Apple iMac 27" (najaar 2013) 3,2GHz

Inleiding

Sinds een klein jaar gebruik ik nu de Apple iMac tijdens mijn werk als Software Developer. De reden dat ik hiervoor koos was met name dat mijn collega developer hier ook al gebruik van maakt en ik uit ervaring weet dat het vaak het handigste werkt als je beide hetzelfde platform gebruikt.

Ik was op voorhand sceptisch moet ik eerlijk zeggen. Mijn laatste ervaring met Apple was een iPod die ik vanwege de verplichte iTunes met verplichte Quicktime en Bonjour Service meerdere keren bijna het raam uit geslingerd heb. Nooit gesnapt wat men daar nou in zag...
Maar goed, op voorhand met de voornoemde collega wat op zijn iMac gespeeld en uiteindelijk kon ik er op het eerste gezicht prima mee werken. Ik heb wel bewust gewacht met een review schrijven totdat ik serieus tijd achter het apparaat heb doorgebracht en mijn oordeel niet vertroebeld zou zijn doordat ik moet wennen aan de omgeving.

Ik heb overigens geen foto's gemaakt, omdat iedereen wel weet hoe een iMac eruit ziet.

De eerste indruk

Het ziet er allemaal netjes uit natuurlijk. Strak design, glimmend scherm, minimalistisch toetsenbord, etc.

De tweede indruk

Al snel vielen me wat minpunten op:

• De Magic mouse ligt totaal niet prettig in de hand. Dat komt natuurlijk doordat de muis tbv scrollen vlak is van boven, maar ik kon er niet aan wennen. Na een maandje heb ik hem vervangen door een basic logitech muis, een verademing.
• Het scherm is niet in hoogte verstelbaar. Dit is echt een typische beslissing waarbij de vorm boven functie (ergonomie) is gegaan. Uiteindelijk staat-ie nu op een simpel MDF plankje wat wit gelakt is, maar dit slaat natuurlijk helemaal nergens op, zeker niet in deze prijscategorie.
• Het scherm spiegelt echt enorm. Dat komt doordat het scherm gewoon een losse (afneembare) glasplaat met glanzende coating voor zich heeft. Handig met schoonmaken wellicht en het ziet er fancy uit, maar ik kan nu gewoon niet in een editor met donker thema werken omdat ik dan continu naar mezelf, mijn bewegende vingers op het toetsenbord en mijn koffiekop aan het kijken ben. Sterker nog: ik kan via het scherm door het raam naar buiten kijken wie er aan de overkant van de straat voorbij loopt.
  Dit is voor mij echt een enorm minpunt en nog steeds heb ik wel eens de neiging om te verzoeken om een andere computer, puur en alleen vanwege die dure spiegel waar ik de hele dag in kijk.

Er zijn natuurlijk ook pluspunten:

• Het meeste werkt vlot. Er zit geen SSD in maar een 7200RPM harde schijf. Na het opstarten heb je daar niet vaak last van (soms helaas wel vertragingen).
• Je hoort de koeling totaal niet.
• De beeldkwaliteit is uitmuntend.

De langere praktijktest

OS X

De iMac is natuurlijk primair bedoeld zodat ik productief kan zijn. Na wat inrichtingswerk en het aankoppelen van het tweede scherm ben ik begonnen met het verkennen van OS X. Ik moet zeggen: OS X en ik liggen niet helemaal met elkaar op 1 lijn. Finder vind ik onoverzichtelijk ten opzichte van Windows Verkenner en Nautilus op Linux Mint. De Mail app vind ik ook niet erg overzichtelijk en de standaard Office applicaties heb ik al snel terzijde geschoven ten gunste van LibreOffice.

Launchpad is ook zo'n ding waar ik na bijna een jaar nog steeds de logica niet van snap, met name van de volgorde niet. Het begint met Safari, Mail, Contacten.. en ergens op de 4e rij staat dan ineens "Andere". Het is niet op alfabetische volgorde, niet op volgorde van wat ik vaak gebruik (heb geloof ik nu totaal 10x Safari gestart bijvoorbeeld) of enige andere volgorde. Sterker nog: het lijkt erop dat ze alle applicaties in een blender hebben gestopt en vervolgens dat hebben uitgestort over het Launchpad. Dat heeft dus tot gevolg dat iedere keer als ik Launchpad open, ik me een breuk zoek.

Verder vind ik sommige keuzes gewoon raar. Neem als voorbeeld het veel gebruikte Ctrl+F om te zoeken in Windows en Linux. Apple heeft het gros van de sneltoetsen waarvoor je Ctrl gebruikt vervangen door de identieke sneltoets, maar dan met Cmd (de vroegere "Apple-toets"). Dus dan doe je Cmd + F om te zoeken. Fair enough, went snel genoeg. Maar wil je dan zoeken en vervangen, dan is het dus niet Cmd + H wat je zou verwachten. Néééé, dat is dan weer Ctrl + H omdat Cmd + H is toegewezen aan het verbergen van de applicatie.
Dito als je in Finder zit: een bestand verwijderen doe je als je niet beter weet met de Delete toets. No such luck. Je drukt dan op Cmd + Backspace. Bij sommige Apple toetsenborden staat daar Delete, maar bij die van mij dus niet.
Nog een laatste: een screendump maken doe je door de bank genomen in elk OS met de printscreen toets, eventueel met nog een Alt of Shift voor wat extra opties. In OS X is het Cmd + Shift + 3 of 4, afhankelijk van wat je wil. En wil je het dan gewoon naar je clipboard hebben om het ergens te gebruiken, dan moet je de Ctrl er ook nog even bij gooien. Vingergymnastiek....

