Item: ASUS ROG Rapture GT-AXE16000
Author: Olaf Weijers

Samengevat

De AXE16000 is een monster van een router met veel opties. Het monsterlijke komt niet alleen tot uiting in het gewicht van 2345 gram maar ook in de specificaties: vier frequentiebanden, twee 10Gbit/s-aansluitingen en één 2,5Gbit/s-aansluiting, naast de vier standaard 1Gbit/s-aansluitingen. Die stevige specificaties komen ook tot uiting in onze testresultaten: de router levert een pittige doorvoer als we alle frequentiebanden tegelijk inzetten. Wel lijkt er nog wat te schaven in de firmware als het gaat om het verbinden met het 6GHz-netwerk. De AXE16000 is een gamerouter; de extra opties die ASUS voor gamers meelevert, zijn leuk, maar niet essentieel als je over een goede internetverbinding beschikt. Door de prijs en het uiterlijk zal dit niet een router zijn die iedereen aanspreekt, maar als de specificaties precies zijn wat je nodig hebt, is dit wel een vrij ultiem apparaat om te bezitten.

Pluspunten

Minpunten

Getest

ASUS ROG Rapture GT-AXE16000

Prijs bij publicatie: € 568,65

Vanaf € 349,-

Vergelijk prijzen

Er is een herfst en winter verstreken sinds onze laatste review van een wifirouter. Dat dit niet zonder reden is geweest, kun je lezen in het artikel over de wifitestopstelling dat samen met deze review is gepubliceerd. Onze testopstelling is compleet op de schop gegaan en inmiddels weer zover in elkaar gebouwd dat we het testen van wifirouters kunnen hervatten.

Om de herstart van de wifitestopstelling te vieren, kies je natuurlijk geen gewone router, zeker niet omdat er een nieuwe test is opgenomen in het script waarin we in potentie hele hoge datasnelheden kunnen meten: de multibandtest.

De keuze viel daarom op de grootste doos in de stellingkast waarin onze voorraad testrouters staat: die van de ASUS ROG Rapture GT-AXE16000. Het is een router met zeer stevige specificaties: vier radio's, waaronder de 'nieuwe' 6GHz-band, twee 10Gbit/s-poorten, een stevige chipset en niet te vergeten een vervaarlijk uitziende gaminginterface en uiterlijk.

Dat dit niet voor iedereen de eerste keuze is op het gebied van uiterlijk, snappen we best goed. De potentiële groep kopers wordt waarschijnlijk nog iets kleiner als de prijs in beeld komt, want de router is met 565,72 euro op het moment van schrijven een van de duurste consumentenrouters in de Pricewatch. Voor die prijs verwacht je natuurlijk een dijk van een router, zeker voor je games, want het mag duidelijk zijn dat het apparaat dit als speerpunt voor zichzelf adverteert. Deze router is dus prijzig, maar is hij ook onmisbaar voor gamers? En wat zijn de voordelen van vier frequentiebanden in een router? Natuurlijk zijn we benieuwd naar het antwoord op die vragen, maar ook naar de resultaten van de nieuwe 6GHz-frequentieband die onlangs is vrijgekomen.

Aan de ASUS ROG Rapture GT-AXE16000 is alles groot. Het formaat van het apparaat is fors en ook het gewicht is met 2345 gram niet mis.

De AXE16000 komt verpakt in een grote doos. ASUS wil nog wel eens overdrijven met de grootte van de verpakking, maar in dit geval is de doos voornamelijk gevuld met veel router en weinig lucht. De verpakkingsmaterialen die ASUS heeft gebruikt zijn over het algemeen milieuvriendelijk: bijna al het verpakkings- en vulmateriaal bestaat uit karton. Wel zijn de router en de antennes beschermd met wat plastic zakjes en plakkertjes. De voedingsadapter is universeel, ondersteunt 115/240V-netspanning en is, doordat het een los adapterblokje met een IEC-C1-aansluiting betreft (deze kennen we ook als 'scheerapparaatstekker'), makkelijk op verschillende types wandcontactdozen aan te sluiten. De lengte van de bijgeleverde 230V-kabel is 80cm en van de kabel van de voeding naar de router is 150cm.

Het uiterlijk van de AXE16000 is een typische vorm van hate it or love it. Er bestaat geen tussenweg, al zullen beide partijen het eens zijn dat het een indrukwekkende verschijning is.

De grote blikvanger is de ‘oneindige’ spiegel die de helft van de bovenzijde inneemt. In deze spiegel is het logo van Republic of Gamers mat aangebracht. Tussen de twee spiegels bevindt zich aan de zijde een ledstrip die het ‘kunstwerk’ in verschillende kleuren en combinaties daarvan verlicht. Het effect is alsof je van bovenaf dwars door de router heen kijkt. De andere helft van de bovenzijde wordt gebruikt om warmte af te voeren.

