Olympus E-PL2: greep op de evolutie

Concurrentie en conclusie

De Olympus E-PL2 moet een aantal concurrenten naast zich dulden in de markt voor compacte systeemcamera's. Zo heeft Panasonic eind vorig jaar de Lumix GF2 aangekondigd, die vanaf deze maand te koop is. De GF2 is een van de meest compacte modellen en de body is, afgezien van de verwisselbare lens, niet veel groter dan de behuizing van een Lumix TZ10-compactcamera. Monteer je echter een zoomlens op de GF2, dan verwatert dat voordeel.

Een mogelijk nadeel van de GF2 is dat deze is toegespitst op de beginnende gebruiker die een compactcamera gewend is, terwijl de E-PL2 eerder mensen aanspreekt die een ilc-camera naast hun dslr aanschaffen. Zo heeft de GF2 geen fysieke modusknop en ook verder zijn er relatief weinig knoppen op de body. Panasonic heeft waarschijnlijk gedacht dat je die met een touchscreen ook niet nodig hebt.

Vandaar dat de al wat oudere Lumix GF1, met onder meer een groter aantal fysieke bedieningselementen, nog steeds een serieuze concurrent is voor de E-PL2. Wel is de GF1 wat dikker en groter dan de GF2 en heeft hij geen touchscreen. De GF1 en de E-PL2 maken gebruik van dezelfde beeldsensor met 12,3 megapixels. Hoewel de GF1 al een tijdje op de markt is, is deze camera nog niet veel goedkoper geworden.

Behalve tegen de concurrentie uit het m4/3-kamp moet de E-PL2 ook opboksen tegen ilc-camera's met een aps-c-beeldsensor. Misschien wel de belangrijkste concurrent is Sony met zijn Alpha NEX-3- en NEX-5-camera's. Sony heeft deze nieuwe toestellen in mei 2010 aangekondigd. Het bedrijf heeft Japan al voor zich gewonnen en ook in de rest van de wereld zijn al flink wat consumenten gezwicht voor de kleine afmetingen en het geringe gewicht van de camera's. Andere voordelen zijn de high-res-lcd en de goede beeldkwaliteit, ook bij hogere iso-waarden.

Hoewel de NEX-5 kleiner is dan de NEX-3, vinden wij deze laatste vanwege de wat bredere grip prettiger vasthouden. De E-PL2, die in verhouding tot de NEX-3 redelijk uit de kluiten gewassen is, heeft ook een wat bredere handgreep. Een nadeel van de keuze voor het NEX-systeem van Sony is dat er nog maar een zeer beperkt aantal lenzen voor de E-mount te verkrijgen is. Wel heeft Sony op de Photokina-beurs in september 2010 prototypes van een aantal nieuwe lenzen getoond, maar technische details en introductiedata zijn nog niet bekend.

Als laatste zijn daar de Samsung NX10 en NX100. De NX10 heeft een zoekerbult met een elektronische zoeker, en net als de E-PL2 heeft dit toestel een goed doordacht snelmenu. De NX100 is de recentste ilc-camera van Samsung. De beeldsensor erin is gelijk aan die van de NX10 en heeft een ruisniveau tussen dat van de NEX- en de m4/3-camera's in. Het ontbreken van een ingebouwde flitser bij de NX100 is echter een vreemde keuze en het bovenste instelwieltje is met zijn kleine diameter ronduit irritant.

Conclusie

Aanvankelijk waren we wat sceptisch toen de E-PL2 werd aangekondigd. De camera deed denken aan het E-PL1-ontwerp, gekruist met de E-P1/2. Ook het minder hoekig en breder maken van de greep van de E-PL2 leek ons voornamelijk een cosmetische verandering.

Toen we de camera ontvingen en uitpakten werd al snel duidelijk dat de E-PL2 wel degelijk erg goed in de hand ligt. Ook de metalen behuizing, het scherm met een hogere resolutie, de knoppenindeling en het krachtige snelmenu scoren bij ons punten.

Een nadeel van het m4/3-systeem blijft dat er door het kleinere formaat beeldsensor eerder ruis is te zien en dat de beeldsensor sinds de introductie van de E-P1 eigenlijk niet veranderd is. Olympus heeft de camera wel voorzien van de TruePic V-engine, zodat het mogelijk is om ook bij iso 6400 plaatjes te schieten, maar de beeldkwaliteit van deze 'uitgebreide' iso-waarde is niet om over naar huis te schrijven.

Naast het ruisniveau is ook de prijs van de E-PL2 nog redelijk hoog. Met een winkelprijs van rond de 600 euro moet de nieuwe camera niet alleen tegen zijn directe concurrenten, maar ook tegen instap-dslr's concurreren. Opmerkelijk is dan ook dat Olympus, volgens geruchten, in maart nog een professionelere camera op basis van het m4/3-ontwerp wil uitbrengen. Het lijkt dan ook waarschijnlijk dat de E-PL2 nog wel wat goedkoper zal worden.

