Goede beveiliging mobiele dataopslag blijft moeilijk

Inleiding

Enige tijd nadat Tweakers.net de kwetsbaarheid van verschillende ‘beveiligde’ usb-sticks uit de doeken deed, nam de leverancier van mobile-harddisk.nl contact met ons op. Ze leveren twee verschillende externe harde schijven die ook beveiligd zijn tegen onrechtmatig gebruik en wilden beide producten graag laten onderwerpen aan een kritische blik.

Mobile-harddisk.nl levert twee beveiligde externe harde schijven. De iUSB is een metalen externe harde schrijf gemaakt door het bedrijf Synology. De tweede is de BIO-250U; hiervan konden we de fabrikant niet vaststellen. Beide schijven zijn wereldwijd als externe behuizing te koop, maar ze worden door mobile-harddisk.nl al voorzien van een schijf. Beide exemplaren worden geleverd met cd met daarop de driver en een aantal andere programma’s: de iUSB heeft een tooltje om data met een druk op de knop te backuppen en de vingerafdrukscanner van de BIO-250U kan ook bestanden op de interne harde schijf versleutelen. Naast de cd worden twee usb-kabels meegeleverd zodat er geen gebruik gemaakt hoeft te worden van een externe stroomvoorziening.

De software

De werking van de software is niet nieuw, net als de eerder geteste usb-sticks emuleert de driver een cd-romstation als de schijf op de computer wordt aangesloten. Er is een publieke partitie die zonder wachtwoord toegankelijk is, en een beveiligde partitie die alleen met een wachtwoord of vingerafdruk te bereiken is. De grootte van beide partities is instelbaar. Het lijkt erop dat de beveiligde partities niet compatibel zijn met Linux. Bij de iUSB zijn, naast het onbruikbare cd-romstation met Windows-executables, twee verschillende partities zichtbaar. De publieke partitie is normaal toegankelijk, maar lezen van en schrijven naar het beveiligde gedeelte resulteert slechts in foutmeldingen. De BIO-250U toont ook een onbruikbaar cd-romstation en twee verschillende externe harde schijven. Op het moment dat we toegang tot de beveiligde schijf willen geeft het systeem een ‘no-media’-foutmelding.

Screenshot van de setup-wizard van de iUSB

De hardware

Om de hardware aan een nadere blik te kunnen onderwerpen moesten we uiteraard de schroevendraaier hanteren. Bij de BIO-250U was dit redelijk eenvoudig; de behuizing van de iUSB gaf zich echter niet zo makkelijk gewonnen. Toch moest ook deze uiteindelijk capituleren. In beide behuizingen bevindt zich een 2,5"-harde schijf. Met een usb-naar-ide-adapter sloten we de schijven op de computer aan. In eerste instantie konden we er weinig wijs uit worden. Het leek erop dat de schijven beide niet beschikten over een partitietabel. Ook de data bleek niet leesbaar: het linux-commando strings /dev/sda - dat gebruikt wordt om leesbare karakters op een schijf te tonen - leverde geen bruikbare informatie op.

De iUSB-behuizing bevat, gezien de verscheidenheid aan onderdelen, een opvallend kleine printplaat. Van rechts naar links zien we een microcontroller met typenummer CY7C68013, die de USB2.0-verbindingen regelt, een flashcontroller en 32MB nand-geheugen met de inhoud van het geëmuleerde cd-romstation. Naast de microcontroller zit nog een eeprom met daarop het programma van de microcontroller.

Het binnenwerk van de iUSB

De BIO-250U heeft een aanzienlijk grotere printplaat, maar minder onderdelen. Helemaal links is de vingerafdruksensor te zien. In het midden vinden we dezelfde microcontroller als op de iUSB, ook samen met een eeprom met daarop de firmware. Er is geen extra flashgeheugen aanwezig, wat betekent dat de inhoud van het geëmuleerde cd-romstation op de harde schijf geplaatst wordt via de bijgeleverde cd.

Het binnenwerk van de BIO-250U

Opvallend detail is de gebruikte microcontroller. Het is een simpel 8bit-exemplaar dat niet beschikt over speciale encryptieroutines. De snelheid is bij lange na niet hoog genoeg om softwarematige versleuteling te doen. Dat betekent dat iedere vorm van geavanceerde encryptie door de host-pc uitgevoerd moet worden.

