Reacties (56)
:strip_exif()/u/26632/dosprompt2.gif?f=community){kind=small}
Het nare is dat het een 'one way trip' is. Je kunt erheen gaan, maar je komt nooit meer terug. Dat zou namelijk veel teveel brandstof vergen voor de terugreis (en die brandstof moet je meenemen, dat kost weer meer brandstof, die je ook weer mee moet nemen voor de terugreis etc etc...).
Alles hier achterlaten zou ik echt niet kunnen. Familie, vrienden, de dingen die we hier heel normaal vinden. Daar is het allemaal niet.
De eerste kolonies zullen vrij klein zijn. Even een wandelingetje maken gaat gewoonweg niet, je komt echt niet veel verder dan de paar pods die er staan om te slapen, eten en te werken. En een keertje op bezoek bij vrienden zit er niet in. Je verjaardag vieren en wat mensen uitnodigen, dat gaat allemaal niet. Een keer gewoon lekker een frietje halen bij de snackbar, dat gaat 'm allemaal niet worden.
Contact met je medemens gaat via audio of video met een lekkere vertraging, dus je bent altijd ver weg (letterlijk). Je eten bestaat uit insecten en eendenkroos, want dat is makkelijk te verbouwen en lekker voedzaam. Maar pas op het moment dat we echt kunnen gaan terraformen wordt het de moeite waard om daar eens heen te gaan. Dan zou je eventueel ook nog terugkunnen. Zolang dat niet kan zou ik echt geen afscheid kunnen nemen van letterlijk alles wat ik hier ken.
Dus nee, ik blijf wel lekker op aarde
Alles hier achterlaten zou ik echt niet kunnen. Familie, vrienden, de dingen die we hier heel normaal vinden. Daar is het allemaal niet.
De eerste kolonies zullen vrij klein zijn. Even een wandelingetje maken gaat gewoonweg niet, je komt echt niet veel verder dan de paar pods die er staan om te slapen, eten en te werken. En een keertje op bezoek bij vrienden zit er niet in. Je verjaardag vieren en wat mensen uitnodigen, dat gaat allemaal niet. Een keer gewoon lekker een frietje halen bij de snackbar, dat gaat 'm allemaal niet worden.
Contact met je medemens gaat via audio of video met een lekkere vertraging, dus je bent altijd ver weg (letterlijk). Je eten bestaat uit insecten en eendenkroos, want dat is makkelijk te verbouwen en lekker voedzaam. Maar pas op het moment dat we echt kunnen gaan terraformen wordt het de moeite waard om daar eens heen te gaan. Dan zou je eventueel ook nog terugkunnen. Zolang dat niet kan zou ik echt geen afscheid kunnen nemen van letterlijk alles wat ik hier ken.
Dus nee, ik blijf wel lekker op aarde
Tot een half jaar geleden zou ik met je eens zijn geweest. Echter is Elon Musk met SpaceX hard aan het werk aan het Interplanetary Transport System (ITS). De reden dat de Raptor motor op methaan brandt is daar een reden van. De reusability die laatst is bewezen met de Falcon 9 SES-10 vlucht is voorbereidend op de missies naar Mars. Om deze ITS op Mars te krijgen dient de booster (eerste trap) meerdere malen hergebruikt te worden voor tankvluchten om genoeg brandstof in LEO in de Mars raket te krijgen zodat deze in een periode van 90-120 dagen naar Mars kan vliegen.
Momenteel wordt er al druk geëxperimenteerd met een gigantische koolstof tank van deze raket die recentelijk tijdens een test (van productieproces)op zee is opgeblazen (conclusie was ander productieproces). Maar de potentie is er. De eerste testen met de Raptor motor op schaal zijn al geweest. Over twee jaar vliegen ze eerst een rondje om de maan om in 2020 (want 2018 was te kort dag) alsnog met een Grey Dragon naar Mars te vliegen.
Uiteindelijk wil Musk door middel van een apparaat op Mars het voor elkaar krijgen om de raket weer te vullen met Methaan en Zuurstof dat op Mars geproduceerd uit onder andere water en andere stoffen, om deze weer op te laten stijgen en terug te laten vliegen naar de Aarde. Voor de retourvlucht is veel minder brandstof benodigd gezien de geringe atmosfeer daar.