Getest

Olympus PEN E-PL2 + M.ZD 14-42mm 1:3.5-5.6 II Zwart

Bekijk product

Bekijk alle uitvoeringen (10)

Reacties (52)

Los van de wat hoge prijs, kan ik me niet aan de indruk ontrekken dat Olympus wel op de goede weg is. Eerlijk gezegd vind ik de ruisverhoudingen op de bijgeleverde foto's ook nog best meevallen. ISO 1600 is ongeveer op het niveau van een APS-C camera van 2 jaar geleden en dat vind ik helemaal niet gek voor een m4/3 van nu, zeker niet als je ziet dat de sensor in feite nog die van vorig jaar is.
Los van dat alles zie ik nog steeds het grote voordeel ten opzichte van een kleine DSLR niet. Een optische zoeker blijft voor mij toch belangrijker als die paar honderd gram winst. Dit soort camera's zijn pas echt de moeite waard met 2 of 3 lenzen en als je die meeneemt wordt je cameratas nauwelijks kleiner of lichter dan bij een DSLR met hetzelfde aantal lenzen. Niemand (met verstand) koopt een dergelijke camera om hem alleen met een pancake te gebruiken,

Ik heb zelf de E-PL2 + 14-150 (28-300mm@35mm) + 20mm (40mm@35mm) f1.7 pancake. Ik gebruik deze naast een Canon EOS Rebel met een hele range aan lenzen.

De EOS is wat sneller en levert op hoge ISO's betere foto's, kijk voor de jaarlijkse kerstkaart of als ik een keer echt een mooi plaatje wil schieten pak ik de dSLR, maar de PEN is zoveel handzamer... het verschil in grootte en gewicht met vergelijkbare lenzen is aanzienlijk:
E-PL2 + 14-150 + 20f1.7 = 317+280+100 = 697gr
550D + 18-200IS + 50f1.8 = 530+595+130 = 1255gr

De 14-150 is 5mm dunner en slechts 13mm langer dan de 18-55IS kitlens voor een EOS!

Een NEX is volslagen idioot... een kleine body maar de lenzen zijn net zo groot als die van een APS-C body, dus dat size-voordeel is daar meteen weg. De prime die ze nu hebben is te traag (f2.8) en dat in combinatie het gebrek aan enige vorm van IS doen het grotere-sensor-verhaal van de NEX ook meteen teniet. Ook hebben de huidige NEX'en een onhandige opschroef-flits.

Voor mij is de E-PL2 een uitkomst, icm met de 14-150+20mm maakt het een geweldige travel-setup: prima foto's (JPEG's zijn fantastisch uit een Olympus) en filmen met autofocus in 1 compact device!
In tegengstelling tot de dSLR welke ik vaak thuisliet neem ik de PEN graag mee voor een gezinsuitje (heb 3 kleine kids)... een compact valt door de mand in alle omstandigheden behalve die met ideaal licht. De sensor van een m43 is altijd nog 6-8x zo groot als die van een compact.

[Reactie gewijzigd door catchingfire op 9 februari 2011 11:35]

de nex incl zoom lens is net zo diep als een EPL1 met standaard zoomlens, ergens is er een vergelijking tussen al deze cameras incl lenzen te vinden.

De lenzen van olympus qua zoomspul is ook groot.

Een plaatje zegt meer als duizend woorden:
http://www.seriouscompact...e-pl1-gf1-g2-p1060452-jpg

Van links naar rechts: Olympus E-PL1 + 14-42, Sony NEX-5 + 18-55, Panasonic GF1 + 14-42

Olympus Zuiko Digital 14-42mm : 65.5mm diameter x 61mm length, 190g
Olympus M. Zuiko Digital ED 14-150mm : 63.5 mm diameter x 83 mm length, 280g
Sony E-Mount SEL18200: 75.5 × 99 mm, 524gr
Canon EF-S 18-200mm IS : 79 mm diameter x 102 mm length, 600g

[Reactie gewijzigd door catchingfire op 10 februari 2011 08:53]

die plaatjes bedoeld eik ook en is een onredelijke vergelijk, die olympus is een inklapbare en in dit geval een ingeklapte lens. Mijn Nex3 met een zoomlens is precies net zo diep als een EPL1 van een vriendin van me met een vergelijkbare lens, en met nadruk op vergelijkbaar want laat die lens nou kwalitatief ook eens niet al te goed zijn.

[Reactie gewijzigd door Sn0wblind op 9 februari 2011 17:13]

die plaatjes bedoeld eik ook en is een onredelijke vergelijk, die olympus is een inklapbare en in dit geval een ingeklapte lens.

Precies zoals je hem vervoert dus. En juist bij vervoer met het compact zijn.

De lens van de Olympus is kwalitatief prima, dat zijn Olympus lenzen over het algemeen. Maar dan zullen we maar niet beginnen over E-mount lenzen van Sony, daarover zijn de reviews veel en veel minder te spreken.

