Hayabusa2 is te beschouwen als het vervolg van de eerdere Hayabusa-missie. Ook deze tweede missie heeft inmiddels resultaat opgeleverd, in de vorm van gruis van Ryugu dat onlangs in de Australische woestijn neerkwam. Daarmee kwam er een einde aan dit deel van de missie, die zes jaar geleden begon en de nodige spectaculaire momenten kende.
Na de lancering op 3 december 2014 kwam Hayabusa2 na een reis van ongeveer drieënhalf jaar aan bij asteroïde 1999 JU₃ Ryugu. Die bevond zich op de dag van aankomst, 27 juni 2018, ongeveer 284 miljoen kilometer van de aarde. Gedurende een maand bleef de sonde zweven op een hoogte van 20 kilometer boven Ryugu, maar vanaf de week van 16 juli werd Hayabusa2 naar een hoogte van 6 kilometer gemanoeuvreerd.
Een schematische voorstelling van de inzet van de radiometer van Mascot om de oppervlaktetemperatuur in kaart te brengen. Daarnaast close-upafbeeldingen van Ryugu.
Rovers
De eerste echte mijlpaal was op 21 september, toen twee Japanse Minerva-II-1-rovers werden losgelaten van de sonde. De twee rovers wisten op de asteroïde te landen, maakten foto's en bewogen zich voort door middel van kleine sprongen. Een paar dagen daarna was het de beurt aan de Duits-Franse Mobile Asteroid Surface Scout, een andere rover die ook was meegereisd. Deze werd vanaf een afstand van 51 meter naar het oppervlak gestuurd, waar de rover ongeveer twintig minuten later landde en vervolgens metingen verrichte. Op basis van de gegevens concludeerden Duitse wetenschappers dat Ryugu en andere C-klasse-asteroïden voor een groter deel uit poreus materiaal bestaan dan eerder werd aangenomen, wat verklaart waarom fragmenten of rotsblokken van dit type asteroïde veelal te zwak zijn om een tocht door de aardse atmosfeer te overleven.
Schieten en landen
De grote finale moest echter nog volgen. Tijdens een derde landingsrepetitie werd eind oktober 2018 een target marker op de asteroïde geplaatst. De rovers ontdekten dat er nogal wat grote rotsblokken aanwezig waren op het oppervlak, waardoor de eerste landingspoging werd uitgesteld tot 2019. Op 22 februari 2019 volgde uiteindelijk het moment suprême: JAXA slaagde erin de sonde succesvol te laten landen. Nadat de arm van de sonde de oppervlakte raakte, werd een projectiel van tantaal op de asteroïde afgevuurd. Dit was om materiaal 'op te porren', zodat het bij de lage zwaartekracht relatief hoog in de lucht zou worden geblazen en eenvoudig kon worden verzameld. Het hier verzamelde materiaal was vooral afkomstig van de oppervlakte.
In april werd nogmaals geschoten op de asteroïde, dit keer om materiaal van het binnenste te verzamelen. Daartoe daalde de Small Carry-on Impactor, een van de modules van de Hayabusa2-sonde, af naar Ryugu, waarna met een plastic explosief een projectiel op de asteroïde werd afgevuurd. Volgens JAXA was dit de eerste keer dat een dergelijk 'botsingsexperiment' is uitgevoerd met een asteroïde. Deze botsing creëerde een krater waarin Hayabusa2 op 22 juli 2019 succesvol landde, wat dus de tweede succesvolle touchdown was. Uiteindelijk begon Hayabusa2 in november aan zijn terugreis.
Inmiddels heeft JAXA laten weten dat de container met het gruis van Ryugu op maandag is geopend en dat er zwart zandachtig gruis werd aangetroffen dat waarschijnlijk van Ryugu komt en aan de buitenkant van de container met de monsters zat. Volgens professor Yuichi Tsuda is er een aanzienlijke hoeveelheid zand verzameld en gaat het om meer dan het beoogde doel van 0,1 gram. Ook is bevestigd dat het gas uit de sample container afkomstig is van Ryugu. Begin volgend jaar zullen pas alle monsters worden verzameld.
Nieuwe missie
Na het 'afzetten' van de container met gruis van Ryugu wordt Hayabusa2 nog niet afgedankt door middel van een enkele reis in de atmosfeer. Er is nog genoeg xenon over, de brandstof voor de ionenmotor van Hayabusa2. JAXA besloot eerder tot een verlenging van de missie, waarbij er uiteindelijk in september voor werd gekozen om de sonde na het afgeven van het gruis van Ryugu koers te laten zetten naar asteroïde 1998 KY₂₆. Dit is een kleine asteroïde met een diameter van 30 meter en een hoge rotatiesnelheid. Dit is net als Ryugu een C-klasse-planetoïde, waarvan wordt vermoed dat er veel water en organische moleculen aanwezig zijn, zodat bijvoorbeeld een vergelijking met Ryugu interessante conclusies kan opleveren.
Daarnaast is de keuze op 1998 KY₂₆ gevallen, omdat het object is aangemerkt als een near earth asteroid en dus ooit dicht bij de aarde kan komen. De aanzienlijke schade van de Tsjeljabinsk-meteoriet, die in februari 2013 in de Russische Oeral neerkwam, maakt duidelijk dat meer kennis over dit soort objecten geen overbodige luxe is. Voorlopig moeten we echter nog flink wat geduld hebben, want naar verwachting komt Hayabusa2 pas in 2031 aan bij 1998 KY₂₆. Op weg daarnaartoe bezoekt de sonde wel verschillende andere objecten, zoals 2001 CC₂₁, een L-klasse-planetoïde die in 2026 moet zijn bereikt.
De ontkoppelde SCI-module en daaronder de twee foto's van de inslag, waarbij een uitvergroting is gemaakt
/i/1261474170.png?f=fpa)
/i/1300720051.png?f=fpa)
:strip_exif()/i/1334558372.gif?f=fpa)
/i/1241362271.png?f=fpa)
:strip_exif()/i/2003864640.jpeg?f=fpa)
/i/1244639855.png?f=fpa)