Het feit dat dit de komende 15? jaar nog niet mogelijk is, wil niet zeggen dat het er niet gaat komen.
En wat betreft de afstand en sociale leven ben ik het verder met je eens
Momenteel wordt er al druk geëxperimenteerd met een gigantische koolstof tank van deze raket die recentelijk tijdens een test (van productieproces)op zee is opgeblazen (conclusie was ander productieproces). Maar de potentie is er. De eerste testen met de Raptor motor op schaal zijn al geweest. Over twee jaar vliegen ze eerst een rondje om de maan om in 2020 (want 2018 was te kort dag) alsnog met een Grey Dragon naar Mars te vliegen.
Uiteindelijk wil Musk door middel van een apparaat op Mars het voor elkaar krijgen om de raket weer te vullen met Methaan en Zuurstof dat op Mars geproduceerd uit onder andere water en andere stoffen, om deze weer op te laten stijgen en terug te laten vliegen naar de Aarde. Voor de retourvlucht is veel minder brandstof benodigd gezien de geringe atmosfeer daar.
Het feit dat dit de komende 15? jaar nog niet mogelijk is, wil niet zeggen dat het er niet gaat komen.
En wat betreft de afstand en sociale leven ben ik het verder met je eens
Zal wel de voorwaarde moeten zijn dat er water te vinden is anders word het moeilijk om zuurstof ergens uit te winnen. Methaan is imo niet lastig zolang er organische materiaal is kan je dat maken.
Echt mooie ontwikkelingen die nu gebeuren qua raketten. Persoonlijk zou ik best wel mee willen. Denk alleen dat mijn vrouw en kinderen me dat niet in dank af zullen nemen.
Maar mocht er echt een terug vlucht zijn zal ik dit zeker gaan overwegen.
Echt mooie ontwikkelingen die nu gebeuren qua raketten. Persoonlijk zou ik best wel mee willen. Denk alleen dat mijn vrouw en kinderen me dat niet in dank af zullen nemen.
Maar mocht er echt een terug vlucht zijn zal ik dit zeker gaan overwegen.
/u/46804/crop5f989efcbb253.png?f=community){kind=small}
Er zijn nog wel meer uitdagingen. Als je bijvoorbeeld 10 jaar op Mars hebt geleefd zullen je spieren flink in massa afgenomen zijn en wellicht aangepast zijn aan de zwaartekracht van Mars. Op aarde zal je niet meer kunnen lopen, tenzij je een flink revalidatieprogramma ingaat.
Dit is een keuze die je maakt, ik zou er eerlijk gezegd best mee kunnen leven, als er maar af en toe contact is met de aarde ('hey jongens, kijk we hebben een zandkasteel gemaakt wuu') vind ik het best, je staat wel als een van de eerste op een andere planeet, en bent bezig om te zorgen dat makkelijker te maken voor volgende generaties, dat is (iig in mijn ogen) ook wat waard.Het nare is dat het een 'one way trip' is.
Dat 'af en toe contact' lijkt me zo naar. Ik zou zelf het idee krijgen dat ik zoveel zou missen van wat er allemaal gebeurt op aarde. Niet alleen met je naaste vrienden en familie. Maar ook de grotere dingen. Je doet wat dat betreft niet meer mee. Ook al heb je natuurlijk wel een belangrijke rol, die zeker wat waard is. Simpelweg alles wat je kunt bedenken moeten missen zou ik echt niet kunnen.
Zal ook zeker een persoonlijkheids-dingetje zijn, ik ben sowieso al altijd een beetje een op-de-achtergrond-persoon, ook dingen als social media doe ik in zn algeheel niet aan mee, en familie zie ik ook niet zo vaak eigenlijk.