Op de voorzijde van de bovenkant bevindt zich een subtiel rijtje ledjes die de status van de wan- en lanaansluiting en de wifiradio’s weergeven.

Rondom de behuizing bevinden zich acht antennes die een stevig formaat hebben. Dat dient enkel een cosmetisch doel, maar eerlijk is eerlijk: standaard wifiantennesprietjes hadden volledig misstaan op deze router van stoeptegelformaat.

Aan de linkerzijde van de router vinden we twee knoppen, die zijn standaard ingesteld om de WPS en ledfuncties van de router aan te sturen, maar dit is in de interface te wijzigen.

Op de achterzijde vinden we zeven netwerkaansluitingen. Twee aansluitingen hebben een snelheid van 10Gbit/s, eentje is begrensd op 2,5Gbit/s en vier aansluitingen ondersteunen 1Gbit/s. De gigabitaansluitingen en een 10Gbit/s-aansluiting zijn in gebruik voor het interne lannetwerk. Voor de andere 10Gbit/s- en 2,5Gbit/s-aansluiting kun je kiezen welke je aan de wanverbinding wilt toewijzen.

Zoveel design toepassen, komt zelden zonder pijnpunten, en in dit geval kom je een nadeel van het design tegen bij de aansluitingen. De rechterachterzijde van de router waar zich de stroom- en USB-aansuitingen bevinden, is steviger afgeschuind, waardoor er altijd kabels uit twee hoeken in de router moeten, wat mooi kabelmanagement wat lastiger maakt.

Die spectaculaire schil belooft natuurlijk veel moois aan de binnenzijde. We hebben de router niet geopend, maar dankzij de foto’s die gemaakt zijn voor de FCC-goedkeuring, kunnen we een kijkje nemen op het pcb.

De specificaties zijn in elk geval niet mis. ASUS heeft de router gebaseerd op de Broadcom BCM4912-chipset. Die bestaat uit een 2GHz-Arm-processor met vier rekenkernen en kan beschikken over 2GB aan werkgeheugen. De opslag bestaat uit 256MB aan flashgeheugen.

De Broadcom-chipset beschikt over vijf ethernetaansluitingen, waarvan er een 2,5Gbit/s ondersteunt. Die aansluitingen zien we aan de buitenzijde als de lan- en blauwe wanpoorten. Aan deze interne switchchipset zijn twee Broadcom BCM84891-chips verbonden die uitkomen in de twee witte 10Gbit/s-aansluitingen. Voor het verzorgen van de wifiverbindingen heeft ASUS voor elk spectrum gekozen voor de Broadcom BCM6715. De router kan naast een 6GHz- en 2,4Ghz-netwerk ook twee 5GHz-netwerken in de lucht brengen, wat het totaal dus op vier radio’s brengt. Deze radio’s ondersteunen alle vier 4x4:4-mimo. Al dat radiogeweld vereist de nodige antennes en daarvan zie je er op het eerste oog niet voldoende aan de buitenzijde. Aan de binnenzijde bevinden zich echter ook nog vier antennes, die tegen de zijkant van de behuizing geplaatst zijn, wat het totale aantal antennes twaalf maakt. Vier daarvan worden gedeeld door beide 5GHz-chipsets en de overige twee radio’s hebben elk vier antennes ter beschikking.

Om al dit geweld te koelen, is de router uitgerust met vier fikse koelblokken aan de bovenzijde van de printplaat die zowel de processor als de radiochipsets koelen. De onderdelen onder op het pcb kunnen hun warmte kwijt in een stevige metalen bodemplaat. Dat is een aardig aandeel aan metaal, en dat maakt de router niet alleen zwaar, maar ook stil, want door de stevige koelcapacitieit is een ventilator niet nodig.

De tweede 5GHz-radio is een mooie luxe. Met alle vier de radio's kun je natuurlijk al je apparatuur een eigen wifinetwerk en radioruimte gunnen. Een andere optie is om de extra 5GHz-frequentieband in te zetten om te koppelen met andere meshaccesspoints. Je beschikt dan dus alsnog over drie separate netwerken. Mocht je gebruik willen maken van een draadloze backhaul omdat het absoluut onmogelijk is om kabels te trekken, dan is dit dus een ideale router voor dat doel.