In de aanval

De BIO-250U

Bij het aansluiten van de BIO-250U kregen we een bekend scherm te zien. Hetzelfde venster wordt namelijk gebruikt bij de usb-stick van enkele weken geleden. De software was vrijwel identiek; alleen de routines voor het aanspreken van de hardware waren logischerwijs anders. Op dit moment besloten we even het vorige artikel erbij te pakken. We kozen dezelfde library die we de vorige keer moesten aanpassen om toegang tot de beveiligde partitie te krijgen. Weinig verrassend was dit stukje software volledig identiek. Na het plaatsen van een breakpoint op dezelfde plaats en het aanpassen van een enkele waarde hadden we al toegang tot de beveiligde data. Dat was wel erg eenvoudig. Zou de iUSB ook zo snel zijn waardevolle inhoud prijs geven?

De iUSB

De iUSB gebruikt een wachtwoord om de data te beschermen. We hebben al eens uitgelegd waarom dat een stuk veiliger zou moeten zijn dan een scan van een vingerafdruk. In de handleiding van de behuizing wordt vermeld dat er gebruik gemaakt wordt van een intern ontwikkeld encryptiealgoritme. Dit mag voor de onwetende consument vertrouwenwekkend zijn, in de praktijk is dit bijna altijd een slechte keuze. Het is veel beter gebruik te maken van een bewezen en tot op heden ongekraakte methode zoals AES.

Om te onderzoeken of de software van de iUSB om de tuin te leiden was startten we onze debugger weer. We voerden een foutief wachtwoord in en vonden de routine die het wachtwoord controleert. Het bleek wederom erg eenvoudig deze routine zo aan te passen dat ieder willekeurig wachtwoord geaccepteerd zou worden. Na een tweede test bleek echter dat ook op een andere plaats het wachtwoord werd gevalideerd. We kregen geen melding dat het wachtwoord onjuist was, maar de beveiligde partitie werd ook niet vrijgegeven. Omdat het controleren van het wachtwoord vliegensvlug door de software werd afgehandeld leek het haalbaar een brute force-tactiek te gebruiken. Het nadeel hiervan is echter wel dat we eerst een stukje code moesten schrijven om de aanval uit te voeren, en dat het toch nog meerdere dagen zou kunnen duren om het wachtwoord te vinden. We gingen het eerst maar op een andere manier proberen.

De software van de iUSB heeft naast het controleren van het wachtwoord nog enkele functies. Het is mogelijk om een nieuw wachtwoord in te stellen zonder gebruik te maken van het oude, maar dan wordt de schijf op een grondige en niet terug te draaien manier gewist. Daar hebben we dus niets aan. De andere optie is het wachtwoord te wijzigen met gebruikmaking van het oude wachtwoord. Hoewel het scherm er identiek uitziet als het scherm dat het wachtwoord vraagt voor het vrijgeven van de beveiligde partitie, besloten we toch een poging te wagen. Met de debugger spoorden we de routine op die het oude wachtwoord controleert voordat het nieuwe actief wordt. Nadat we deze routine aangepast hadden probeerden we een nieuw wachtwoord in te voeren. We kozen voor het weinig originele ‘test’. De software meldde tot onze tevredenheid dat het wachtwoord met succes was aangepast. Hoewel dat natuurlijk goed nieuws was, waren we er nog niet zeker van dat dit voldoende zou helpen. We konden immers na het aanpassen van de routine die het wachtwoord voor de toegang controleert, nog steeds niet bij de versleutelde data. We voerden het nieuwe wachtwoord ‘test’ in, en we klikten op ok. Hoewel we eigenlijk helemaal rekenden op een foutmelding gebeurde er in eerste instantie niets. Het programma sloot af zonder een melding. Na een seconde werd echter de beveiligde partitie volledig vrijgegeven door de software. Ook de iUSB bleek relatief eenvoudig te kraken te zijn.