Dus ja, ik kan best ergens op een compleet andere planeet gaan zitten en gewoon af en toe online contact hebben met mensen hier op aarde, dat is voor mij waarschijnlijk wel genoeg (natuurlijk moeilijk van tevoren in te schatten, maar ik denk dat het me best makkelijk af zal gaan)
Dus ja, ik kan best ergens op een compleet andere planeet gaan zitten en gewoon af en toe online contact hebben met mensen hier op aarde, dat is voor mij waarschijnlijk wel genoeg (natuurlijk moeilijk van tevoren in te schatten, maar ik denk dat het me best makkelijk af zal gaan)
Dat scheelt natuurlijk al een heleboel. Maar zou je 't dan niet raar vinden dat je dingen als normaal eten zou moeten missen? Of een keertje gewoon naar buiten lopen om boodschappen te doen, gewoon lekker TV kijken of te gamen?Zal ook zeker een persoonlijkheids-dingetje zijn, ik ben sowieso al altijd een beetje een op-de-achtergrond-persoon, ook dingen als social media doe ik in zn algeheel niet aan mee, en familie zie ik ook niet zo vaak eigenlijk.
Dus ja, ik kan best ergens op een compleet andere planeet gaan zitten en gewoon af en toe online contact hebben met mensen hier op aarde, dat is voor mij waarschijnlijk wel genoeg (natuurlijk moeilijk van tevoren in te schatten, maar ik denk dat het me best makkelijk af zal gaan)
Ik vraag me dat gewoon af of je echt alles zou kunnen missen zonder gek te worden.
Vast voedsel is zeker wel iets wat ik in het begin zal missen, maar ik kan me bijna niet voorstellen dat het plan is om daar jaren van te gaan leven, het ligt erg voor de hand om dingen als mais granen etc mee te nemen en daar (binnen) te verbouwen, vlees is natuurlijk een beetje een ding, maar ik zou best oke zijn met het maken van vlees vervangers van de verschillende gewassen.
Verder is er denk ik weinig wat me tegen zal houden om naar buiten te gaan, ik heb toch een ruimtepak
natuurlijk kan ik buiten ook weinig, maar ik vermaak me vast wel. Ik denk trouwens dat je vooral veel bezig zal zijn met proefjes uitvoeren voor de bollebozen op aarde, het uitbreiden van die basis, en proberen betere gewassen te krijgen, reparaties uitvoeren, etc, je bent er natuurlijk niet op vakantie, er moet gewerkt worden.
En als er nou een soort mars-buggy ofzo is dan kan ik nog een beetje rond rijden en de nabije kraters enzo verkennen. En flauwe dingen gaan doen als stiekem een stonehedge bouwen en dat niet vertellen aan de nieuwe kolonisten
Ik snap je punt wel, maar ik denk dat ik mezelf wel bezig houd, en je zit daar altijd nog (als alles goed gaat natuurlijk) met z'n 4en dus je hebt ook nog een beetje aanspraak als je je echt verveelt.
Verder is er denk ik weinig wat me tegen zal houden om naar buiten te gaan, ik heb toch een ruimtepak
natuurlijk kan ik buiten ook weinig, maar ik vermaak me vast wel. Ik denk trouwens dat je vooral veel bezig zal zijn met proefjes uitvoeren voor de bollebozen op aarde, het uitbreiden van die basis, en proberen betere gewassen te krijgen, reparaties uitvoeren, etc, je bent er natuurlijk niet op vakantie, er moet gewerkt worden.En als er nou een soort mars-buggy ofzo is dan kan ik nog een beetje rond rijden en de nabije kraters enzo verkennen. En flauwe dingen gaan doen als stiekem een stonehedge bouwen en dat niet vertellen aan de nieuwe kolonisten
Ik snap je punt wel, maar ik denk dat ik mezelf wel bezig houd, en je zit daar altijd nog (als alles goed gaat natuurlijk) met z'n 4en dus je hebt ook nog een beetje aanspraak als je je echt verveelt.
:strip_icc():strip_exif()/u/479581/Coffee%25202.jpg?f=community){kind=small}
En volgens mij is gamen geen probleem. Gewoon even crisis 3 op de mainframe installeren en klaar is kees!
Ik begrijp dat dat niet kan, maar er zal vast genoeg rekenkracht zijn om te gamen
Ik begrijp dat dat niet kan, maar er zal vast genoeg rekenkracht zijn om te gamen
Als het echt een kolonie zou zijn. En er blijkt op Mars iets te zijn dat geld waard is dan wordt het echt geen "one way trip" maar wordt het snel iets waar je heen en terug kan.
Zeker wanneer er laten we zeggen 10 miljoen mensen op mars lopen gaat zoiets vanzelf spelen.