5GHz-chipsets (links) en 6GHz-chipset (rechts)

Naamgeving

De router heeft zijn naam te danken aan de vier wifiradio’s in het apparaat. Zoals inmiddels een traditie is in de routerwereld, neemt de fabrikant van elke radio de maximale theoretische doorvoersnelheid, zodat die in het geval van deze router (4804+4804+4804+1148) op 15560 uitkomt. Omdat je dan met hele precieze getallen hebt gerekend, mag je er nog best zo’n 440Mbps bijsmokkelen om op een mooie ronde 16000Mbps uit te komen

Alle gekkigheid terzijde, zijn deze praktijken natuurlijk een klein beetje nepperij, al ‘doet iedereen het’. In de praktijk mag je al deze snelheden door de helft delen, want ze zijn gebaseerd op het gebruik van vier radiostreams tegelijkertijd. Alle wificlientapparatuur tot nu toe, beschikt maar over twee antennes en ondersteuning voor twee datastreams, waardoor de theoretische datadoorvoer halveert. Ook die gehalveerde snelheden zijn alsnog slechts theorie, zoals we al eens hebben gezien in een artikel waar we op zoek gingen naar de maximale snelheid van een router.

We nemen het niet alleen ASUS kwalijk, want ‘iedereen’ doet het, maar het blijft ergens storend dat er zo met getallen wordt gegoocheld die vervolgens worden gepresenteerd als een specificatie. Fabrikanten van veel andere apparatuur zouden hier nooit mee wegkomen.

16000 Mbit/s

We hebben eerder een gamingrouter van ASUS bekeken, de ASUS TUF AX3000 V2, die, zoals de naam al aangeeft, in de TUF-gaminglijn van ASUS is geplaatst. Het verschil tussen deze twee lijnen is dat de ROG-apparatuur vaak wat meer flashy is uitgevoerd met rgb-leds en in het geval van deze router met de oneindige spiegel. De TUF-apparaten zijn vaak wat eenvoudiger, maar komen natuurlijk wel met een specifieke gamingfunctionaliteit.

De AXE16000 gebruikt, net als alle andere routers van ASUS, ASUSwrt. Net als bij de TUF-routers heeft ASUS de interface van ASUSwrt bij de ROG-routers wel overgoten met een flink gamingsausje. ASUSwrt is niet onherkenbaar veranderd, maar er is een visueel thema toegepast dat ook prima van een ruimteschip à la Star Trek zou kunnen zijn.

Dat past prima bij het uiterlijk van de router, en zorgt er natuurlijk ook voor dat het apparaat meer ‘gaming’ aanvoelt. Het blijft echter niet bij een gevoel, want de ROG-routers komen met een set extra functies die ‘normale’ ASUS-routers missen.

ASUS heeft dus duidelijk zijn best gedaan om ook meerwaarde proberen te leveren voor gamers. Het stikt van de diagnoseschermen, maar veel van die informatie kun je, wellicht wat omslachtiger, ook achterhalen met de netwerktools van een ‘gewone’ ASUS-router.

Als we kijken naar de marketingmaterialen, prijst ASUS als voornaamste gamesoftwarefunctie voor deze router de Triple-level Game Acceleration aan. Deze functie bestaat uit twee componenten, waarvan de eerste QOS-voorinstellingen zijn die toegepast worden op netwerkverkeer van games dat de router herkent en op het verkeer dat afkomstig is van je game-pc of (portable) gameconsole.

De voordelen van QOS komen vooral bovendrijven als de verbinding waar je gebruik van maakt dichtslibt. De voordelen zijn maar marginaal als je over een knappe internetverbinding beschikt, en dat is in Nederland en België over het algemeen wel het geval. Dit helpt enkel als je regelmatig nadeel ervaart, doordat je internetverbinding net te krap bemeten is.

De tweede component van de functie is Gamer VPN, ook wel bekend als WTFast. Eigenlijk draait het hier niet om een vpn-verbinding, die vermijdt je over het algemeen zelfs liever als gamer. WTFast noemt de service een Gamer Private Network, ofwel GPN. Alle terminologie daargelaten: het draait hier om de route die je over internet aflegt naar de server waarmee je game verbindt. WTFast heeft rondom de wereld routers in datacenters die potentieel een snellere route kunnen opleveren naar die server. Potentieel, want dat gaat eigenlijk enkel in specifieke gevallen op waar die route standaard niet optimaal is en dat komt in de praktijk maar zelden voor.

Samenvattend zijn de gamingfeatures heel flashy en informatief, maar van weinig nut voor de meeste Nederlanders en Belgen die over een prima internetverbinding beschikken. Een functie die wel potentie heeft voor sommige gamers is VPN Fusion. Vpn-services zijn steeds populairder, en eerlijk is eerlijk: tijdens een F1-race zijn er tegenwoordig best redenen om je ‘in België te bevinden’. Er zijn ook genoeg redenen te verzinnen om zo’n service vanaf je router te draaien, dat scheelt alleen al gedoe met losse vpn-apps op losse devices. Voor je gameapparatuur is dat dan weer niet de beste keuze, maar VPN Fusion maakt het mogelijk om bepaalde apparaten uit te sluiten van de vpn-verbinding, zodat je onlinegame goed blijft presteren, terwijl je huisgenoot nog steeds een specifieke radiozender kan beluisteren tijdens de F1-race.