Een debugger-screenshot van de routine die het wachtwoord aanpast (klik om te vergroten)

We kwamen er later achter dat het systeem nog een ernstige ontwerpfout bevat. Bij het opstarten controleert de schijf de partitietabel om te zien welke partitie beveiligd moet worden. Door nu simpelweg de partitietabel te overschrijven met een lege en de schijf vervolgens opnieuw op de computer aan te sluiten worden beide partities helemaal vrij gegeven.

Reactie en conclusie

Nadat mobile-harddisk.nl op de hoogte was gesteld van de resultaten kregen we een nette reactie terug:

'We zijn teleurgesteld dat de schijven die op het oog zo veilig leken, zo eenvoudig te hacken zijn. We halen ze niet uit het programma, maar verkopen ze ook niet meer als oplossing om zeer vertrouwelijke data te beschermen. We hebben contact met de beide fabrikanten opgenomen, en ze gevraagd om een reactie. We hopen dat ze deze informatie gebruiken om hun producten te verbeteren, en we hopen dat ze deze test zien als een waardevolle aanvulling op hun ontwerpproces. We nemen ook contact op met al onze klanten, en bieden hen de mogelijkheid de schijf te retourneren. Wij zullen op onze beurt proberen deze schijven terug te sturen naar onze leveranciers. Wij denken dat we door onze producten ter test aan te bieden, en onze klanten de mogelijkheid bieden hun geld terug te krijgen onze verantwoordelijkheid voor de producten die wij verkopen ruimschoots nemen .'

De leverancier van de iUSB heeft inmiddels gereageerd. Ze brengen een nieuwe firmware uit die de geconstateerde problemen moet oplossen. Van de leverancier van de BIO-250U hebben we nog geen reactie mogen vernemen.

Het blijkt maar weer dat sommige fabrikanten niet eens beschikken over de geringste basiskennis met betrekking tot beveiliging. De keuze voor verificatie via een vingerafdruk maakt de BIO-250U bij voorbaat al kwetsbaar. Omdat de microprocessor te zwak is om de vingerafdruk te controleren moet dit in de software gebeuren, met alle risico's van dien. De iUSB valt ook lelijk door de mand. Hoewel er genoeg gratis sofware te vinden is die een goede beveiliging biedt door middel van sterke encryptie met een wachtwoord zet de iUSB de achterdeur wagenwijd open. Onze conclusie is dan ook weer dat voor huis-tuin-en-keukengebruik de beide schijven wel geschikt zijn, maar dat in het geval van strikt vertrouwelijke data maar beter uitgekeken kan worden naar een andere oplossing. Het wordt een beetje saai, maar we verwijzen graag weer naar Truecrypt.

We willen Bjorn Heirman van mobile-harddisk.nl bedanken voor het ter beschikking stellen van de schijven. Daarnaast ook een woord van dank voor Jeroen - op Tweakers.net bekend als Sprite_tm - voor het beschikbaar stellen van zijn kennis en tijd.

Reacties (31)

[ijspinguin]

In de vorige artikelen werd er verwezen naar een rapport van FOX-IT. Er zou maar een enkele stick zijn die na 20 uur intensief kraken nog steeds niet "open" was. Andere zouden wel te kraken zijn maar toch min of meer veilig zijn. Ik geef zelf altijd Kingston Data Traveler Secure - Privacy Editions mee aan mijn klanten. Die is voorzien van de in dit artikel aangeprezen AES. Als mijn veronderstelling juist is zullen wel meerdere fabrikanten gebruik maken hiervan. Op die manier zou FOX-IT dus een AES stick hebben gekraakt..... Maar ik kan natuurlijk ook teveel veronderstellen.... Wat ik me afvraag is of de schrijver , van dit zeer nette en duidelijke artikel, ook in staat is om de Kingston stick, die ik altijd koop voor mijn klanten, kan kraken. Hopelijk niet, dan kan ik weer rustig slapen.

[swampy]

Alles valt te kraken als je er maar genoeg tijd en geld tegen gooit, in dit geval gaat het meer on "hoe lang duurt het kraken".

Bij beveiling weet je dat iets gekraakt kan worden maar de termijn van hoe lang het veilig is maakt hoe veilig het is. Een zwakke encryptie zoals RC4 hoeft niet slecht te zijn als het maar simpele documenten van geen enkele waarde is. AES kun je veel 'belangrijkere" documenten mee beschermen.