Zeker wanneer er laten we zeggen 10 miljoen mensen op mars lopen gaat zoiets vanzelf spelen.
:strip_exif()/u/31303/HMC2.gif?f=community){kind=small}
Het mooie is dat het een "one way trip" is.
/u/12612/crop65b399f21bc43_cropped.png?f=community){kind=small}
Wat ik mij afvraag bij “ruimte kolonisatie” is eigenlijk: waarom een locale planeet? Die komen over het algemeen niet zo heel erg ver. Als wij als mensheid willen overleven op langere termijn dan moeten we niet alleen weg van onze huidige planeet, maar ook weg uit ons zonnestelsel. De aarde heeft nog een lange tijd te gaan maar Mars krijg je niet zomaar ademend; je wilt toch een soort klimaat kunnen creëren zodat je er kan leven zonder allerlei technologieën.
Dan zou ik liever nu de focus leggen op grote interplanetaire ruimteschepen. Denk aan ruimteschepen zo groot als een wolkenkrabber. Denk aan een ruimteschip van minimaal 600 meter lang en in alle dimensies minstens zo imposant. Bouw d’r een paar honderd van en stuur ze met kolonisten aan boord naar andere zonnestelsels met een hoge potentie voor een leefbaar klimaat.
Enkelen daarvan zullen nooit ergens aankomen waar men kan leven. Enkelen zullen onderweg, na enkele generaties of misschien al veel eerder, uitsterven of zichzelf uitmoorden. Maar het merendeel, met enkele honderden mensen aan boord, zouden daadwerkelijk aankomen op hun bestemmingen.
Deze ruimteschepen zijn voorbereid om onderweg ook meteorieten te kunnen oogsten voor staal en water en andere grondstoffen. Onderweg zullen vele ruimteschepen in staat worden geacht om zich te kunnen blijven uitbreiden.
Maar, goed, een planeet dus. Mars. Je moet ergens beginnen met koloniseren. We gaan er enorm veel leren hoe je een planeet die niet geheel vijandig is kan koloniseren. Dat is uiteraard enorm nuttige basiskennis voor de hiervoor genoemde ruimteschepen die ik in mijn leven niet meer ga zien. Maar binnen nu en een paar honderd jaar gaan we er niet aan ontkomen, denk ik.
Een leuke theorie vind ik altijd: Als we die ruimteschepen nu zouden bouwen gaan ze een reis tegemoet van 500 jaar voordat ze ergens aankomen. Maar over 100 jaar hebben wij hier op aarde dingen uitgevonden waarmee we die eerste reizigers in een fractie van de tijd inhalen. Dus misschien is mijn eerste idee vooral niet erg doordacht
Nee, ik zou niet naar Mars gaan. Teveel lag.
Dan zou ik liever nu de focus leggen op grote interplanetaire ruimteschepen. Denk aan ruimteschepen zo groot als een wolkenkrabber. Denk aan een ruimteschip van minimaal 600 meter lang en in alle dimensies minstens zo imposant. Bouw d’r een paar honderd van en stuur ze met kolonisten aan boord naar andere zonnestelsels met een hoge potentie voor een leefbaar klimaat.
Enkelen daarvan zullen nooit ergens aankomen waar men kan leven. Enkelen zullen onderweg, na enkele generaties of misschien al veel eerder, uitsterven of zichzelf uitmoorden. Maar het merendeel, met enkele honderden mensen aan boord, zouden daadwerkelijk aankomen op hun bestemmingen.
Deze ruimteschepen zijn voorbereid om onderweg ook meteorieten te kunnen oogsten voor staal en water en andere grondstoffen. Onderweg zullen vele ruimteschepen in staat worden geacht om zich te kunnen blijven uitbreiden.
Maar, goed, een planeet dus. Mars. Je moet ergens beginnen met koloniseren. We gaan er enorm veel leren hoe je een planeet die niet geheel vijandig is kan koloniseren. Dat is uiteraard enorm nuttige basiskennis voor de hiervoor genoemde ruimteschepen die ik in mijn leven niet meer ga zien. Maar binnen nu en een paar honderd jaar gaan we er niet aan ontkomen, denk ik.