De testprocedure is op het moment van schrijven nog heel vers. Dat betekent dat dit de eerste router is die we reviewen aan de hand van deze testopstelling. Om toch wat context te bieden bij deze scores, hebben we de testresultaten van de router tegenover de resultaten van de ASUS ROG GT-AXE11000 geplaatst. Dit is 'het kleinere broertje' van de AXE16000 die we met dezelfde testprocedure hebben getest. De AXE11000 lijkt erg op de AXE16000, maar mist de extra 5GHz-chipset, gebruikt een andere radiochipset en heeft geen 10Gbit-poorten; er zou dus wel wat verschil tussen beide routers zichtbaar moeten worden.

6GHz-uitdagingen

Tijdens het uitvoeren van de test liepen we bij AXE16000 tegen een vreemd probleem aan. De wificlients konden vaak het 6GHz-netwerk niet vinden. Soms verscheen het netwerk even in de lijst om weer te verdwijnen, soms bleef het netwerk onvindbaar ondanks meerdere keren herstarten van beide kanten.

Bij het opstellen van een router van een ander merk, bleek dit verschijnsel niet op te treden; het is dus specifiek gelinkt aan de AXE16000. De oplossing bleek om voor de test de wifikooi een paar minuten open te zetten, waardoor de clients de netwerken buiten de wifikooi kunnen ontvangen; het vinden van het 6GHz-netwerk is dan geen probleem meer. Zo lang de clients niet opnieuw opstarten, is het probleem uit de lucht. Daarmee blijft de exacte oorzaak in het midden, maar het herkennen van 6GHz-netwerken werkt ook iets anders dan de methode die in gebruik is om 2,4- en 5GHz-netwerken te vinden.

Op deze twee banden kan de wificlient zelf een verzoek uitzenden om kenbaar te maken welke wifinetwerken er binnen bereik zijn. Op de 6GHz-band kan dat niet proactief, omdat er nog plaatsen op de wereld bestaan waar het gebruik van die band verboden is. Een wificlient moet dus niet onbedoeld gaan uitzenden voordat hij exact weet in welke regio hij zich bevindt.

Een passieve methode, zonder uit te zenden, bestaat ook: de client luistert dan op alle wifikanalen afzonderlijk of het een wifinetwerk kan vinden dat zichzelf adverteert. Doordat de 6GHz-band nogal wat kanalen bevat, is het compleet afscannen van elk kanaal of er een wifinetwerk aanwezig is, nogal tijdsintensief. Daarom scant een wificlient een paar geselecteerde kanalen verspreid over de 6GHz-band om zo het wifinetwerk te herkennen. Een andere methode om wificlients met een 6GHz-netwerk te verbinden, is door de aanwezigheid ervan te adverteren op het 2,4- en 5GHz-netwerk. Dit werkt alleen voor clients die al met de router verbonden zijn.

Maximale doorvoer

Met de test online, inclusief 6GHz-herkenning, beginnen we met de maximaledoorvoertest. In deze test kijken we welke doorvoersnelheid maximaal haalbaar is op het wifinetwerk van de router. We testen dit in beide richtingen, dus van de router naar de client en vice versa.

Router ➜ client
Client ➜ router

Op 2,4GHz scoort de AXE16000, evenals zijn kleinere broertje, prima. Met een bandbreedte van 438Mbps scoren beide routers keurig. De maximale theoretische bandbreedte is 600Mbit/s, iets dat je niet haalt doordat er niet puur data over de verbinding heen verstuurd wordt, maar ook pakketten die met verbindingsmanagement te maken hebben. Dat de router 75 procent van de theoretisch haalbare snelheid haalt, is keurig.

Op 5GHz zijn de verschillen al iets groter: de AXE16000 weet daar bijna 200Mbit/s meer te halen dan de AXE11000. De routers hebben dan wel dezelfde specificaties op de doos, maar hier tonen zich de verschillen tussen de radiochipsets die de routers gebruiken. De Broadcom BCM6715 blijkt dus in de praktijk een stuk betere prestaties te leveren dan de Broadcom BCM43684-radio waar de AXE11000 mee is uitgerust.