Als je het goed leest dan word er in het host OS de sleutel gecheckt en hier kan een probleem zitten dat met manipulatie van de bestanden je dus een false "key=okay" afgeeft!

AES zelf is dus veilig maar de sleutel controlle kan als minder veilig gesteld zijn. Of jouw stick veilig is, well als FOX-IT het niet kon kraken in 24 uur dan zal de gemiddelde persoon dat ook niet!

( btw als je ook leest over WEP versus WPA zie je waarom zwakke encryptie soms toch gebruikt wordt. Kosten besparend! )

Echt veiligheid krijg je inderdaad alleen maar door zoiets als TrueCrypt!

[Reactie gewijzigd door swampy op 25 juli 2024 11:49]

[Bl@ckbird]

Ik vermoed dat deze stick van Safeboot is, omdat Fox-IT dit zelf ook levert.

Wat ik wel weet is dat Safeboot een enterprise-grade management tool er bij levert voor al hun producten. Voor kleine omgevingen zou ik voor Truecript gaan en voor wat grotere voor Safeboot.
( Vanwege het centrale management dus.)

[Reactie gewijzigd door Bl@ckbird op 25 juli 2024 11:49]

[masteriiz]

Ik neem aan dat er met de nieuwe firmware een hertest zal palatsvinden?

[Anoniem: 156329]

Misschien dat ze deze mannen wel als betaalde testers in dienst nemen.
Is in het verleden wel eens vaker gebeurt dat hackers/krakers ingehuurd waren voor bedrijfen.

[Hakker]

Ik denk dat het meer om de nieuwschierigheid gaat of ze de problemen ook daadwerkelijk hebben aangepakt. Het zou niet de eerste keer zijn dat een nieuwe firmware/patch de beloofde fix niet tot nauwelijks oplost.

[swampy]

Het probleem is de sleutel wordt in het HOST OS gecheckt, zolang de hardware zelf de check niet uitvoert zonder invloed door de HOST OS zal het nooit "niet te kraken" zijn.

Een mini harde schijf met een Pinpas systeem zou bijvoorbeeld als veiliger zijn. Of een passcode en genummerde touchpad om de code in te voeren. Dan zou de beveiligde gegevensgebied gewoon gesloten blijven en zou het USB poort niet geactiveerd zijn zolang de hardware niet het systeem vrijgeeft.

natuurlijk hoe veiliger het is hoe moeilijker in gevallen van "oops sleutel verloren" om de gegevens te redden. Daarom dat wij als consument maar met halfslappe oplossingen zitten die te kraken zijn.

[AndriesLouw]

Een genummerd touchpad is misschien wel wat overkill, wat wel prima zou kunnen is gewoon alles laten controleren door het apparaat zelf, zodra de gebruiker dus zijn wachtwoord intikt, wordt dit verzonden naar het apparaat, welke het wachtwoord controleert (of probeert met het wachtwoord de inhoud te decrypten, zo wordt er ook geen wachtwoord "opgeslagen" op het apparaat zelf). Eigenlijk moeten de taken gewoon uitgevoerd worden door het apparaat zelf, en niet door de PC waar het apparaat aan hangt, de PC mag alleen gezien worden als input/output voor het apparaat.

(Met "het apparaat" bedoel ik de USB-stick, hardeschijf, of ander medium waarop de data staat)

[swampy]

Dat bedoel ik, dat de gegevens niet via een op de PC draaiend stukje wordt "vrijgegeven" maar op de hardware zelf de afhandeling plaats vindt. Dit zal wel een snellere processor vereisen dan je op menig product tegenkomt. En dus dat zal de snelheid van de opslag limiteren maar is wel veiliger!

[AndriesLouw]

Snelheid van de opslag zal je niet zo snel hoeven in te leveren bij zo'n oplossing, maar dan gaat het waarschijnlijk wel wat meer kosten.