Een leuke theorie vind ik altijd: Als we die ruimteschepen nu zouden bouwen gaan ze een reis tegemoet van 500 jaar voordat ze ergens aankomen. Maar over 100 jaar hebben wij hier op aarde dingen uitgevonden waarmee we die eerste reizigers in een fractie van de tijd inhalen. Dus misschien is mijn eerste idee vooral niet erg doordacht
Nee, ik zou niet naar Mars gaan. Teveel lag.
/u/437412/crop5f209c0f16252.png?f=community){kind=small}
We zullen toch ervaring moeten opbouwen. Nu moeten we al het materiaal voor het bouwen van een basis op een raket zetten die 6 maanden kan vliegen. Dat is een goede proefrun; waar loop je tegen aan, missen we kennis?
Zodra je buiten ons zonnestelsel wil gaan, moet je een generatieschip gaan maken met alle faciliteiten van dien (creche, lokale mogelijkheid tot voedsel verbouwen, mogelijkheid om hieruit brandstof te destileren) want de originele bemanning zal nooit levend arriveren op die planeet.
Daarnaast; is veel lastiger om info te vinden (en dus correcte uitrusting meenemen) over je doelplaneet.
Zodra je buiten ons zonnestelsel wil gaan, moet je een generatieschip gaan maken met alle faciliteiten van dien (creche, lokale mogelijkheid tot voedsel verbouwen, mogelijkheid om hieruit brandstof te destileren) want de originele bemanning zal nooit levend arriveren op die planeet.
Daarnaast; is veel lastiger om info te vinden (en dus correcte uitrusting meenemen) over je doelplaneet.
[Reactie gewijzigd door Chrotenise op 29 juli 2024 20:38]
Een planeet in ons eigen zonnestelsel is nog een haalbaar doel. Mars heeft in dat opzicht de beste papieren nog. Venus en Mercurius wil je niet heen, dat overleef je niet. Mars heeft nog een mogelijkheid om er iets van te maken.Wat ik mij afvraag bij “ruimte kolonisatie” is eigenlijk: waarom een locale planeet?
Het probleem in het universum is de schaal. Zelfs voor het meest dichtbij zijnde zonnestelsel ben je even onderweg met de huidige aandrijvingsvormen. Zelfs met de snelheid van het licht doe je nog een aardige tijd over bepaalde afstanden. Het zonnestelsel dat het dichtste is bij de onze is vier lichtjaren verwijderd.
Yup ik wil wel, ik zorg wel dat al die pc's daar up to date blijven hoor (optie 'Ja Graag' gekozen)
Helaas moet je minimaal iets van 4 diploma's hebben voordat je überhaupt door de voor-selectie komt om mee te mogen met dat 'Mars One', ik snap trouwens helemaal waarom hoor, daar niet van, maar wel jammer
Oh en er valt eigenlijk ook wel wat te zeggen over of we wel naar Mars moeten, we kunnen nog nauwelijks omgaan met onze huidige planeet, weet ik niet of het verstandig is om naar een 2e planeet te gaan.
(optie 'Ja Graag' gekozen)Helaas moet je minimaal iets van 4 diploma's hebben voordat je überhaupt door de voor-selectie komt om mee te mogen met dat 'Mars One', ik snap trouwens helemaal waarom hoor, daar niet van, maar wel jammer
Oh en er valt eigenlijk ook wel wat te zeggen over of we wel naar Mars moeten, we kunnen nog nauwelijks omgaan met onze huidige planeet, weet ik niet of het verstandig is om naar een 2e planeet te gaan.
4 diploma's? doe je toch lekker NHA'tjes?
maar ff serieus! ik zou ook gaan! en zo snel mogelijk
maar ff serieus! ik zou ook gaan! en zo snel mogelijk
Ik heb ooit tijdens FOSDEM een keer een talk gehoord van een van de personen die was uitgeloot om mee te gaan op de Mars One missie. Het idee is dat je in een groep van 4 gaat, waarvan 2 engineers, en 2 medici. Het idee is dat als een van de 2 engineers dood gaat, je altijd nog een reserve hebt. En de kans dat je dood gaat is niet heel onrealistisch. Omdat het 26 maanden duurt voordat er versterking komt (want lancering kan alleen in een 2 weken tijdframe iedere 26 maanden), is het probleem dat je niet snel even iemand kan vervangen. En op het moment dat er niet gelanceerd kan worden, dan zit je al snel 4,5 jaar te wachten op de nieuwe groep.4 diploma's? doe je toch lekker NHA'tjes?