Ook op 6GHz zien we hetzelfde verschil: de radio's tonen een duidelijk verschil in doorvoer ten opzichte van elkaar. Beide routers vertonen in onze test ook een mindere doorvoersnelheid dan de routers op de 5GHz-band leveren. Daar kunnen meerdere oorzaken voor zijn. Het kan zijn dat het gedrag van de router in het 6GHz-spectrum nog niet zo goed is doorontwikkeld omdat de standaard nog vrij nieuw is. Het kan ook komen door demping: hoe hoogfrequenter een signaal is, hoe sneller het uitdooft bij demping. Bij dezelfde verbindingseigenschappen met dezelfde dempingsfactor heeft een 6GHz-verbinding daardoor meer snelheidsverlies dan een 5GHz-verbinding. Dat zullen we ook goed zien bij de volgende test.

Multibandtest

Bij deze test verbindt elke client tegelijk op een aparte band van de router, waarna we tegelijk op elke frequentieband de maximale doorvoer testen. Dit doen we ook weer in twee richtingen, zowel uplink als downlink. Hiermee testen we de interne doorvoer van een router naar de wanpoort. Routerchipsets bevatten een interne switch, waar naast de lan- en wanaansluiting ook de radio’s op verbonden zijn. Met deze test wordt de doorvoer van deze switch getest en proberen we te identificeren of er iets in het communicatiepad de snelheid begrenst.

Router ➜ client
Client ➜ router

Hier maakt de AXE16000 zijn specificaties waar. We hadden het al een beetje gehoopt, maar in de multibandtest scoort deze router verschrikkelijk goed. De 10Gbit/s-wanpoort biedt ruim voldoende doorvoer en ook in het datapad binnen in de router zit er niets dat de snelheid tussen de radio's en de 10Gbit/s-ethernetchipset begrenst. Het is, kortom, een topscore. Bij de AXE11000 zien we dat de 2,5Gbit/s-wanpoort de bottleneck lijkt te vormen. De router presteert op alle banden wat minder en de totale opgetelde snelheid lijkt rondom die snelheid gelimiteerd. Het totaal komt een stuk lager uit dan de AXE16000, maar de AXE11000 'mist' ook een hele frequentieband, dus in die zin zijn de twee totaalscores ook niet eerlijk te vergelijken.

Demping versus doorvoersnelheid

Bij het testen van de maximale doorvoersnelheid bij demping, of de range versus rate, meten we de doorvoer van de wifirouters, terwijl we de demping op de signalen van de client steeds verder opvoeren. Zo krijgen we een beeld van hoe de routers presteren als het bereik slechter wordt door grotere afstanden of muren.

2,4GHz router ➜ client
2,4GHz client ➜ router

Op 2,4GHz testen we met een bandbreedte van 20MHz, wat de aanvangsdoorvoer lager maakt, maar wat beter strookt met de praktijk. Op de overvolle 2,4GHz-band haal je over het algemeen betere prestaties met een lagere kanaalbreedte.

De AXE16000 scoort ook in deze test prima. De curve loopt mooi gelijkmatig omlaag, terwijl de AXE11000 iets steviger dipt in snelheid wanneer de demping groter wordt dan 40dB. Bij 63dB demping is de AXE16000 de verbinding al kwijt, terwijl de AXE11000 dan nog wel wat doorvoer kan bieden, al is die doorvoer met zo'n 13Mbit/s niet veel.

5GHz router ➜ client
5GHz client ➜ router

Ook op 5GHz passen we een lagere bandbreedte toe op de wifiverbinding, 80MHz om precies te zijn. In dit frequentiespectrum laten de verschillende radio's van de twee routers weer verschillende scores noteren. Dit keer pakt dat minder goed uit voor de AXE16000, want het is duidelijk dat na een fikse dip in de test de snelheid continu achterblijft met zo'n 60 tot 80Mbit/s ten opzichte van de AXE11000. Die laatste blijft tot de voorlaatste dempingstap in de test een betere doorvoer bieden, waarna beide routers de handdoek in de ring gooien.

6GHz router ➜ client
6GHz client ➜ router

Bij deze test op het 6GHz-spectrum passen we geen lagere bandbreedte op het signaal toe. Een 6GHz-signaal dringt niet zo makkelijk door muren en ramen, waardoor je op dit spectrum ook minder last hebt van ruis en naburige netwerken. Dat een 6GHz-signaal meer last heeft van demping, zien we duidelijk in vergelijking met de 5GHz-band, want hoewel er potentieel dubbel zoveel bandbreedte beschikbaar is, zien we dat net voor de 30dB-demping de twee banden nagenoeg gelijk presteren. Bij meer demping krijgt de 5GHz-band de overhand in de prestaties.

De conlusie die je daaruit kunt trekken, is dat een 6GHz-netwerk enkel interessant is voor apparatuur die dicht bij het accesspoint staat, zodra er wat meer obstakels in de weg zitten, zul je al snel meer hebben aan een verbinding met een van de twee 5GHz-netwerken.

