Afgelopen week vertoefde ik in Parijs voor een driedaags evenement rond Warhammer Online. Electronic Arts en Mythic Entertainment hadden kosten noch moeite gespaard om een slordige honderd man pers alle ins & outs van de aankomende mmorpg uit te leggen. Het was een perstrip waar menig uitgever een voorbeeld aan kan nemen.
Voor mensen buiten de branche lijkt het leven van een gamejournalist een droombaan. "De hele dag games spelen en er nog voor betaald krijgen ook!" is een veelgehoorde opmerking tijdens feestjes en partijen. Ja, games spelen 'als beroep' is een feestje, maar het is ook 'gewoon' werk. Persreizen zijn hierin zeker de onbetwiste hoogtepunten. Reizen naar Japan, Amerika en Europese landen verveelt eigenlijk nooit, maar het is vooral het kijkje in de keuken bij een ontwikkelstudio dat echt een meerwaarde heeft. Het ontmoeten en spreken van de bedenkers en makers achter een spel geeft keer op keer nieuwe inzichten over de games in kwestie.
Zo zal ik nooit vergeten dat ik samen met John Romero, de man achter het gewraakte Daikatana van jaren geleden, een bagel zat te eten in een kantoor op de tachtigste verdieping en dat de langharige ontwikkelaar eigenlijk een verlegen en onzekere maar aimabele man bleek te zijn. Of hoe passievol Peter Molyneux over zijn projecten praat - alsof het zijn eigen kinderen zijn. Of de muren vol artwork voor Splinter Cell: Chaos Theory waar ik me aan vergaapte in de Canadese studio in Montreal. Tegelijkertijd zijn er persreizen waarbij je twaalf uur vliegt om in totaal één uur een PowerPoint-presentatie bij te wonen - om vervolgens met jetlag weer buiten de deur te staan. Of een dagje op en neer naar London waarbij om vijf uur opstaan en om half een 's nachts weer thuiskomen eerder regel dan uitzondering is. En dan die demonstratie van die niet nader te noemen game van Franse makelij waarbij de pc na vijf minuten crashte - voor ieder hoogtepunt is een dieptepunt te bedenken.
Het Warhammer Online-pressevent, door de organisatoren liefkozend 'WAR! In Paris' genoemd, was perfect geregeld. Twee dagen lang was er alle ruimte voor interviews, dieptesessies over alle facetten van het spel - een soort colleges als het ware - en uiteraard ruim de tijd om het spel te spelen. Zo konden mijn collega's en ik stoeien met een level 1-, een level 13- en een level 40-personage , zowel in je eentje als in groepsverband tegen anderen. Steeds liepen leden van het ontwikkelteam rond voor het beantwoorden van vragen, en tijdens de informele borrels na afloop was iedereen bereid tot het geven van commentaar. Niks geen zenuwachtige pr-dames die tussenbeide kwamen, angst over dingen die wel en niet gezegd mochten worden, embargo's of contracten die getekend moesten worden over wat wel en niet geschreven mocht worden, en ga zo maar door. De sfeer was goed en dat kwam de kennisvergaring rond de game alleen maar ten goede.
Om een tipje van de sluier op te lichten: iedereen die Dark Age of Camelot heeft gespeeld en tegelijkertijd World of WarCraft een warm hart toedraagt, kan zich opmaken voor een prachtspel. Iedereen die bekend is met de Realm verus Realm-gameplay van Dark Age of Camelot zal die opnieuw gaan beleven in Warhammer Online, alleen veel beter. Ik denk dan ook oprecht dat Warhammer Online een serieuze partij op de mmo-markt wordt. Veel WoW-spelers praten al over Mythic's langverwachte spel, en die spelers zullen niet teleurgesteld worden, schat ik zo in. Binnenkort lees je hier op Tweakers.net een uitgebreide preview, maar ik kon vandaag mijn column gewoonweg niet aan iets anders wijden.