[geez]

Het lijkt me dat een USB stick met een TrueCrypt volume plus eventueel de TrueCrypt setup toch prima voldoet, zoals de conclusie ook al aanraad. Kun je ook nog naar hartelust combinaties van technieken kiezen. (Gebruik zelf AES+Twofish)

[Reactie gewijzigd door geez op 25 juli 2024 11:49]

[Little Penguin]

Waarbij ik me dan gelijk afvraag waarom de leveranciers van de beveiligde dataoplsag niet gewoon gebruik maken van dit soort software om de beveiliging te regelen.

Zeker als je daarbij bedenkt dat deze software ook nog eens cross-platform is.

[90710]

Omdat die software open source is, en niet veel bedrijven willen zulke onderdelen van hun hardware open source maken. En dat is het grootste nadeel van OSS.

[Larsie]

Toch blijft het gewoon onwetendheid. De source heeft zich kennelijk al jaren bewezen, iedereen kan het zo inzien en tóch is het nog niemand echt gelukt om te kraken.

Dan zijn deze 'veilige' sticks en harde schijven toch beschamend voor de makers. Zelfs zonder source, zonder enige modificaties aan de hardware of ook maar enige merkbare schade, slaagt Sprite_tm (hulde ) erin om de beveiligingen te omzeilen.

De eigenaar zou niet eens merken dat iemand toegang tot zijn data heeft gehad..... (muv. de iUSB, ander wachtwoord)

[Anoniem: 228637]

Dit voldoet idd prima voor thuis gebruik en gebruikers die zelf hun gegevens willen beveiligen. Maar in een bedrijfssituatie moet de beveiliging afgedwongen kunnen worden omdat eind gebruikers er zelf geen belang bij hebben om de gegevens veilig te stellen. Dit vinden ze alleen maar lastig. (Joost T. uit Den Haag bijvoorbeeld) De enige wijze voor bedrijven om dit te doen is om de gebruikers geen kans te geven om onbeveiligde data mee te nemen. Hardware encryptie op de gehele stick met centraal afgedwongen policies is daarvoor een goede methode. (SafeBoot for USB Phantom met Enterprise management is 1 van de oplossingen) Wanneer het echter goedkoop en voor eigen gebruik is dan is TrueCrypt uiteraard uitstekend!

Tom

[Cassius]

Petje af voor de reactie van mobile-harddisk.nl ... dit zullen weinig bedrijven ze nadoen. Ook wel typerend dat de BIO schijfmaker geen reactie had. Tja.

Maar jullie hebben het over nieuwsgierige familieleden die er niet in kunnen; maar als ik eerlijk ben (en ik weet best wat over software en hardware) was ik hier niet in 1 dag uitgekomen. Ik denk dat jullie jezelf een beetje onderschatten ten opzichte van de alledaagse gebruiker .

Maar dan nog; de conclusie is keihard waar. Wil je het echt beveiligd hebben zit je daar nog steeds niet goed.

[Vaudtje]

De winkel neemt zichzelf met de reactie ook in bescherming, zoals uit de laatste zin blijkt.
In die zin nemen ze afstand van eventuele aansprakelijkheid voor schade voortgekomen uit gebruik van de geleverde producten.
Het is dus niet alleen gemotiveerd uit klantvriendelijkheid lijkt me.

[Reactie gewijzigd door Vaudtje op 25 juli 2024 11:49]

[duderuud]

Wederom een interessant artikel. Ik hoop dat jullie doorgaan met het testen van "secure" oplossingen.

Momenteel kijk ik naar een Stealth MXP usb-stick, ik hoop echt dat jullie die eens onder handen willen nemen!

[lammert]

Die Stealth MXP is inderdaad een mooi apparaatje met hardware based encryptie. Jammer alleen dat ze nog steeds aan fingerprint authenticatie doen. Alles wat je nodig hebt is de vinger van de eigenaar...

[Anoniem: 228637]

Dit apparaat wordt in Nederland geleverd door SafeBoot onder de naam SafeBoot for USB Phantom. Deze apparaten zijn tot nu toe veilig gebleken. (FIPS140-2 en diverse andere buitenlandse overheidscertificeringen) Ik zal Tweakers.net een SafeBoot for USB Phantom en een SafeBoot for USB Hard Disk beschikbaar stellen zodat ze er eens naar kunnen kijken.