Bij de multiclienttest testen we hoe een router omgaat met meerdere clients in meerdere situaties. We passen meerdere scenario's toe op de router waarbij we een combinatie gebruiken van gedempte en ongedempte clients, en ook een zogenaamde legacyclient laten meedoen. Deze laatste client maakt gebruik van Wireless-G / Wi-Fi 4. Ten opzichte van een Wi-Fi 6-client gebruikt zo'n legacyclient veel radiotijd voor maar weinig bandbreedte.

In elk scenario is het aan de router hoeveel datadoorvoer de clients wordt geboden. In nagenoeg alle scenario's is de beste uitkomst een stabiele verbinding met genoeg doorvoer voor alle clients.

Multiclienttest 1

In dit scenario meten we de maximale doorvoer van twee clients tegelijk. De testen voeren we uit in de uplink- en downlinkrichting. Op de clients wordt geen demping toegepast, dus in potentie kunnen ze beide evenveel bandbreedte behalen; de router bepaalt die verdeling.

2,4GHz downlink
2,4GHz uplink
5GHz downlink
5GHz uplink

In de downlinkrichting op 2,4GHz toont de router absoluut voorbeeldgedrag. Beide clients hebben nagenoeg dezelfde bandbreedte. In de uplinkrichting is de situatie iets instabieler: de clients vechten om en om om de hoogste bandbreedte waarbij er veel meer pieken en dalen ontstaan in de bandbreedte. Vooral client 1 krijgt uiteindelijk minder bandbreedte toegewezen dan de ander, met regelmatig dips naar zo'n 50Mbit/s ten gevolg en af en toe zelfs minder.

Ook op 5GHz, in de downlinkrichting, zien we het beeld dat client 1 stevig minder bandbreedte krijgt toebedeeld. Hier is het gedrag stukken minder voorbeeldig dan op 2,4GHz. Ondanks de ongelijke doorvoer, op af en toe een uitschieter na, is de doorvoer voor beide clients redelijk stabiel. In de uplinkrinchting zien we ditzelfde beeld ook terug.

Multiclienttest 2

In dit scenario meten we de maximale doorvoer van twee clients tegelijk. De testen voeren we uit in de uplink- en downlinkrichting. Op een van de clients passen we nu 38dB demping toe. Die client zal voor dezelfde bandbreedte dus meer radiotijd nodig hebben. Het is aan de router om beide clients een stabiele doorvoer en een fatsoenlijke bandbreedte te bieden.

2,4GHz downlink
2,4GHz uplink
5GHz downlink
5GHz uplink

In dit scenario zien we op 2,4GHz weer overlappende lijnen. De demping lijkt niet veel invloed te hebben op beide clients; het beeld lijkt op de test zonder demping. De gezamenlijke doorvoer komt ook nog steeds boven de 200Mbit/s uit, iets minder dan de maximale doorvoer voor een enkele client, die hebben we in de dempingstest bepaald op zo'n 240Mbit/s bij een 20MHz-bandbreedte. Het resultaat is keurig.

De test in de uplinkrichting toont een instabieler beeld. De client met demping krijgt niet meer zoveel doorvoer en zakt regelmatig naar slechts enkele Mbits/s. De andere client behoudt een prima bandbreedte door de hele test, al schommelt die wel stevig. De totale doorvoer van beide apparaten blijft alsnog rond de 200Mbit/s. De router geeft hier duidelijk voorrang aan een client met goed bereik.

Op 5GHz krijgt de gedempte client in de downlinkrichting lang een stabiele verbinding, al is de doorvoersnelheid door de demping natuurlijk lager. Ook hier geeft de router duidelijk prioriteit aan clients met een beter bereik. Na negentig seconden is het gedaan met de stabiliteit en zakt de bandbreedte in enkele seconden naar nul. Na vijf seconden hervat de verbinding weer, maar het toont dat deze router geen garantie biedt op een stabiele verbinding als er stevige demping in het spel is; de ongedempte client zal bij uitdagingen voorrang verleend krijgen.

In de uplinkrichting verandert dit voorrangsgedrag niet: de ongedempte client krijgt een stuk meer bandbreedte. De totale doorvoersnelheid ligt een stuk lager voor beide clients, maar beide verbindingen lijken iets stabieler, ondanks een stevige dip rond de 52 seconden.

Multiclienttest 3

In dit scenario meten we de maximale doorvoer van twee clients tegelijk. De testen voeren we uit in de uplink- en downlinkrichting. Een van de clients is een legacyclient die met zijn stokoude protocol veel radiotijd vraagt in ruil voor maar weinig bandbreedte. Het is aan de router om beide clients een stabiele doorvoer te bieden en een relatief fatsoenlijke bandbreedte aan de legacyclient zonder daarbij de snellere client tekort te doen.

