Het eerste dat we deden was de speakertjes in de voet van het scherm aan een inspectie onderwerpen. De hoop die we kregen van de klikjes en fluitjes die onze KDE-omgeving produceerde werd al snel tenietgedaan op het moment dat er muziek werd opgezet. Hoewel de hoge, lichte tonen acceptabel klinken is het geluid dat een elektrische gitaar, bas of explosie produceert moeilijk te herkennen. De Iiyama E430S, hoewel voorzien van kleinere speakertjes, presteerde hier beter. Geen van de beide schermen is echter wat geluid betreft serieus geschikt voor gebruik met multimedia of spelletjes.
Wanneer we naar het beeld kijken is het eerste dat in het oog springt de lichte verkleuring die vooral aan de bovenkant van het scherm optreedt. Wit wordt lichtroze en grijs vertoont duidelijk tekenen van lichtgroen. Wanneer we de kleuren vergelijken met die van de SGI 1600SW zien we bovendien dat (donker) oranje over het hele scherm veel te rood wordt weergegeven. De monitor heeft gelukkig geen enkele moeite met snel bewegende kleuren, waar het een pluspunt verdient ten opzichte van de Iiyama. Bij het spelen van een spelletje Tony Hawk Pro Skater 3 blijkt dat de wat teleurstellende kleuren nauwelijks opvallen tijdens het gamen, en dat het scherm geen enkele last heeft van ghosting. De helderheid van de monitor is redelijk laag, of dat een goed of een slecht punt is hangt af van de persoonlijke smaak. Contrast en helderheid zijn gemakkelijk, zonder gebruik van het OSD-menu, aan te passen. Het effect van de knoppen is echter redelijk klein. De automatische aanpassingsfunctie is erg snel en makkelijk bereikbaar door middel van een eigen knop.
De kijkhoek is altijd een gevoelig punt voor TFT-schermen, zo helaas ook voor de LM720A. Hoewel het beeld onder het beloofde aantal graden zichtbaar blijft, verkleurt het plaatje behoorlijk. Vooral verticaal is een goede afstelling van de monitor noodzakelijk om de kleuren zo goed mogelijk te bekijken. Het scherm is daarvoor over de horizontale as kantelbaar, maar niet in hoogte verstelbaar.