Aanleiding
Over de aanleiding tot het schrijven van deze review kan ik kort zijn: Apple's Magsafe adapter en ikzelf zijn niet voor elkaar in de wieg gelegd. Als forens en poweruser gebruik ik mijn (Retina) Macbook Pro gemiddeld zo'n 10 uur per dag, waarbij ook de MagSafe adapter heel wat kilometers aflegt. Ondanks het feit dat ik deze altijd zeer zorgvuldig oprol, leert de ervaring dat Magsafe adapters (bij mijn gebruik) een MTBF (
Mean Time Between Failures) van slechts 1,5 jaar hebben. Naast het delen van mijn ervaringen met het apparaat (en de brandgevaarlijkheid daarvan), wil ik graag ook mijn ervaring met de
reparatie daarvan delen. Daar waar ik mijn vorige adapter optisch volledig had verwoest, ben ik inmiddels in staat deze adapters zonder zichtbare sporen te herstellen.
Belangrijkste sterkten en zwakten
Het meest geslaagde en functionele onderdeel van het ontwerp is het magneetje waarmee de adapter met de laptop wordt verbonden. Dit voorkomt dat mensen over de draad van de adapter struikelen, en voorkomt daarmee schade aan laptop en kabels. Een ander pluspunt ligt in het fraaie en compacte design, waarbij het kleine formaat tegelijkertijd een groot minpunt is. Dit zorgt er namelijk voor dat de adapter zijn warmte niet goed kwijt kan, waardoor deze zeer heet kan worden. Overigens hoeft dit niet per definitie een probleem te vormen: geen van de storingen die ik heb ervaren had hiermee te maken. In diverse andere reviews wordt de MagSafe geroemd om zijn korte laadtijd. Op zich klopt dit wel, maar ik denk dat het onterecht is dat dit wordt toegeschreven aan de adapter. Mits een adapter voldoende vermogen kan leveren is het namelijk de accutechnologie die bepaald hoe snel een apparaat weer is opgeladen.
Zwakke en brandgevaarlijke kabels, MagSafe 1 (2008-2013)
Als dit het hele verhaal was, had Apple een product geleverd dat weliswaar niet perfect was, maar waar prima mee te leven zou zijn geweest. Helaas is dat niet het geval, wat wordt veroorzaakt doordat de isolatie van de kabel die de adapter met de laptop verbind veel te zwak is uitgevoerd. Bij de MagSafe 1 (die ik van 2008-2013 in mijn bezit had) leidde dat er na 3 jaar gebruik toe dat de kabel spontaan doorbrandde. Dit ging er niet zachtzinnig aan toe, maar ging gepaard met de nodige stank, rookontwikkeling en zwartgeblakerd plastic. Ik bleek niet de enige met dit probleem te zijn. Het internet staat vol met vergelijkbare verhalen, en in 2013 heeft Apple in de VS een schikking getroffen waarbij consumenten gratis een nieuwe adapter konden krijgen. Dit uitte zich echter niet in coulance naar Nederlandse consumenten toe. Apple gaf aan dat een adapter die na ruim 3 jaar kapot gaat onder normale slijtage valt. Op mijn vraag of het normale slijtage is als een adapter spontaan begint te branden en te roken kreeg ik tot mijn verassing een bevestigend antwoord van Apple: ja, als een adapter kapot gaat kan dat gepaard gaan met rook en vonken...
Het zou niet de laatste keer zijn dat een draad bij mij doorbrandde. In de 2012 en 2013 kreeg ik nog 2x te maken met een interne draadbreuk, waarvan aan de buitenkant niets of vrijwel niets zichtbaar was. Ik kon deze breuken slechts opsporen door te analyseren op welk punt heen- en weerbewegen van de draad tot een onderbreking van het laadproces leidde. Telkens heb ik dit zelf gerepareerd door kapotte delen van de draad weg te halen.
MagSafe 2 (2013-nu)
Je zou denken dat Apple het probleem rondom de zwakke kabels inmiddels heeft geadresseerd. Daar ging ik althans vanuit toen ik in de zomer van 2013 een gloednieuwe Retina Macbook Pro voorzien van MagSafe 2 adapter oppikte. Helaas ben ik er inmiddels achter dat de laatste generatie MagSafe nog altijd met hetzelfde probleem kampt. Op de plek waar de draad de adapter in gaat is deze recentelijk namelijk ook bij deze adapter weer compleet doorgebrand. Met het intensieve gebruik van de apparatuur zal dit zeker iets te maken hebben, met onvoorzichtigheid echter zeker niet. Ik rol de kabel namelijk altijd zeer zorgvuldig op, zoals zichtbaar is op de tweede foto. Ik gebruik de uitklapbare klemmetjes nooit, hou altijd een diameter van ongeveer 30cm aan, en zorg er voor dat ik de draad zo in mijn aktentas doe dat de kabels opzij wijzen (zodat de kabels dus niet onder een kleine hoek worden verbogen doordat het gewicht van de adapter er op steunt).
Toeval of breder probleem?