2,4GHz downlink
2,4GHz uplink
5GHz downlink
5GHz uplink

De resultaten van deze test blijken op allebei de banden hetzelfde. Er wordt gepoogd om de legacyclient een stabiele doorvoer te geven, wat niet altijd lukt. Uitgezonderd op 5GHz in de uplinkrichting zijn er in alle testen korte periodes waarin de doorvoer stokt. Ook de niet-legacyclient krijgt in dit scenario een verminderde doorvoer, vooral als er gecommuniceerd wordt van de router naar de client. In de uplinkrichting blijft de bandbreedte beter behouden voor de 'normale' client.

Multiclienttest 4

In dit scenario meten we de maximale doorvoer van drie clients tegelijk. De testen voeren we uit in de uplink- en downlinkrichting. Een van de clients is een legacyclient die met zijn oude protocol veel radiotijd vraagt in ruil voor maar weinig bandbreedte. Op de andere client passen we 38dB demping toe; die client zal voor dezelfde bandbreedte dus meer radiotijd nodig hebben. De derde client is 'normaal', dus zonder demping of ouderwetse radioprotocollen. Het is aan de router om alle clients een stabiele doorvoer te bieden en een relatief fatsoenlijke bandbreedte te geven aan de legacy en gedempte clients zonder daarbij de snellere client tekort te doen.

2,4GHz downlink
2,4GHz - uplink
5GHz - downlink
5GHz - uplink

De resultaten voor het 2,4GHz-spectrum bij dit scenario lijken een optelsom van de resultaten van test twee en drie. Dat is logisch, want de testopstelling is een combinatie van beide. Op 2,4GHz blijft de bandbreedte voor de gedempte en ongedempte client in de downlinkrichting gelijk. De legacyclient krijgt wat doorvoer, maar ervaart af en toe een hik in de verbinding. Die doorvoer voor de legacyclient wordt wel duur betaald: de drie clients bij elkaar halen zo'n 150Mbit/s, wat een kwart minder is dan de doorvoer die wordt behaald zonder actieve legacyclient.

Op 5GHz is duidelijker dan ooit dat het algoritme is ingesteld om clients met een goed bereik altijd voorrang te geven boven 'moeilijke' clients. De client met een goed bereik houdt ook een prima verbinding die wel wat zwabbert maar, op een dip na, altijd de 250Mbit/s nog haalt. Die 250Mbit/s is echter onhaalbaar voor de overige twee clients. Client 2, de gedempte client, haalt op gezette tijden een prima doorvoer, maar dit wordt regelmatig onderbroken met dips van vijf seconden en meer, waar de doorvoer zakt en soms zelfs een seconde totaal stokt.

Multiclienttest 5

In dit scenario meten we de maximale doorvoer van drie clients tegelijk. De testen voeren we uit in de uplink- en downlinkrichting. De clients zijn op geen enkele wijze begrensd in hun bandbreedte. Het is aan de router om alle clients een stabiele doorvoer en ongeveer gelijke bandbreedte aan te bieden.

2,4GHz downlink
2,4GHz - uplink
5GHz - downlink
5GHz - uplink

Hier zien we op beide radiospectrums ongeveer hetzelfde beeld. In de downlinkrichting verdeelt de router de bandbreedte keurig over de drie clients. Uiteindelijk ligt de totale gemiddelde doorvoer van de clients in de downlinkrichting maar enkele Mbit/s uit elkaar. Sturen we verkeer van de clients naar de router, dan loopt het beeld verder uit elkaar. Zeker op 2,4GHz is de bandbreedteverdeling tussen de clients niet zoals zou moeten. De router geeft duidelijk voorkeur aan client 3, zelfs zoveel dat client 1 maar een derde haalt van de bandbreedte van client 3.

Conclusie multiclienttest

De GT-AXE16000 geeft duidelijk voorrang aan clients die een goed bereik hebben. Dat is vrij logisch gedrag, maar kan een nadeel vormen als je gebruikmaakt van legacyapparatuur of gewoonweg slecht bereik hebt. In het geval dat je gebruikmaakt van zulke apparaten, moet je hopen dat er weinig andere apparatuur gebruikmaakt van het netwerk, want dit kan je verbindingskwaliteit stevig beïnvloeden tot wegvallende communicatie aan toe. Om dit als een groot nadeel te bestempelen, gaat wel ver, maar het is fijn als je prima functionerende wifiverbinding niet compleet plat gaat als er een huisgenoot met een antieke notebook, telefoon of tablet in de weer gaat.