Dus je moet gewoon heel veel kunnen, en mensen moeten redundant uitgevoerd worden (klinkt lekker lomp, maar zo is het wel). Ze zullen echt niet iedere jan doedel sturen
Klopt helemaal, en snap ik ook wel hoor, alleen jammer inderdaad
Hmmm... beetje jammer dan... dan hou ik het voorlopig wel bij het spel PlanetBase
Haha daar had ik nog niet aan gedacht
Zouden m'n Cisco en misschien zelfs dat onzinnige ECDL (bwahahaha) diploma's gelden?
Zouden m'n Cisco en misschien zelfs dat onzinnige ECDL (bwahahaha) diploma's gelden?
Hoop het! want dan ben ik er al xD.
Achja je pieten diploma en veterstrik diploma laat ik maar achterwegen.
Achja je pieten diploma en veterstrik diploma laat ik maar achterwegen.
Haha wie weet, je zou zomaar met een veter de life support kunnen repareren 
Aan alle alt-f4 stemmers, het is natuurlijk even wachten hoe dit uitpakt, maar besef dat het (bijgewerkte) plan is om in 2032 daar te landen, in 15 jaar dus, ik denk dat het voor de meeste mensen hier dan nog geen alt-f4 tijd is geweest
:strip_icc():strip_exif()/u/56289/crop61754e60844cc_cropped.jpg?f=community){kind=small}
Dan ken jij mijn levensstyle niet
Fair enough
in 1969 zijn we op de maan geland paar jaar later laatste keer. Nu bijna 50 jaar verder zijn we niet veel verder. Die generatie die toen de maanlanding keken zijn nu 60 en ouder. Dus zie t allemaal niet zo snel gebeuren
"in 1969 zijn we op de maan geland paar jaar later laatste keer. Nu bijna 50 jaar verder zijn we niet veel verder."
We hadden in de tussentijd nog wel tientallen keren op de maan kunnen landen, maar dat is blijkbaar niet echt interessant meer. Dat het zo lang duurt voordat we iets met Mars kunnen komt omdat hij zo'n 100-1000 keer verder weg van ons staat dan de Maan, en dat de afstand ontzettend fluctueert vanwege de banen om de zon, en je dus ook rekening moet gaan houden met moment van lanceren (vooral belangrijk als je een sonde ook weer wil laten terugkeren).
We hadden in de tussentijd nog wel tientallen keren op de maan kunnen landen, maar dat is blijkbaar niet echt interessant meer. Dat het zo lang duurt voordat we iets met Mars kunnen komt omdat hij zo'n 100-1000 keer verder weg van ons staat dan de Maan, en dat de afstand ontzettend fluctueert vanwege de banen om de zon, en je dus ook rekening moet gaan houden met moment van lanceren (vooral belangrijk als je een sonde ook weer wil laten terugkeren).
Dan heb je simpelweg geen idee wat er allemaal juist wel is bereikt. Na de maanlanding was er weinig noodzaak om mensen op andere hemellichamen te zetten. Maar verder is er juist ontzettend veel ontdekt en gedaan.
ligt er natuurlijk maar net aan wat je verstaat onder een kolonie en of je een 1-way-trip naar mars gelijk als een kolonie ziet.
Sure ze gaan het in 2032 proberen, maar ik denk niet dat de eerste poging gelijk gaat lukken.
Denk dat er wel wat jaartjes voorbij vliegen voor er echt te spreken is over een mars kolonie.
Verder blijft het wel een interessant onderwerp en misschien dat het helpt om in te zien hoe we onze eigen planeet heel kunnen houden.
Sure ze gaan het in 2032 proberen, maar ik denk niet dat de eerste poging gelijk gaat lukken.
Denk dat er wel wat jaartjes voorbij vliegen voor er echt te spreken is over een mars kolonie.
Verder blijft het wel een interessant onderwerp en misschien dat het helpt om in te zien hoe we onze eigen planeet heel kunnen houden.
