Panasonic FZW804 oled-tv Review

Eyecandy voor fijnproevers

Metingen en hdr

Het contrast is een van de belangrijkste eigenschappen van een scherm als het erop aankomt hoe de beeldkwaliteit wordt ervaren. Doordat oleds zwart perfect kunnen weergeven, komt de contrastverhouding altijd uit op 1:∞. Om dit supergrote contrast te ervaren, moet je wel in een verduisterde ruimte kijken. Lichtbronnen in de kamer kunnen reflecties in beeld opleveren die het contrast aantasten. Panasonic heeft echter een goede antireflectielaag voor het paneel geplaatst, waardoor je er niet snel last van hebt. Op dit vlak presteert de FZW804 duidelijk wat beter dan andere oleds, waardoor het beeld er overdag mooier uitziet.

Panasonic presenteert zichzelf als hét merk voor beeldpuristen en daar is niets aan gelogen, want de FZW804 is erg nauwkeurig afgesteld in de fabriek. Van alle presets levert Professioneel1 de nauwkeurigste weergave op:

Gemeten met onze SpectraCal C6-colorimeter, waarvoor we een profiel hebben gemaakt met onze X-rite i1 pro-spectrometer, zien we een zeer goed resultaat in onze CalMAN-meetsoftware. Strikt genomen zijn de kleuren een klein beetje te warm, maar deze kleine afwijking is ver beneden de zichtbare grens met een gemiddelde ΔΕ2000 van slechts 1,2. Ook het gammaverloop is zo goed als perfect, waardoor geen enkel detail in beeld verloren gaat.

Als we naar de afwijkingen bij de primaire en secundaire kleuren kijken, zien we hetzelfde scenario: zeer geringe afwijkingen, die met het blote oog niet zichtbaar zijn. De gemiddelde ΔΕ2000 komt hier zelfs nog wat lager uit, op 1,0. Er valt met een kalibratie dan ook geen zichtbare winst te halen; kudos voor Panasonic!

Hdr

Door het enorme contrast zijn hdr-beelden een feest om te bekijken op de FZW804. Het is jammer dat Panasonic geen ondersteuning biedt voor Dolby Vision, want er is redelijk wat hdr-content in dit formaat beschikbaar. Gelukkig is dezelfde content meestal ook beschikbaar in hdr10, dat wel wordt ondersteund. Daarnaast is hybrid log-gamma beschikbaar, waarvan naar alle waarschijnlijkheid de meeste hdr-uitzendingen in de toekomst gebruik gaan maken. Helaas kan het nog jaren duren voordat dit een beetje van de grond komt. Als alternatief voor Dolby Vision bieden Panasonic en Samsung hdr10+ aan: een gratis te gebruiken hdr-formaat dat ook van dynamische metadata is voorzien. Voorlopig is er nog niet heel veel beeldmateriaal voor hdr10+ beschikbaar.

De piekhelderheid van oled is hoog genoeg voor een schitterende hdr-weergave, maar ligt wel wat lager dan bij de helderste lcd-tv's, waardoor je bij het kijken naar hdr de ruimte enigszins moet verduisteren voor het beste resultaat. Bij daglicht valt er ook redelijk te kijken door in het menu de HDR Brightness Enhancer in te schakelen die de donkerdere beelden wat lichter maakt, waardoor ze er beter uitzien met omgevingslicht. Een nuttige functie die je, als het donkerder is, wel weer even moet uitschakelen voor het beste beeld.

Bij de meeste hdr-schermen loopt de helderheid terug als er grote heldere vlakken moeten worden weergegeven, maar bij oleds loopt de helderheid nog wat verder terug bij heel felle beelden. Dit komt doordat oleds, net als crt's en plasma's, zijn voorzien van een automatic brightness limiter, die het stroomverbruik bij een (bijna) volledig wit scherm beperkt. In de bovenstaande grafiek zien we dat de abl ingrijpt als er vijfentwintig of meer procent wit moet worden weergegeven op een zwarte achtergrond. Bij het kijken naar testbeelden is het duidelijk te zien, maar bij het kijken naar normale content valt het bijna nooit op.

Bij de weergave van een wit vlak dat 10 procent of minder van een zwart scherm beslaat, hebben we een helderheid van 755cd/m² gemeten. Bij 25 procent zakt de helderheid naar 486cd/m², en bij 100 procent is er nog 162cd/m² aan helderheid over. De hoogste pieken zagen we als een wit vlak wat langer werd weergegeven. De helderheid loopt dan eerst op, om na een tijdje weer af te nemen. We hebben zo een piek van 842cd/m² gemeten.

Bij het meten van hdr drukken we de afwijkingen niet meer uit in ΔΕ2000, maar in plaats daarvan gebruiken we ΔΕICtCp. Dit is omdat ΔΕ2000 nooit ontworpen was om afwijkingen van, licht uitstralende, beeldschermen uit te drukken en er bij hogere helderheden grote afwijkingen optreden. Meer over dit onderwerp lees je hier en hier. De preset Professioneel1 levert ook bij het weergeven van hdr de nauwkeurigste weergave op.

Bij het weergeven moeten hdr-beeldschermen helderheidspieken die boven het maximaal mogelijke liggen, afkappen en weergeven met de piekhelderheid van het scherm zelf. Daarbij gaan er dus details in de hooglichten verloren. Om wat meer detail in de helderste delen van het scherm te behouden, passen de televisiefabrikanten een bepaalde mate van roll-off toe bij het knikpunt in de electro-optical transfer function. Dat is de functie, vergelijkbaar met gamma bij sdr-beelden, die bepaalt hoe fel een bepaalde signaalwaarde daadwerkelijk moet worden weergegeven.

Door deze roll-off van de helderheid ontstaan er wat grotere afwijkingen rond het kantelpunt. Dit zie je terug in de middelste grafiek. Toch presteert de FZW804 heel goed met een gemiddelde ΔΕICtCp van 3, waardoor de afwijkingen nog niet met het blote oog opvallen. In de bovenste grafiek zie je de afwijkingen waarbij de helderheidsfout buiten beschouwing is gelaten. Door de schaal van de grafiek lijken deze afwijkingen groot, maar het tegendeel is waar; er is een zeer kleine kleurafwijking, wat resulteert in een gemiddelde ΔΕICtCp van slechts 1,1; ver onder de zichtbare grens dus. De FZW804 is indrukwekkend nauwkeurig afgesteld in de fabriek en biedt, zonder dat we eerst moeten kalibreren, de nauwkeurigste hdr-weergave die we tot nu toe gezien hebben: chapeau!

• Volgende pagina 9. Conclusie