Tom

[Anoniem: 63780]

De meest gebruikte techniek om gegevens te beveiligen zal encryptie zijn, maar het Franse bedrijf Sipal International kwam enige tijd geleden met een alternatief dat velen wel uit de Mission Impossible-films zullen herkennen: een beveiligde stick die zichzelf vernietigt als er te vaak een verkeerd wachtwoord wordt ingevoerd. De stick is ontwikkeld in opdracht van de Franse overheid, en - volgens het persbericht van het bedrijf - revolutionair, superveilig en goedgekeurd door de Franse veiligheidsdienst. Naast de Franse overheid zouden ook de defensie-industrie en het bankwezen, respectievelijk met name Dassault en Crédit Agricole, van de stick gebruik maken.

Bron

De eerste stick die tweakers kraakte was een door de (Franse) overheid goedgekeurde

[Anoniem: 228637]

Toch zullen ook op deze stick de gegevens op de een of andere manier versleuteld moeten zijn. Het wachtwoord is niets anders dan een authenticatie methode om te bepalen of diegene die toegang wil krijgen de juiste persoon is. Wanneer er geen versleuteling is of een andere manier om de gegevens te beveiligen is de authenticatie nutteloos. Gewoon geen wachtoord invoeren bijvoorbeeld en de flash rechtstreeks benaderen met low-level tools.

Tom

[DarkTemple]

niet eens ...
alleen de afdruk, vanaf een glas bijvoorbeeld

[Tim_bots]

Ik geloof dat het zo onderhand een standaard wordt:

fabrikant stuurt "beveiligd" apparaat naar tweakers.net (en die sturen het weer door naar Sprite_tm) en binnen een afzienbare tijd staat er weer het stempel "gekraakt" op.

Wordt het eens geen tijd voor de tweakers.net "kraak service": u stuurt ons uw "beveiligde" apparaat en wij kijken hoe goed die beveiliging echt is en vervolgens vertellen we het resultaat aan u en de wereld.

toch blijft het altijd weer humor binnen welke tijd alles gekraakt is

[manuarmata]

nog niemand het idee gehad om een usb stick te maken met een massief geharde stalen behuizung en een geavanceerd cylinderslot voor de usb ingang? misschien iets duurder in massaproductie en lomper om mee te nemen maar wat is er nu beter als beveiliging van electronica dan een kluis als behuizing? de inhoud is zo teer dat elke poging het open te breken resulteert in een kapotte printplaat. dus geen datatoegang. ik denk dat ik eens een poging ga wagen de ultieme USB stick te maken.

[GENETX]

Moet je het uiteraard wel zo doen dat het gewoon door de geheugen module boort, anders kun je hem gewoon op een nieuw printje zetten

[roy-t]

Wel een heel sportieve reactie van de webshop, hoewel ze het retourneren naar de fabrikant (logisch die maakt zijn beloftes van een veilige stick niet waar) Ik vraag me alleen af wat voor mensen deze hardeschijven (en software) maken, je zou toch denken dat ze zelf ook proberen de HD te kraken.

(ben erg lovend trouwens over de zeer technische en duidelijke analyse van de encryptie, het zou me zelf niet gelukt zijn tbh)

[ValHallASW]

Voor zover ik weet zijn de ATA security functions nog niet gekraakt - en ze zijn ook bijzonder lastig te kraken aangezien alles zich op de schijf zelf afspeelt. Ik snap daarom ook niet waarom je een eigen stuk software ontwerpt als je toch een ATA schijf hebt en een password gebruikt; als je bang bent dat je schijf in een data recovery lab uit elkaar gehaald wordt dan gooi je er ook nog truecrypt over heen.

Of zie ik iets over het hoofd?

[Kaasje123]

Ik denk dat tuecrypt alleen dan al genoeg zou zijn gezien dat alle partijen buiten de deur houdt.... Inclusief data recovery labs of de overheid of wie dan ook.

[analog_]

De xbox (de eerste) maakte hiervan gebruik en zover ik weet zijn alle cracks daarvoor enkel werkend indien je de key die in de bios van de xbox hebt nog had (of de bios chip).