Overigens wil ik wel eens een plaatje zien van een E-PL1 met een 14-150mm tegenover een Nex-3/5 18-200mm. Dan komt het voordeel van m4/3 nog veel meer uit de verf denk ik (om over de prijs en kwaliteitsverschillen van de beide lenzen maar te zwijgen).

sorry hoor maar de inklapbare kitlens is slecht naar olympus standaarden en minder dan de e mount kit lens, die er overigens helemaal niet zo slecht vanaf komt en redleijke reviews afleverd. de pancake eerste varianten waren slecht, lijken stilletjes verbeterd te zijn maar kan daar niks concreet van tonen. Maar de lenzen van de MFT systemen lijken beter te zijn dan dat ze zijn omdat ze allemaal intern gecorrigeerd worden zelfs voordat de raw files worden weggeschreven. Dus geen distortion zichtbaar, sharpening etc en dan de bekende saturatie van Olympus cameras. Het is allemaal niet zo makelijk om 1 op 1 te vergelijken, Maar vergelijk het wel met een vergelijkbare lens. Dus een normale zoomlens en geen klaplens die daarnaast niet eens zo gewenst is. Das hetzelfde zeggen als dat de Nex 5 met de 16mm kleiner is dan de olympus als de lens types toch niks uitmaken.

[Reactie gewijzigd door Sn0wblind op 9 februari 2011 23:12]

Ik vraag me af hoe lenzen internet gecorrigeerd kunnen worden, maar goed dat zal een typefout zijn neem ik aan. Of een lens gecorrigeerd wordt of niet (en op welke manier dan ook) maakt mij bar weinig uit, ik ga voor het resultaat. Helemaal mooi is dus als ik helemaal niets van enige correctie merk.

De kitlens van Olympus (14-42mm) is zeer gewenst en het meest geleverde model schat ik zo. Het is een erg fijn compact lensje. Als ik de camera vervoer dan is hij lekker klein en als ik hem nodig heb dan klapt hij lekker snel uit, en weer in als ik hem opberg. Heerlijk systeem. Waarom deze twee lenzen niet met elkaar te vergelijken zijn (hebben ongeveer hetzelfde bereik) ontgaat mij dus volledig, waarschijnlijk omdat het vrij nadelig uitpakt voor het NEX systeem.

Je hebt echter gelijk als je zegt dat de 18-55mm van Sony de meest acceptabele lens is van het trio. Het is overigens ook vrij magertjes, maar 3 lenzen in het aanbod waarvan er twee niet of nauwelijks aan de standaarden voldoen. Natuurlijk kun je met koppelringen andere lenzen gebruiken maar dat is bij het m4/3 systeem ook zo. M4/3 heeft zo'n 13 of 14 native lenzen beschikbaar momenteel.

De 14-150mm en de 18-200mm zijn overigens ook (net zoals de kitlenzen) goed te vergelijken. Ik ben dan nog steeds benieuwd naar een plaatje waar ze allebei opstaan. Dan zien we namelijk dat het hele NEX principe niet uit de verf komt. Samsung doet het met hetzelfde type sensor toch een stuk beter qua lensontwerp.

Ik wil overigens niet zeggen dat het NEX systeem slecht is. Ik zou enkel wat/veel meer lenzen willen zien in een compacter formaat. Helaas gaat dat moeilijk door het format sensor en daar zit wat mij betreft dus een keuzefout van Sony. Maar als iemand er wel tevreden mee is dan vind ik dat prima, graag zelfs daar concurrentie de markt gezond houd.

[Reactie gewijzigd door Anoniem: 181786 op 9 februari 2011 21:27]

oops internet > intern, autofill is lastig soms

op de inklapbare lens van Olympus na zijn de meestte toch wel van vergelijkbare grote eigenlijk met dezelfde focal lenghts, als is de crop van de MFT systemen natuurlijk wel een stuk groter.

Maar als ik met een normale ongecorrigeerde lens in lightroom het lens profiel in laad en wat extra sharpening toevoeg lijkt het ook al fors beter tot zekere hoogte. Daarom is het lastig de kwaliteit in te schatten met de MFT cameras. Al zijn er natuurlijk wel een aantel pareltje beschikbaar zoals de 20mm pancake van panasonic. Sony moet inderdaad wel snel zijn extra lenzen uitbrengen. Mensen wachten nou eenmaal op compacte primes die goed lichtsterk zijn.

Samsung vind ik de plank in ieder geval goed misslaan. De sensor presteerd nauwelijks beter ondanks de extra grote en de lenzen zijn niet echt goed qua optische kwaliteit.

Dit noem jij dezelfde grootte?:

Sony E-Mount SEL18200: 75.5 × 99 mm, 524gr
Olympus M. Zuiko Digital ED 14-150mm : 63.5 mm diameter x 83 mm length, 280g

geen vergelijkbare lens, daarnaast neemt het stabilisatie systeem ook fors ruimte in in een metalen behuizing. Geeft wel weer forse voordelen voor film.