Uiteindelijk was ik goed geholpen met Karabiner om wat sneltoetsen naar wens in te stellen, om het naar mijn mening wat intuïtiever te maken.

Wat me ook enorm stoort -nog steeds- is dat je nooit lijkt te kunnen voorspellen waar een applicatie opent. Ik werk met 2 schermen, en apps die de vorige keer links openden, openen nu rechts of andersom. Of nog leuker: je ziet een stipje onder de icon in het dock, maar je ziet nergens je app. Dan opent-ie dus doodleuk achter het venster van een andere app. Lekker handig, Apple??
Ik krijg toch nog steeds het idee dat multitasking niet iets is waar OS X sterk in is. Via Alt+Tab kun je wel tussen applicaties schakelen, maar indien je een mail aan het schrijven bent en je gaat tussendoor naar een andere applicatie (om wat na te kijken bijvoorbeeld) dan ga je met Alt+Tab terug naar de Mail app. Maar het is een pure gok welk venster je dan voor je krijgt: die van je mail die je schreef, een andere geopende mail, of het overzicht? Als je verkeerd zit kun je alleen nog met F3 alle actieve vensters (van alle apps) verkleinen en vervolgens de juiste aanwijzen met je muis.
Noem mij vastgeroest in mijn werkmethodes, maar ik vind dit niet handig, want je moet er weer je hand voor van het toetsenbord afhalen. Naar mijn mening hebben Windows en Linux Mint dat beter voor elkaar.

Harde waren

De eerder genoemde minpunten blijven me nog steeds storen. De muis heb ik snel vervangen en stoort me dus niet meer, maar eigenlijk is dat natuurlijk zonde.

Als toetsenbord gebruikte ik eerst het standaard meegeleverde kleine draadloze bordje. Daarbij miste ik pageup/-down, home en end toetsen die ik regelmatig gebruik. Dat heb ik dus vervangen door het grote toetsenbord met numpad welke deze toetsen wel heeft. Die is bedraad, maar dat draadje is net irritant aan de korte kant. Over het algmeen niet zo'n last van, maar als ik even wat aan het schuiven ben op mijn bureau dan kan ik maar één kant op met mijn bordje. Geen levensgroot probleem, maar wel iets waar ik eens in de paar weken tegenaan loop.
Overigens werken die toetsen ook weer niet helemaal zoals verwacht, want Home en End werken niet in iedere applicatie om naar het begin of einde van een regel te gaan. Gelukkig in Netbeans en Workbench wel, maar in Mail weer niet bijvoorbeeld.
Noot terzijde: in de 2 maanden dat ik het kleine toetsenbordje gebruikt heb, waren de batterijen toch al een keer leeg gegaan. Vergelijk ik dat met mijn vroegere Logitech wireless keyboard waar ik een jaar met batterijen deed, vind ik dat erg mager.

Het scherm blijft me een doorn in het oog. Ik erger me nog dagelijks aan de reflecties en wellicht dat ik op termijn toch eens ga kijken naar een alternatieve opstelling. Wellicht dat ik terugval op Windows of Linux, of anders een MBP met 2 losse schermen oid.

Conclusie

De iMac is een prima apparaat in essentie. Snel, stil, doet wat je mag verwachten. Voor velen zullen de genoemde minpunten ook niet gelden verwacht ik. OS X is bijvoorbeeld echt geen slecht OS, maar als je ook regelmatig met andere OS-en werkt dan ben ik toch vaak weer blij als ik "gewoon" Windows of Linux Mint voor me heb. En dat terwijl ik daar nog niet eens iedere week mee werk, maar wel > 40 uur per week achter de iMac zit. Als je echter nooit anders dan OS X hoeft te gebruiken of gebruikt hebt, dan zul je je vast niet storen aan de zaken die voor mij onlogisch zijn.

Wat ik wel echt een minpunt vind is dat Apple toch liever gaat voor het strakke fancy uiterlijk dan voor ergonomie c.q. gebruikersvriendelijkheid. Een scherm wat alleen te kantelen is, maar niet in hoogte verstelbaar is voor mij onbegrijpelijk. Ik kreeg letterlijk flashbacks naar CRT monitoren op een telefoonboek (al dan niet in combinatie met Gouden Gids).

Ook het feit dat ik mijn haren kan kammen en desnoods de overburen kan bespieden in hun slaapkamer via mijn scherm vind ik een gigantisch minpunt. Glossy schermen staan leuk in de winkel, maar werkt voor geen meter. Editors met een donker schema zijn gewoon onbruikbaar, terwijl ik dat eigenlijk prefereer.

Om toch met een positieve noot af te sluiten: ik heb al wel bruikbare producten op kunnen leveren met het werken op de iMac. Hij krijgt van mij dus een -weliswaar magere- voldoende.

Update 2018

Het is mooi geweest. Na 3 jaar proberen heb ik de handdoek in de ring gegooid. Ik schrijf dit nu met opluchting vanaf een Dell systeem met Ubuntu.