Concluderend kan What The Hack een geslaagd evenement worden genoemd, ondanks het wisselvallige weer. Hoewel dit artikel al een behoorlijke lengte heeft, is het eigenlijk nog niet lang genoeg om de sfeer die er tijdens het evenement hing te beschrijven. De behulpzaamheid van de bezoekers zou een voorbeeld kunnen zijn voor veel andere evenementen, iets wat ook door de omwonenden van het evenement werd bevestigd. Vrijwel elke bezoeker was bereid om de organisatie te helpen als hierom werd gevraagd, en uiteraard ook zonder dat hierom werd gevraagd.
Voor veel bezoekers was het evenement een bijeenkomstplaats om nieuwe ideeën en plannen uit te wisselen en om bepaalde zaken die in de samenleving spelen, te bespreken. Voor buitenstaanders bood het evenement een goede mogelijkheid om de mentaliteit van hackers en zogenaamde 'techno-anarchisten', zoals sommigen op What The Hack zichzelf ook wel noemen, te leren begrijpen. Dan blijkt dat deze mensen, die van velen toch snel een stempel van 'boomknuffelaar' of zelfs van potentiële cyberterrorist krijgen, toch heel anders te zijn. Zaken die veel mensen min of meer gelaten over zich heen laten komen, beoordelen ze kritisch en ze hebben dan ook vaak terechte kritiek of opmerkingen, zoals bijvoorbeeld bij het recente voorstel voor het opslaan van alle gegevens van het e-mail- en surfgedrag van burgers. Zoals ook op de startpagina van de site van What The Hack wordt beschreven, is de ervaring die tijdens zo'n evenement opgedaan wordt eigenlijk niet te beschrijven.


Een volgende editie?
In de afsluitende speech van organisator Rop Gonggrijp, werd duidelijk dat het nog helemaal niet zeker is hoe het evenement er over vier jaar uit zal zien. De organisatie had dit jaar namelijk al te kampen met de strenge regels waaraan men tegenwoordig moet voldoen bij het organiseren van een dergelijk evenement. Zo was in eerste instantie een eis van de autoriteiten dat van elke tent waar meer dan 20 mensen in aanwezig konden zijn een gedetailleere plattegrond zou komen met daarop alle aanwezige elektrische bekabeling en vluchtwegen. Gezien de opzet van het evenement zou dit een onhaalbare eis zijn, en gelukkig is deze eis uiteindelijk versoepeld. Wat een volgend evenement wel serieus zou kunnen bedreigen is een nieuwe regel die dit jaar van kracht wordt waarbij de organisatie van een evenement zelf voor de politie-inzet moet gaan betalen. Volgens Gonggrijp zou dit, wanneer deze regel nu al van kracht zou zijn geweest, voor What The Hack hebben ingehouden dat de totale kosten zouden zijn verdubbeld.
Gonggrijp sloot daarom ook niet uit dat een volgende versie van What The Hack niet meer in Nederland zou plaatsvinden, maar bijvoorbeeld net over de grens in Duitsland. In dat land zijn dergelijke evenementen namelijk veel makkelijker te organiseren, zo is de ervaring. Overigens liet Rop Gonggrijp nog wel weten dat de weigering van de gemeente om een vergunning voor What The Hack af te geven, wel heeft geholpen het evenement tot een succes te maken. Voordat dat gebeurde was de aandacht van de pers namelijk erg beperkt.