Natuurlijk gaat een adapter niet bij iedereen even snel kapot. Er zullen genoeg gebruikers zijn bij wie de adapters vele jaren meegaan. Toch lijkt er wel degelijk sprake te zijn van een structureel probleem, ook met de MagSafe 2 adapter. Allereerst speelt bij de MagSafe 1 de Class Action Suit (waarin Apple geschikt heeft, toch een soort erkenning dat er een probleem speelt). Bij de
2.253 reviews van dit product bij de Apple store komt deze adapter niet verder dan 1,5 uit 5 sterren. Dat dit probleem ook bij de MagSafe 2 speelt lijkt bevestigd te worden wanneer we bij de
reviews van de MagSafe 2 adapter kijken: ook deze schopt het namelijk niet verder dan 1,5 sterren. Je treft er pagina na pagina met boze reviews van mensen die elk jaar een nieuw exemplaar verslijten aan. Dit lijkt toch een teken aan de wand te zijn dat Apple een serieus kwaliteitsprobleem heeft met deze adapters.
Gezien de manier waarop de kabels doorbranden is sprake van een aanzienlijk risico wanneer dit gebeurd op een moment dat de adapter op een brandgevaarlijk oppervlak ligt. Ik denk dat gebruikers zich dit terdege moeten realiseren! Hier lijkt toch sprake te zijn van een ontwerpfout. Dat een deel van de consumenten met defecten te maken krijgt kan gebeuren. Dit zou echter geen gevaar mogen opleveren. Vandaar dat ik tot de laagst mogelijke eindscore voor dit product kom.
Als je elke paar jaar een nieuwe adapter (à 90 euro) moet kopen loop je bovendien tegen aanzienlijke kosten aan. Een beetje tweaker kan het probleem echter probleemloos zelf oplossen, vandaar de volgende paragraaf.
Reparatie
De eerste keer dat ik mijn MagSafe adapter repareerde ontstond hierbij forse (visuele) schade. Dit kwam enerzijds doordat het met een schroevendraaier openbreken van de plastic behuizing de nodige sporen had nagelaten, en anderzijds doordat ik een forse hoeveelheid isolatietape als trekbeveiliging had gebruikt. Dit laatste ter vervanging van het plastic/rubberen onderdeel dat normaal zit op de plaats waar de draad binnenkomt. In dat deel zit ook de overgang van de kabel met een geïsoleerde binnendraad (+16,5V) en een metalen mantel (GND) naar twee normale stroomdraden die naar de printplaat lopen. Omdat de draad tegen dit onderdeel aan was doorgebrand was er (net als nu bij de MagSafe 2 adapter) geen mogelijkheid meer om de draad buiten de adapter te repareren. Ook bij tutorials op internet ziet de adapter er na reparatie meestal niet zo mooi meer uit. Soms ontbreekt bovendien een goede trekbeveiliging. Zie hier een voorbeeld van een
slechte tutorial.
Ik ben er inmiddels in geslaagd de adapter zodanig te herstellen dat er helemaal niets van te zien is, en zonder onderdelen te hoeven bestellen. De manier waarop ik het heb aangepakt is gebaseerd op
deze tutorial, maar wel met een aantal wijzigingen. Deze tutorial is namelijk gebaseerd op het gebruik van een nieuwe, vervangende, kabel. Hoewel dit qua kosten een prima oplossing is (zie Ebay), zal het voor de meeste mensen vervelend zijn om weken zonder adapter - en dus laptop - te zitten terwijl hun nieuwe kabel onderweg is vanuit China of de VS.
Een eerste probleem is dat de plastic behuizing vrijwel niet open is te maken zonder grof geweld. In het verleden lukte het mij daardoor niet deze onbeschadigd te openen. Een beetje warmte blijkt echter wonderen te doen. Verwarm daarom voordat je met een tang (zoals in de tutorial op iFixit) in de weer gaat eerst de las waarop de onder- en bovenkant van de behuizing zijn verlijmd met een föhn of in de oven. Het beste verwarm je de behuizing zodanig dat je deze nog net kan vastpakken zonder je te verbranden.
Het plastic/rubberen onderdeel dat normaal zit op de plaats waar de draad binnenkomt in de behuizing kan worden hergebruikt om een nieuwe trekbeveiliging van te maken. Wat ik heb gedaan is het witte plastic deel dat normaal binnen in de behuizing zit gedeeltelijk wegzagen (let op: niet alles wegzagen, want dan klemt het niet meer vast wanneer de behuizing weer word gesloten!), en dit vervolgens in de lengterichting doorboren met een 4mm boortje (ook het rubberen gedeelte, dat normaal buiten de adapter zit). De draad past hier vervolgens inclusief isolatie precies doorheen. Door de draad met een beetje lijm vast te zetten ontstaat een trekbeveiliging die er precies zo uitziet als het origineel. Let wel op dat de draad zo wordt vastgelijmd dat het deel van de draad dat binnen in de behuizing komt voldoende lang is. Na het einde van de draden af te strippen kunnen deze worden vastgesoldeerd op de printplaat. Sluit de binnenste draad (de witte kabel) aan op V0, en de mantel op GND. Het is een goed idee om het blootliggende metaal van de mantel van een stukje krimpkous (of isolatietape) te voorzien. Dit voorkomt dat kortsluiting ontstaat of de draad in contact komt met andere componenten. Daarna zoals in de tutorial op iFixit alles weer netjes dichtlijmen.
Beide afbeeldingen bij deze review geven de situatie
na de reparatie weer. De adapter ziet er weliswaar erg versleten uit, maar dat was voordat hij kapot ging ook al zo. Ik ben in elk geval erg tevreden met het resultaat. Nu maar hopen dat Apple ooit nog eens met een wat slijtvastere kabel komt.