Maar als ik met een normale ongecorrigeerde lens in lightroom het lens profiel in laad en wat extra sharpening toevoeg lijkt het ook al fors beter tot zekere hoogte. Daarom is het lastig de kwaliteit in te schatten met de MFT cameras. Al zijn er natuurlijk wel een aantel pareltje beschikbaar zoals de 20mm pancake van panasonic. Sony moet inderdaad wel snel zijn extra lenzen uitbrengen. Mensen wachten nou eenmaal op compacte primes die goed lichtsterk zijn.

Ouch heb jij voor de NEX LR nodig (~€300)
Voor m43 van Olympus heb je eigenlijk niets nodig de jpg's zijn zo goed dat RAW bijna niet nodig is. Scheelt uuuuuuren in postprocessing.

in camera sharpening en saturatie helpt al enorm, je mist dan alleen lens correctie wat met bij begelverde software kan.

Het maakt een gebruiker toch niet uit of een lens "intern gecorrigeerd" wordt? Het gaat om het eindresultaat.

Dan blijkt opeens dat de Oly met de 14-42 II MSC is prima platen levert, zeker t.o.v. de NEX met z'n 18-55 van die verschrikkelijk vervormt en net zoals de rest uit het zeer beperkte E-Mount gamma ontzettende softe platen oplevert.

Daar zijn die misleidende nitwit posts weer.
Zelfs de m43 kitlenzen van Olympus zijn bewezen beter dan die van de NEX.
Bovendien kan je bij m43 kiezen welk merk lens en type je wilt gebruiken. Probeer dat maar eens bij Sony, daar zijn er welgeteld 3 lenzen. En zeur niet over de adapter want als je daarover begint valt NEX totaaaaaal in het niet bij m43rds voor wat betreft werkende AF lenzen en MF lenzen.

nitwit? als je googled vind je hier genoeg over dat het van Olympus misleidend is want de lens op een andere body waar de corrigering niet word toegepast toont gewoon andere resultaten. Het is geen enorm slechte lens, maar niet de kwaliteit die sommigen beweren.

Maar qua MF lenzen is de NEX beter voor het adapten. De sensor coating van de MFT werkt alleen goed als het licht er recht op valt. Bij bijvoorbeeld M mount lenzen waar dit niet bij gebeurt willen hier nog welleens gare problemen bij optreden die de lens kwaliteit teniet doen.

Maar sony moet wel zijn prototypen gaan uitbrengen. Want 3 lenzen is te weinig.

Voor mij is zowel een DSLR als een Pen zinloos op het moment dat je ik hem zou koppelen met een 14-150 of 18-200. De meerwaarde van een camera met verwisselbare lenzen is het feit dat je de lenzen kunt verwisselen.

Nogal kortzichtig. Jij gaat altijd alleen op stap met een camera? Als je met een gezin erop uit gaat en je continu zure blikken en opmerkingen krijgt in de geest van "papa moet je nou alweer lenzen wisselen" zul je snel een 18-200-achtige lens heel hoog op je verlanglijstje zetten. Met kinderen mis je ontzettend veel momenten als je continu kromgebogen in een knoepert van een tas zit te zoeken naar het juiste objectief voor die ene situatie.

Daarbij is het voor zowel een DSLR als een Pen volslagen NIET zinloos omdat je bij beiden nog altijd het voordeel hebt van een veeeeel grotere sensor dan welke compact/hybrid-camera dan ook.

Ik heb ook "kortere" lenzen bij m'n dSLR, fantastisch lenzen voor als ik alleen in alle rust wat wil fotograferen, maar totaal ongeschikt voor gezinsuitjes.

Een wonder dat Henry Cartier-Bresson, Robert Frank en tientallen anderen zoveel buitengewone foto's gemaakt hebben, niet? Want deze fotografen hadden niet alleen geen superzooms maar ook geen gewone zooms.

Ik fotografeer mijn gezinsuitjes en -innetjes met primes waaronder zelfs een aantal MF primes of met een 60-er meetzoeker. En ik heb echt niet het gevoel dat ik ontzettend veel momenten mis. Meer zelfs, ik heb mijn zoom de deur uitgedaan omdat ik daarmee sommige momenten niet miste, maar door de beperkte lichtsterkte (en ja, het was een f2.8 en nee, veel lichtsterker vind je ze niet) moest doodflitsen.

Het is dus niet omdat jíj er geen gezinsuitjes mee kan fotograferen dat die lenzen er totaal ongeschikt voor zijn.

Er zit wel een heel groot verschil tussen als fotograaf rondlopen, en als ouder rondlopen met een camera.
De insteek is dan anders, en ook de posities waarvan je kan fotograferen. Een prime maakt het dan lastig. Constant primes wisselen is ook niet prettig en kan je kostbare tijd kosten.

