fi zijn vrijwel gelijk. Met de X-Fi kan ik het volume natuurlijk veel hoger krijger zonder verlies van kwaliteit.

Zonder Noiseguard te gebruiken krijg je zeer klare en neutrale klanken. Ik heb er veel genres op losgelaten en hij laat nergens een steek vallen. Hij blinkt echter nog extra uit wanneer hij klassieke instrumenten kan laten horen; puur auditief genot is het. Soms kom ik nummertjes tegen waar ik klanken hoor die ik eerder nog niet hoorde, vooruitgang dus.
Ik heb ook even m'n trommelvliezen gepijnigd om hem op maximum volume te testen met de X-fi. De PXC 450 blijft gewoon verbazen door geen geruis of gekraak op te werpen.

Noiseguard is bedoeld om hinderlijke externe geluiden met een lage frequentie onhoorbaar te maken. Denk hierbij bijvoorbeeld aan de vervelende geluiden in de trein, metro of auto. Deze geluiden verdwijnen niet volledig maar ze verminderen dankzij Noiseguard wel significant.
Ook handig is de Talk through knop. Wanneer iemand een gesprek wil hebben, heb je maar even op de knop te duwen en je muziek wordt gedempt.
Toch ook even een negatieve noot bij de Noiseguard. Hoewel Sennheiser graag zegt dat je muziek hier niet door wordt beïnvloed, is er toch merkbaar een negatief verschil te horen. De geluiden krijgen een doffere toon en bij rustige liedjes krijg je soms licht gekraak in de rechter earpad (die waar de logica van de Noiseguard aanzit). Het geluid is zeker en vast nog steeds beter dan de middenmoot maar bij het omschakelen merk je de lagere kwaliteit ten opzichte van de bypass modus toch duidelijk.

De knoppen van volume en Talk through werken overigens enkel wanneer er met Noiseguard wordt gewerkt. In de bypass modus hebben deze knoppen geen functie, zelfs al zet je de stroom aan. In de bypass modus werkt de PXC 450 dus exact hetzelfde als andere hoofdtelefoons.

De bouw
Buiten het kunstleer is er voornamelijk een harde plastic gebruikt die degelijk aanvoelt, je krijgt niet het gevoel dat je iets zal afbreken. Enige metaal dat ik opmerk is de ring om de earpads uit te schuiven.
Voor z'n formaat en mogelijkheden is het een lichte hoofdtelefoon gebleven van 240g. Ook dankzij de afwerking met kunstleer voelt de hoofdtelefoon niet als een onaangenaam voorwerp over je hoofd. De earpads omsluiten goed zonder daarbij op een hinderlijke manier op je hoofd te drukken. Pas na een 5tal uren begin ik het gevoel te krijgen dat ik ze wil afzetten.
De knoppen voor volume en Talk through zijn makkelijk bereikbaar en weet je meteen blindelings te vinden.
De geluidskabel is stevig maar soepel en de aansluitingen kunnen dagelijkse sleur aan. De aansluiting aan de bron is hoeks en de aansluiting aan de hoofdtelefoon is makkelijk uit te trekken. Je kan dus eventueel je eigen kabel gebruiken maar je gaat aan de hoofdtelefoon dan wel geen perfecte afwerking meer krijgen doordat aan de originele aansluiting een klein stukje van de behuizing zit verwerkt.
De earpads kunnen naar binnen kantelen, iets meer dan 90° naar achter gedraaid worden en ze kunnen volledig ingeklapt worden. De ring kan op formaat van de langste hoofden afgesteld worden en tenzij je een rugbyhoofd hebt, moet je je geen zorgen maken over de breedte.

De schakelaar om te wisselen tussen Noiseguard of normale hoofdtelefoon is echter onpraktisch geplaatst. Deze is niet om te schakelen zonder de hoofdtelefoon af te nemen en tijdens gebruik van het openbaar vervoer zou je dit toch wel kunnen wensen.

Conclusie
Is het nu de meerprijs waard om een PXC 450 te verkiezen boven een HD280 indien je dezelfde wensen hebt als ik? Indien de HD-280 dezelfde magnifieke klanken kan weergeven en je geen nood hebt aan Noiseguard niet, maar anders zeker en vast. Ik heb nog geen HD-280 gehoord dus ik kan niet zeggen of ze dezelfde kwaliteit hebben.
Ik weet dat ik voor het geld weer een topproduct van Sennheiser heb gekregen met prachtige geluidsweergave, comfort en duurzaamheid. Kijkend naar zware audiofielen die hoofdtelefoons van €1000-€3000 kopen, schaam ik me zeker niet en ben ik blij met m'n aankoop.

Hier nog even een link naar de laatste foto in volledige resolutie.


PS: Dit is m'n eerste review die ik schrijf, dus laat gerust een reactie na indien je zaken anders zou willen zien. De eerste 3 foto's heb ik van het internet gehaald omdat het zaken zijn die ik wil tonen maar zelf niet mooier zou kunnen vastleggen. De laatste foto toont dan weer hoe ik de hoofdtelefoon gebruik.
Ik ben bewust niet dieper ingegaan op het geluid omdat ik dit iets persoonlijk vind wat je nog het beste eerst zelf kan horen. Ik heb ook geen ervaring met tientallen hoofdtelefoons om een objectievere vergelijking te maken.