Bij sommige beroepen werd thuiswerken al als volwaardig aangezien, maar dat waren toch de uitzonderingen. Voor veel werknemers was het zo dat als ze al konden telewerken, dit hooguit een enkele dag in de week kon. Natuurlijk is het ook zo dat het meerwaarde heeft om fysiek bij elkaar te komen. Hoe belangrijk die meerwaarde is, wordt nu op de proef gesteld. Deze crisistijd dwingt de samenleving om van thuiswerken de norm te maken en de overheid, bedrijven en werkers zullen de komende tijd moeten besteden om werken op afstand te optimaliseren en efficiënter te maken.
Dat zal flexibiliteit, investeringen, inventiviteit en gewenning vergen. Maar het zal ook kansen bieden voor als de maatschappij weer enigszins genormaliseerd zal zijn. Wellicht wordt ingezien dat veel werk prima op afstand te doen is en dat het onnodig is om massa's mensen dag in, dag uit, op vrijwel dezelfde tijden in de file en overvolle treinen door het land te laten bewegen, om ze achter een met internet verbonden systeem te zetten dat ze thuis ook hebben staan.
De voordelen van thuiswerken voor tijd, energieverbruik en efficiëntie zijn al jaren en jaren bekend, maar tot echt massaal gebruik heeft dat nog niet geleid. Dat is nu gedwongen anders en de kans is aanwezig dat dit ook na deze pandemie het geval blijft. Het zal een van de vele lessen zijn die uit de coronacrisis te halen valt en slechts een aspect die de maatschappij fundamenteel kan doen veranderen.