Doom Eternal is een heerlijke shooter en een waardig vervolg op Doom 2016. De nieuwe game is bovendien een dappere poging van id Software om de formule van de klassieker op te rekken. Die poging is grotendeels geslaagd, al is de studio wel erg fanatiek te werk gegaan. Een tandje minder had ook gekund. We hebben het dan met name over de platformdelen die nu wel erg prominent aanwezig zijn en de vaart er wat uit halen, terwijl dit toch een game is die het juist van snelheid moet hebben.
Gelukkig zijn de veranderingen die de studio heeft doorgevoerd aan de gameplay beter geslaagd. Glory Kills waren al erg fijn, maar ze zijn nu veel meer geïntegreerd in de gameplay. Ook de zwakke plekken van sommige vijanden, de mods van wapens en de bijkomende noodzaak om vaker van wapen te wisselen, pakken prima uit. De wapens zijn en blijven het sterkste punt van de game, zowel in uiterlijk en geluid als met betrekking tot de actie. De genoemde zwakke plekken van vijanden geven zelfs een licht tactisch tintje aan de game. Daar komt bij dat je nog beweeglijker bent tijdens gevechten. Daar zorgen de double jump, double dash en monkey bars wel voor.
Doom Eternal is daarmee een game waarin je weer heerlijk tekeer kunt gaan en onderweg het gevoel op kunt bouwen dat je als Doom Slayer inderdaad de meest gevreesde warrior van ons zonnestelsel bent. Dat wordt je door het verhaal herhaaldelijk ingeprent, en de gameplay bevestigt het alleen maar. Als id Software nu nog wat modi toe gaat voegen aan multiplayer, wordt het helemaal mooi. Maar ook zonder dat is Doom Eternal al precies die heerlijk snelle en hectische shooter waar menigeen op heeft gewacht.