Uiteraard houden de meeste bezoekers zich toch wel bezig met het experimenteren op hun computer. Zoals het echte hackers betaamt, is het dan ook zaak om de veiligheid van computers die op het netwerk worden aangesloten in de gaten te houden. Op de lichtkrant die hangt in de hoofdtent zijn regelmatig mededelingen te lezen waarin mensen die bepaalde passwords hebben sterk wordt aangeraden een nieuw password te nemen. Ook man-in-the-middle attacks zijn vaak aan de orde, waarbij men probeert bijvoorbeeld een SSH-sessie via een andere computer te laten lopen waarbij alle verzonden data ondanks de encryptie toch kan worden bekeken door anderen.
Talloze lezingen over computergerelateerde onderwerpen wisten regelmatig de grote tenten tot de nok toe te vullen met geïnteresseerden. Onder ander een lezing over de van Debian afgeleide distributie Ubuntu wist een tamelijk volle zaal te trekken. Minder groot was de interesse soms ook, zoals bijvoorbeeld bij de lezing over een van OpenSolaris afgeleide Solaris-distributie Schillix.
Een ander traditioneel gebeuren dat tijdens bijeenkomsten van hackers een vast onderdeel van het programma is, zijn de keysigning-sessies. Ook tijdens What The Hack kon dit niet ontbreken. Op zaterdagavond was er dan ook een PGP-keysigning sessie die werd gecombineerd met een keysigning-sessie voor het relatief jonge project CACert. Dit laatste project heeft als doel om een alternatief te bieden voor het self-signen van bijvoorbeeld SSL-certificaten of het aanschaffen van gewaarmerkte certificaten bij bijvoorbeeld Verisign. Het principe van CACert berust op een 'web of trust'. Tijdens de sessie waren er veel mensen aanwezig die de status van 'assurer' hadden tijdens de sessie, wat inhield dat zij de betrouwbaarheid van nieuwe CACert deelnemers kunnen bevestigen door het toekennen van punten. Als gevolg hiervan was het voor bezoekers van de keysigning-party mogelijk om zelf ook gelijk assurer te worden.