Voor alle fotografie tellen verschillende regels, je kan niet zeggen dat de ene keuze beter is dan de andere, de beste keuze is de setup die zorgt dat je op dat moment de beste resultaten kan halen binnen de gegeven situatie. Ben je als ouder met kinderen onderweg dan staan de foto's maken op de tweede plaats en zal een lens met een redelijke zoom gewenst zijn, ga jij specifiek iets fotograferen en is dat je enige wat je aan het doen ben, dan kan primes weer veel beter zijn.

Persoonlijk heb ik een 18-105 3.5-5.6 standaard op mijn DSLR, daarnaast heb ik een 35mm 1.8 en een 70-300 4-5.6 (die ik vrij weinig gebruik). Al ben ik heel blij met mijn prime en zit die regelmatig op mijn body, vind ik het nadeel dat je enorm veel moet bewegen, niet in alle situaties is dit mogelijk of gewenst.

En tja flitsen blijf je toch in situaties houden. Zelf fotografeer ik wel voor mijn werk (dag activiteiten centrum - welzijn) en een tijdje geleden was er een discoavond, te weinig licht op 1.8 met een hoge ISO richting het eind van de avond, waardoor ik uiteindelijk toch ben over gestapt op mijn 18-105 met mijn flitser (Nikon SB-900) en een kleurenfilter naar het plafond, omdat voor de mensen waar ik de foto's voor maak, de foto belangrijker is dan of alle kleuren natuurlijk zijn.


Ik vind deze argumenten dan ook zinloos, in sommige situaties heb je gelijk, in andere situaties zijn primes geheel ongewenst. Iedereen weet dat je met primes de hoogste kwaliteit foto's kan maken, maar het kost wel meer tijd, iets wat niet iedereen heeft.

Ik heb niet gezegd dat zoomlenzen en superzooms zinloos zijn. Dit soort lenzen is in veel omstandigheden voor veel fotografen zeker nuttig.

Ik heb wel gereageerd op de uitspraak dat kortere zooms totaal ongeschikt zouden zijn voor gezinsuitjes. Het hangt in de eerste plaats van de fotograaf en de visie van de fotograaf af welke lens het meest geschikt is. Ik ken een persfotograaf die bijna altijd fotografeert met een 16mm prime (op full-frame). Dat is absoluut niet de meest gangbare keuze en dat geeft ook absoluut niet het resultaat dat je meestal in de krant ziet. Het heeft hem trouwens ook al een paar keer een blauw oog en zelfs eens een gebroken neus opgeleverd. Maar het geeft foto's waarbij je als lezer tussen de betogers staat.

Ik wil dus gewoon maar zeggen dat bijna elke lens geschikt is voor bijna elke situatie, afhankelijk van wat de fotograaf wil. Ik fotografeer altijd met primes omdat ze lichtsterk zijn en ik de beeldhoek van mijn paar primes perfect ken. Ik ben dus gewoon bezig en als ik een foto zie, breng ik mijn camera naar mijn oog, kadreer ik en druk ik af. Eén seconde met een AF lens, twee seconden met een MF lens. De meeste mensen hebben op die tijd niet eens door dat ik een foto gemaakt heb. Met zoomlenzen zou ik dat niet kunnen omdat ik dan mijn beeldkader nog moet zoeken. En dat ligt uiteraard aan mij, niet aan de lens.

Nou....die 17mm pancake is omgerekend naar kleinbeeld 34mm.
Ik schiet nu erg veel op 35mm kleinbeeld dus zo verkeerd vind ik die lensjes niet. Ik zou er iig aardig mee uit de voeten kunnen

Je gaat dan wel volledig voorbij aan mijn punt. Dat lensje zie ik ook wel zitten, maar er zijn goedkopere alternatieven om op 34 mm te schieten met dezelfde kwaliteit. Dan heb je misschien geen verwisselbare lenzen, maar als je dat wil ben je beter af met een DSLR.

Hoe ga ik precies op 34mm schieten met dezelfde kwaliteit?

Daar ben ik ook wel in geïnteresseerd eigenlijk. Een digitale vervanger voor mijn Canon Canonet QL17 GIII (met 40mm f1.7 lens) zie ik eigenlijk wel zitten. De kleine dSLRs zijn meestal te groot om nog in een jaszak te passen en voelen in vergelijking met wat ik gewend ben ongelooflijk prullerig aan.

Dus als je iets niet te duurs kent met een goede lichtsterke lichte groothoek, ben ik je bijna eeuwig dankbaar. ;-)

Wat ik begrijp uit de review is de beeldkwaliteit t.o.v. de E-PL1 niet zo veel beter. Aangezien het prijsverschil 100 euro is, wat zou dan nog een reden zijn om voor de E-PL2 te kiezen?

- groter lcd scherm + resolutie
- kitlens is sneller en stiller
- dial wheels
- iso 6400 ipv 3200 max
- metalen behuizing ipv hard plastic
- (voor zover ik weet) een nieuw jpeg engine

edit: - max shutter speed van 1/2000 naar 1/4000 sec

[Reactie gewijzigd door spetzje op 9 februari 2011 17:43]

Ok, dat zijn toch nog wel een aardig aantal punten. Behalve de iso-waarde, aangezien de 6400 zoveel ruis bevat, dat deze eigenlijk onbruikbaar is.

alleen voor paneel is van metaal, maar nogsteeds een verbetering maar geen hele sterke.

