Kookwekker
Naast het schiet- en loopwerk hebben de ontwikkelaars bij EA Canada ook wat unieke Wii-functies in het spel proberen te stoppen. Het gaat hier niet om flauwe minigames, maar om dingen die logisch aanvoelen als onderdeel van het spel. Zo mag je de timer van explosieven activeren door met de Wiimote te draaien, vergelijkbaar met het zetten van een kookwekker - al is het resultaat van de explosieven wat destructiever. Op een oude radio moet de juiste frequentie opgezocht worden door met de Wiimote te draaien alsof het een knop is. Het geluid van de radio komt hierbij uit de Wiimote.

Bepaalde wapens vereisen hun eigen besturingswijze. De shotgun herladen gebeurt door de nunchuck snel omhoog te bewegen, waardoor de schietbelevenis realistischer wordt. In het geval van de bazooka leg je je arm met Wiimote op je schouder en vuur je vanuit deze positie rakketten af. Ook leuk is de mijndetector, waarbij de Wiimote heen en weer bewogen moet worden en de controller geluid maakt indien een mijn is gevonden. Dit zijn leuk bedachte toevoegingen, waarbij het niet gaat om geforceerde minigames die in het spel gestopt zijn.

Singleplayer
In de singleplayer missies wordt je bijgestaan door een stel teamgenoten. De personen zijn echter niet gezegend met een fatsoenlijke AI, waardoor het toch voornamelijk op jezelf neerkomt. Je teammaten vinden het heerlijk om op muren te schieten en komen totaal niet geloofwaardig over. Ook de vijanden hebben te maken met dit probleem. De slechteriken duiken soms uit het niets op en lopen eerst hun voorgeprogrammeerde route af voordat ze in actie komen. Dode soldaten verdwijnen bijna direct uit het spellevel, maar dat is te wijten aan het stabiel houden van de framerate. Ondanks de twijfelachtige AI is het toch vermakelijk om de missies te doorlopen. Dit komt door de uitstekende besturing die EA mogelijk heeft gemaakt met de Wiimote. De singleplayer modus zal rond de vijf of zes uur aan gameplay bieden, maar de multiplayer modus maakt het spel pas echt aanlokkelijk.