/u/263454/wie%2520dit%2520leest%2520is%2520gek.png?f=community){kind=small}
Bovendien is de vraag: "Als de mensheid binnen afzienbare tijd een kolonie sticht op Mars...".
De vraagstelling is dus zo opgesteld dat men er vanuit gaat dat je het kan mee maken. Beetje vreemd dat tussen de antwoorden dan alsnog de alt-f4 optie wordt geboden.
De vraagstelling is dus zo opgesteld dat men er vanuit gaat dat je het kan mee maken. Beetje vreemd dat tussen de antwoorden dan alsnog de alt-f4 optie wordt geboden.
:strip_icc():strip_exif()/u/568039/Resized-S5JYE.jpg?f=community){kind=small}
Nou eerder naar Earth 2 want deze aarde heeft niet lang meer te leven.
De aarde leeft wel door hoor. De dieren en mensen gaan misschien dood, maar de aarde draait wel door.
We kunnen het erg onaangenaam maken voor mensen en een aantal diersoorten, maar helemaal uitroeien zal moeilijk zijn. De natuur kan zich heel goed instellen op nieuwe omstandigheden (al kan het enige tijd duren voordat er een nieuw evenwicht is ontstaan).
Een Earth2 heeft alleen betekenis voor een afvaardiging die de mensheid ergens anders voort zal kunnen zetten. Het zal nooit gaan lukken om een significant deel van de aardbewoners naar een andere planeet te evacueren.
Een Earth2 heeft alleen betekenis voor een afvaardiging die de mensheid ergens anders voort zal kunnen zetten. Het zal nooit gaan lukken om een significant deel van de aardbewoners naar een andere planeet te evacueren.
Ja maar ik dacht eerder aan mensen die aan de toekomst denken en niet aan oorlogen zodat er geen conflict is voor een samenleving. Maar dat is een illusie omdat conflict human nature is.
Idd de aarde maakt t allemaal niet uit. Die is iig beter af zonder homosapiens haha
:strip_icc():strip_exif()/u/436410/crop58891eaab4cb6_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
Ik zou best willen, als er ook een manier zou zijn om terug naar de Aarde te komen. Mijn gevoel is echter dat dit vooral één grote PR stunt is.
Mars klinkt leuk, de geeks en sci-fi fans zijn dolblij, maar... de mensheid heeft op dit moment letterlijk nul komma nul ervaring met het koloniseren van andere planeten. We hebben tot nu toe maar een dozijn mensen op de Maan gekregen, en zelfs dat voor niet langer dan enkele uren per keer... Waarom dan meteen voor Mars kiezen, met alle risico's van dien?
Begin maar eerst met een vaste kolonie op de Maan om ervaring op te doen, zou ik zeggen, en kijk dan verder.
Mars klinkt leuk, de geeks en sci-fi fans zijn dolblij, maar... de mensheid heeft op dit moment letterlijk nul komma nul ervaring met het koloniseren van andere planeten. We hebben tot nu toe maar een dozijn mensen op de Maan gekregen, en zelfs dat voor niet langer dan enkele uren per keer... Waarom dan meteen voor Mars kiezen, met alle risico's van dien?
Begin maar eerst met een vaste kolonie op de Maan om ervaring op te doen, zou ik zeggen, en kijk dan verder.
[Reactie gewijzigd door Micio Nero op 29 juli 2024 20:38]
Wil je wachten met het koloniseren van andere planeten tot we meer ervaring hebben met het koloniseren van andere planeten? Dat lijkt een beetje op het kip-en-ei probleem.Mars klinkt leuk, de geeks en sci-fi fans zijn dolblij, maar... de mensheid heeft op dit moment letterlijk nul komma nul ervaring met het koloniseren van andere planeten.
Het enige voordeel van de Maan is dat het dichtbij is. Alle omstandigheden waar een kolonie op het oppervlak mee te maken heeft zijn op Mars veel gunstiger dan op de Maan.Begin maar eerst met een vaste kolonie op de Maan om ervaring op te doen, zou ik zeggen, en kijk dan verder.
Ik zeg dat helemaal niet. Maar voordat je aan de Tour de France mag meedoen moet je wel leren fietsen...Wil je wachten met het koloniseren van andere planeten tot we meer ervaring hebben met het koloniseren van andere planeten? Dat lijkt een beetje op het kip-en-ei probleem.