Is die ontzettende verbetering in scherpstelsnelheid te danken aan nieuwe hardware in de camera of komt dat grotendeels door de verbeterde lens? Ik heb een oude E-P1 en als die sneller scherp kan stellen door een nieuwe lens zou dat wel een leuke upgrade zijn.

Grotendeels door de nieuwe lens. De "MSC" (Movie & Still Capable geloof ik) serie heeft snellere AF-motoren dan de oude serie.

O.a. de 14-150 en de nieuwe 14-42 zijn MSC.

Het is een combinatie van een verbeterde kitlens en een snellere af van de body. We hebben namelijk de nieuwe 14mm f/2,5-lens van Panasonic ook op de E-PL2 geschroefd en alhoewel die iets trager was dan de nieuwe 14-42mm-kitlens, is de combinatie E-PL2/14mm voor ons gevoel net iets sneller dan de GF2/14mm.

Wat ik eigenlijk mis in de review:

Is de maximale shutter snelheid nog steeds op 1/2000 sec?
De E-PL1 had wel een max van 1/2000 en daardoor is het moeilijk om met een snelle groothoeklens (20mm/f1.7) wijd open te schieten in vol daglicht..

dpreview: "At 1/180 sec the E-PL2 offers a faster flash sync time than the E-PL1, and at 1/4000 sec also a faster maximum shutter speed (vs 1/2000 on the E-PL1)."

Maar jammer genoeg is de minimum ISO van 100 naar 200 gegaan.
Netto schiet je er dus niks mee op.

Ik heb zelf sinds een paar dagen ook de E-PL2 als opvolger van een E-420 met 25mm pancake. Ik ben erg tevreden. Autofocus is idd behoorlijk snel. Bij weinig licht zelfs sneller en beter als de E-420 (de E-420 wilde soms helemaal geen focus vinden bij weinig licht).

De E-PL2 is nu nog wat duur (alhoewel, ik heb hem voor 499 gekocht inclusief 14-42 II kitlens) maar die prijzen zullen wel zakken in de komende paar maanden.

Nu nog aan paar mooie primes van Olympus (komt eraan naar verluid) en ik ben mijn oude trouwe E-420 helemaal vergeten!

Dan prak je er toch een ND filter op? of zijn die niet te krijgen?

Klopt, maar je vangt daarmee niet het hogere ruisniveau op lijkt mij.

Hoog ruisniveau? Als je 1/2000 nodig hebt om overbelichting te voorkomen heb je de iso zo laag mogelijk staan, dus ruis is dan geen probleem.

Zolang er geen viewfinder in zit, vind ik het niks.

Tevens zijn er te weinig goede primes. Er is een 14mm f/2.5, een 17mm f/1.7 en een 20mm f/2.8, zo uit mijn hoofd. (De f/2.5 en f/2.8 hadden f/2 moeten zijn, minstens.) Er mist een een 25mm f/2 en een 50mm f/2. (of met lagere diafragma's natuurlijk). Een dergelijke camera, met viewfinder en een 14, 25, 50 en wellicht een 67mm (ter vervanging van een 135mm), allemaal in f/2 of lager, zou een hele mooie set zijn.

Tevens is er geen goede f/2.8 zoom voor het middenbereik; allemaal f/5.6 en ook nog met variabel diafragma.

DE Panasonic GH2 is overigens een erg mooie camera, maar die lijkt weer op een mini-DSLR in plaats van op een compact.

[Reactie gewijzigd door Katsunami op 9 februari 2011 11:29]

Waarom moet er een viewfinder in zitten als je er ook 1 op kan zetten wanneer je die wil gebruiken. En te weinig primes tja dat is persoonlijk, bovendien het hele systeem zit eigenlijk gewoon nog in de kinderschoenen. Ondertussen heeft wel Sigma, Zeiss en Schneider aangekondigd mee te willen doen aan m4/3. En ook Pentax sluit niks uit. Olympus zelf en Panasonic zijn anders ook goed bezig. En vergeet voigtlander niet die er zeker nog geen genoeg van heeft na de 25mm F0.95. Maar goed die is manual-focus, en als je die gaat meerekenen kan je ook net zo goed elke verwisselbare lens die ooit gemaakt is meerekenen want daar is eigenlijk bijna altijd wel een adapter voor te vinden op het world wide web.

[Reactie gewijzigd door jesper86 op 9 februari 2011 16:42]

Een opzetbare viewfinder is het hem niet omdat je dan geen (kleine) kantelbare flitser meer kunt monteren. Dat Zeiss meedeed aan m4/3 wist ik, maar dat zijn alleen MF-lenzen zover ik heb gezien; net als Cosina. Sigma deed dacht ik al langer mee. Van Schneider-(Kreuznach?) wist ik niet eens dat ze nog bestonden. (Rodenstock bestaat overigens ook nog steeds...)

