Wolfenstein: The New Order

B.J. is back en boos

Zoek de geheimen

Veel geheime omwegen zijn er echter niet in de game. Je zult vaker meemaken dat het slim is om voorzichtig te zijn. Bij Wolfenstein verwacht je dat 'run and gun' de beste tactiek is, maar dat is hier niet altijd het geval. Niet alleen vanwege die enorme bots; ook de overmacht aan levende en halflevende nazi's - er wordt door General Deathshead driftig geëxperimenteerd met allerlei genetische dan wel mechanische manipulatie - noopt tot voorzichtigheid. In veel gevallen tref je een groep nazi's die wordt aangevoerd door een Officer. Die bepaalt de alertheid van zijn manschappen. Zodra je dichtbij komt, zie je een meter die aangeeft of je wordt opgemerkt of niet.

Als de Officer je in de gaten krijgt, gaat er een alarm in werking, wat alle lagere eenheden op scherp zet. Die Officer houdt zich doorgaans schuil achter zijn manschappen. Het kan dus geen kwaad om te proberen ongezien langs de groep te sluipen en eerst de Officer om te leggen. Want pas dan wordt het alarm uitgeschakeld. Dat betekent nog niet dat The New Order een sluipgame is. Wie gewoon lekker wil knallen, kan de confrontatie aangaan en wie een beetje kan mikken heeft ook alle kans om te overleven. Voor wie dat wil, biedt de game alleen net iets meer ruimte voor een tactische aanpak dan je gewend bent.

Kies een kant

Iets vergelijkbaars geldt voor het verhaal. Ook dat is net wat minder lineair dan je van een Wolfenstein-game zou verwachten. Zonder in al teveel detail te treden; al vroeg in de campagne maak je een keuze tussen twee medestrijders. Die keuze bepaalt het vervolg. Niet dat je als gevolg van de keuze opeens heel andere missies en levels voorgeschoteld krijgt; het is vooral een verschil in dialoog. Dit moet ervoor zorgen dat het de moeite waard is om de game nogmaals te spelen, want het verschil tussen de twee personages is groot. Dat kan ook geen kwaad; MachineGames maakt enkel een campagne en multiplayer zit er ditmaal niet in. Het herspelen van de game kan zeker leuk zijn. De missies zijn dan wel gelijk; juist de dialogen in de game zijn zeer goed en hebben precies de juiste, lekker grootsprakige Wolfenstein-sfeer. B.J. is precies de stoere actieheld die hij hoort te zijn, en de nazi's hebben het accent en het zelfvertrouwen dat je van ze verwacht.

• Volgende pagina 7. Op reis