Als er iets mis gaat (er gaat zeker wel eens iets mis bij zo'n grote onderneming!) kunnen we de Maan binnen een paar dagen bereiken om hulp te bieden. Naar Mars reizen kost enekele maanden. Als er iets goed mis gaat, dan is er vrij weinig wat we kunnen doen...Het enige voordeel van de Maan is dat het dichtbij is. Alle omstandigheden waar een kolonie op het oppervlak mee te maken heeft zijn op Mars veel gunstiger dan op de Maan.
Begrijp me niet verkeerd, ik vind het allemaal superinteressant, en op de (zeer) lange termijn dé oplossing om het aardse leven te redden (over enkele honderden miljoenen jaren zal ook onze planeet naar verwachting niet meer geschikt zijn voor leven), maar waar ik bang voor ben is dat men, omdat men graag wil stunten door zonder ervaring meteen naar Mars te vliegen, het totaal gaat verpesten. Want wees er gerust op dat de hele wereld mee zal kijken als de eerste raket richting Mars vertrekt. Wat als er dan iets gebeurt waardoor iedereen aan boord dood gaat? Denk je echt dat Musk of wie dan ook gewoon "Oeps, foutje, volgende keer beter" kan zeggen? Wat er dan gebeurt, is dat alles weer tientallen jaren stil gaat staan... ik heb liever dat ze rustig aan doen, ervaring op de Maan opdoen en 10 jaar later dan nu gepland is wél relatief veilig naar Mars kunnen vliegen.
Hij zegt dan : "jammer, risico van het vak." en daarna gaat de volgende raket.
Er zijn genoeg raketten met mensen ontploft. Dat heeft de volgende lanceringen nauwelijks tegen gehouden.
Er zijn genoeg raketten met mensen ontploft. Dat heeft de volgende lanceringen nauwelijks tegen gehouden.
:strip_icc():strip_exif()/u/79657/crop5999e2bd51b92_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
Mijn lichaam heeft tegen die tijd al ALT-F4 gedaan en zou er sws niet aan moeten denken. (zie reactie TERW_DAN).
Jep check.
Maar ik denk dat dat nog wel even gaat duren voor er een vaste basis is.
Maar ik zou gaan.
Maar ik denk dat dat nog wel even gaat duren voor er een vaste basis is.
Maar ik zou gaan.
:strip_exif()/u/458702/crop5c951216691ba_cropped.gif?f=community){kind=small}
Tegen die tijd ben ik wel alt-f4 denk ik haha (niet dat ik oud ben mja)
Tevens zou ik alles om me heen niet voor al te lang kunnen missen.
Ik kan heel lang uit mijn bubbel stappen maar na een tijdje wil je toch wel weer even terug je bubbel in.
Tevens zou ik alles om me heen niet voor al te lang kunnen missen.
Ik kan heel lang uit mijn bubbel stappen maar na een tijdje wil je toch wel weer even terug je bubbel in.
:strip_icc():strip_exif()/u/233767/crop5db03cbc075aa.jpeg?f=community){kind=small}
Als je denkt dat het fantastisch is omdat je de eerste bent op een andere planeet, bedenk dan je de rest van je leven, na een autorit van pakweg 2 jaar, in een van de rotswoestijnen op aarde woont in een soort van kleine gevangenis. Ik denk dat de euforie van het begin na een paar maanden tot een jaar aardig wegzakt, en dan zit je de rest van je leven op een heel klein stukje hele koude woestijn. Nu hebben we op aarde ook volkeren die vergelijkbaar leefden nog niet zolang geleden (Inuit bijv) maar ook in zulke barre omstandigheden is er een sociale context van andere groepen die je af en toe ziet, er zijn dieren etc. Het zou kunnen dat je daar nog steeds ja tegen zegt... maar ik niet.
Ik denk ook dat je een soort van stoornis moet hebben om dit te kunnen, iets wat je in staat stelt met 3 anderen jaren door te brengen zonder dat iedereen elkaar afmaakt.
Ik denk ook dat je een soort van stoornis moet hebben om dit te kunnen, iets wat je in staat stelt met 3 anderen jaren door te brengen zonder dat iedereen elkaar afmaakt.
Op dit item kan niet meer gereageerd worden.