Voor de rest heb je wel gelijk.

Zodra er een m4/3 camera uitkomt die:

1. Zo plat is en werkt als de PEN camera's mét viewfinder
2. Voorzien kan worden van minstens een 14, 25 en 50mm prime van f/2 of sneller
3. Een kleine opzetflitser ter beschikking heeft (zoals de Canon 270EX, maar dan kantelbaar)

Dan spring ik er direct op. (Ik heb 1,5 jaar terug een gigantische Canon Digital SLR-uitrusting verkocht.)

Naar mijn idee moet zo'n camera echt compact zijn, en een ingebouwde zoeker neemt weer veel ruimte in voor een beetje bruikbaar formaat. Het zal voor mij persoonlijk nooit een vervanging kunnen zijn voor een SLR omdat de sensor simpelweg te klein is. Ook al verbeteren de ruis-prestaties, lenzen presteren gewoon anders, of ze er voor gemaakt zijn of niet. Die keer dat ik dan mijn SLR niet mee wil nemen kan ik die zoeker ook wel even missen. Bovendien worden de schermpjes ook steeds beter, of kunnen omhoog geklapt worden zoals met de Sony NEX. Dat zie ik dan liever voor dit type camera dan een zoeker. Misschien is het inderdaad een ander verhaal als je je SLR ervoor verkoopt. Maar goed, als je echt een zoeker wil, is de GH2 in principe niet gewoon een GF1 met zoeker en handvat ? Zie de 1na laatste foto helemaal onderaan. De GH2 midden links, en GF1 midden rechts, waarbij de GF1 ongeveer zo groot is als de E-PL2.

Nooit een vervanging voor een SLR omdat de sensor te klein zou zijn? Sinds 2003 worden er al DSLR camera's geproduceerd met Four Third sensoren, en niet zonder succes en het staat zeker zijn mannetje tegen de concurrentie.

Dat snap ik, maar zoals ik zei. Het zal voor mij persoonlijk nooit een vervanging kunnen zijn voor een SLR. Waarbij mijn definitie van SLR natuurlijk minimaal APS-C formaat sensor is, dat leek me duidelijk maar je heb gelijk dat is nog geen gegeven.

Lees - Het verschil in ruis, scherptediepte, de Bokeh dus, en ook de kwaliteit. Elke aberratie of wat dan ook in de elementen worden uitvergroot wanneer je met een zelfde aantal pixels op een kleiner oppervlak gaat werken. Zeker gezien je dus grotere diafragma moet gebruiken voor een gelijkwaardig effect. Een mooie vergelijking tussen m4/3 en full-frame kan je hier zien, en aps-c zit daar dus ergens tussenin. Als je elke dag met fotografie werkt dan zijn zulke verschillen gewoon enorm. Voor het gemak niet altijd erg, maar als vervanging is het zeker geen optie.

[Reactie gewijzigd door jesper86 op 10 februari 2011 23:12]

Alles wat je stelt is dus voor jou persoonlijk. Het formaat sensor blijkt uit diverse reviews prima te zijn.

Full-frame of aps-c heeft ook zo zijn nadelen, ook voor mensen die professioneel met fotografie bezig zijn.
In je vergelijking wordt een EOS 5D vergeleken met een Olympus E-4xx (instapmodel). Zo'n vergelijking is vrij vreemd en komt er zo'n beetje op neer om nu een een E5 te vergelijken met een 1000D. Het zijn twee totaal verschillende camera's op totaal verschillende markten.

... wat zit je hier nou te doen ? We hebben het er over waarom m4/3 nooit APS-C of full-frame zou kunnen vervangen. Ik geef een voorbeeld welke één van de effecten van het verschil in sensor formaat laat zien, en jij zit te zeuren over... wat? De vergelijking laat zien dat er verschil is, een verschil puur door de afmetingen van het oppervalk van de sensor. De kwaliteit ervan, of met welke camera ze dat doen maakt verder geen zak uit.

Het enige persoonlijke hieraan is het besluit of de verschillen belangrijk zijn of niet, de rest is pure fysica waar je met de beste m4/3 sensor uit 2020 nog niet omheen kan. Tuurlijk, een 'prima' alternatief voor zat mensen, maar voor mij niet, niet als vervanging, is dat nou zo moeilijk te begrijpen.

De 20mm die je noemt is een f1.7 en is retescherp.

Ik zie het nu. Het is een 17mm f/2.8, en een 20mm f/1.7, niet andersom.

Er is nog genoeg olympus animo te vinden en ik mag dat retro-uiterlijk wel.
Zelf schiet ik met Canon, maar neemt niet weg dat ik olympus een warm hart toedraag

Als ik deze review dan doorneem bevestigt het voor mij het beeld dat de EPL2 wel degelijk een serieuze stap voorwaarts is t.o.v. EPL1. Ik wacht ondertussen de aankondiging van de EP3 van Olympus af. Met name om te zien of zij inderdaad zullen komen met een PEN die een viewfinder in zich heeft. Zo nee, dan bestel ik de EPL2 + Panasonic 20mm f/1,7.

Heb even met dSLR's gefotografeerd. Variërend van Nikon D40/D80/D90 tot Canon 350D/30D/5D en met verschillende objectieven. Tis mooi, absoluut. Maar is het nodig voor mij als amateur die geen rooie rotcent verdient met foto's maken? Neen. Kan ik ook prima toe met een iilc/evil/systeemcamera wanneer ik graag fotografeer voor eigen plezier? Ja.

Ik vind de jpeg engine van Olympus het fijnst t.o.v. Panasonic. Daarentegen maakt Panasonic de betere objectieven. Leuke van m4/3 is dat je dus mooi kunt combineren. Nu is het nog afwachten tot er daadwerkelijk een m4/3 op de markt komt inclusief viewfinder. En zodra dat het geval is, wie weet met de EP3 al, haal ik er zo'n eentje. Want met de komst van een dergelijk toestel heb ik daar genoeg aan. Klik er de 20mm op vast, neem het mee in mijn jaszak en I'm good to go.

dSLR's hebben zeker zo hun functie en dus plaats binnen fotografie. Maar voor mij als simpele amateur/consument ben ik maar wat blij met de komst van m4/3's. En dan ga ik voor dat systeem en laat ik NEX links liggen omwille van hun keuze voor APS-C >> grotere objectieven. Akkoord, de Fuji X100 toen ik die zag had ik zoiets: die wil ik! Tot ik vernam: prijskaartje 1000 euro. Zal ie ongetwijfeld waard zijn en dat is nu precies zoals ik het graag zie. Dus wie weet dat zodra de prijs gezakt is voor een tweedehands exemplaar naar 600 euro o.i.d. dat ik dan overstap van m4/3 naar de Fuji X100.

Er zijn al m4/3 camera's met een viewfinder, zoals de Panasonic DMC-GH2. Die zien er echter uit als kleine D-SLR's, en eigenlijk wil ik dat juist niet. Het retro-uiterlijk is een van de dingen die me bij dit soort camera's juist aantrekt.

Olympus moet uitkomen met een camera die eruit ziet als de Fuji X100, die je al noemde:

http://d30opm7hsgivgh.clo...oad/613182_UAqZIvEb_c.jpg

Dat is in een Leica / Rangefinder-wannabe zoals je nog niet eerder zag. Je zou ze met wat pech door elkaar halen. Als je een EVF gebruikt, kan dat best; hij hoeft niet "SLR-achtig" in zo'n bult te zitten; de constructie zoals hierboven kan ook.

Jammer genoeg heeft de X1000 een vaste lens. Dat ding had écht een m4/3 model moeten zijn, dan had ik hem wellicht blind besteld in de hoop dat er nog een 25mm en 50mm lens bij zouden komen in de toekomst.

Het prijskaartje van €1000 voor een camera+lens samen stoort me niet zo. Ik heb lenzen en camera's gehad die individueel duurder waren dan dat. (Maar ja, ik verdiende er dan hier en daar ook wat geld mee.)

Uiteindelijk komt het erop neer dat ik "rangefinder-style" fotograferen, met een camera die er dito als een oude rangefinder uitziet, gewoon leuk vind. Met een D-SLR en wat primes kan dat ook, maar het gevoel is niet hetzelfde.

Nou ja, je snapt het wellicht wel, anders zou je zo'n camera niet overwegen.

[Reactie gewijzigd door Katsunami op 10 februari 2011 00:08]

Ik snap het helemaal. Trouwens, die 1000 euro voor de Fuji X100 zal naar alle waarschijnlijkheid idd niet te veel zijn voor wat je krijgt. Tis meer wat Fuji goed heeft met het ontwerp van de X100. Idd, terug naar de modellen van vroeger met eenzelfde retrolook. Want ik kan idd gaan voor de Panasonic gh2. Maar itt tot de pens straalt het niks uit en daarnaast geef ik de voorkeur aan Olympus manier van hoe jpegs uit de camera komen rollen. Dus wanneer Olympus met een tegenhanger was gekomen van Panasonic GH-reeks was er een grote kans dat ik daar voor gekozen zou hebben.

Maar toen kwam Fuji op de proppen met de X100. Zij doen een schepje bovenop toen Olympus met de ep1 aan kwam zetten. Dat ie geen m4/3 mount heeft is spijtig. Daarentegen wil ik de uitdaging van het fenomeen 'prime' wel aan gaan. Na die tijd louter met zooms foto's gemaakt te hebben. Die x100 appeleert aan het back to basic gevoel wat het oproept. En ookal is dat alles van voor mijn tijd doet dat er niet toe.
Om dus weer om topic te gaan komt de EPL2 dus in de buurt maar mist nog een viewfinder en de X100 heeft hem overklast qua design.