Interferentietest

In onze interferentietest testen we de datadoorvoer van een wificlient zonder demping, maar we zenden met onze signaalgenerator wifiverkeer uit om een naburig netwerk te simuleren. Dit doen we met twee (WMM-)prioriteitsinstellingen aan de kant van de signaalgenerator: 'best effort' en 'voice'. We doen een test met deze twee instellingen op hetzelfde wifikanaal als de router en op een kanaal waarbij de bandbreedte deels die van de geteste router overlapt. Om rekening te houden met overig netwerkverkeer, moet een router luisteren alvorens te zenden. Zeker bij elkaar overlappende netwerken zien we vaak verschillen in hoe de routers hiermee omgaan.

Ruis: zelfde kanaal

In deze tests activeren we de signaalgenerator en laten we hem netwerkverkeer versturen op hetzelfde kanaal als de router. We kijken vervolgens of de router een goede manier vindt om met de ruis om te gaan, wat kan door de bandbreedte te verlagen, maar ook door slim om te gaan met de verkeersprioriteiten en de agressiviteit van verzenden te verhogen, om zo een weg tussen de ruis door te vinden. De verkeersprioriteit van de signaalgenerator is best effort, waardoor een assertieve router een goede bandbreedte kan behalen.

2,4GHz
5GHz

De interferentietest op hetzelfde kanaal loopt niet goed af op 2,4GHz. De snelheid van het netwerk zakt naar dramatische snelheden en de router krijgt met hangen en wurgen gemiddeld nog zo'n 3Mbit/s doorvoer. Op drie momenten stokt de doorvoer zelfs voor een seconde. De verbinding wordt hiermee praktisch onbruikbaar.

Op 5GHz gaat de router een stuk beter om met de interferentie. De maximale doorvoer zakt wat in, maar dat is totaal niet vergelijkbaar met wat er op de andere frequentieband gebeurt. Er treedt een dip op in de test, maar de router herstelt die en gaat de test door met een gemiddelde datadoorvoer van zo'n 755Mbit/s. Dat is een prima prestatie, die stukken beter is dan de andere radioband.

Ruis: zelfde kanaal hoge prioriteit

In deze tests herhalen we de voorgaande scenario's, maar we zetten de WMM-prioriteit van het concurrerende netwerkverkeer dat door de signaalgenerator wordt uitgezonden, op 'voice', de hoogste stand. Hiermee zendt het concurrerende netwerk met een stuk minder wachttijd uit. Dat heeft tot gevolg dat de router die we testen eigenlijk continu te laat is met het starten van zijn transmissies als hij een normale WMM-prioriteit gebruikt. Een router zal hierbij moeten schipperen tussen voorrang geven aan het concurrerende verkeer en voorkomen dat hij de verbinding met de eigen clients verliest.

2,4GHz
5GHz

De resultaten van de interferentietest worden alleen maar dramatischer met dit prioriteitsniveau. Op 2,4GHz leidt dit tot een verbinding waar geen doorvoer meer op mogelijk is, behalve op de twaalfde seconde, waar er een gaatje werd gevonden om 1Mbit/s door te voeren.

Weer zien we dat de invloed van ruis op hetzelfde 5GHz-kanaal stukken minder is. De doorvoersnelheid is bijna 100Mbit/s, maar er blijft nog ruim voldoende bandbreedte en stabiliteit in het signaal voor een prima verbinding.

Ruis: overlappend kanaal met hoge prioriteit

In deze tests activeren we de signaalgenerator en laten we hem zodanig netwerkverkeer versturen dat het wifikanaal waarop de router werkt, gedeeltelijk overlapt wordt. Deze situatie is lastig voor routers, omdat ze tijdens het verzenden en ontvangen niet enkel hun wifikanaal in de gaten moeten houden, maar ook naburige kanalen, om goed om deze storing heen te kunnen coördineren.

2,4GHz
5GHz

De AXE16000 herpakt zichzelf in deze test en laat op beide frequenties een goed beeld zien. De datadoorvoer op 2,4GHz is wel iets lager dan zonder ruis, maar veel last lijkt de router niet te hebben van storing die niet direct op zijn frequentieband plaatsvindt. Op 5GHz is hetzelfde beeld te zien: de datadoorvoer ligt iets lager dan in een ruisvrije omgeving, maar de verbindingskwaliteit blijft prima in orde.

Conclusie interferentietest

De AXE16000 blijkt overgevoelig voor ruis op de 2,4GHz-band, tenminste, als deze ruis zich direct op hetzelfde kanaal bevindt. In een rustige wifiomgeving heb je hier niet zo'n last van, maar in drukkere omgevingen, zoals appartementencomplexen of flats, ontkom je er niet aan dat er netwerken om je heen van hetzelfde kanaal gebruikmaken. Deze router beschikt over twee andere frequentiebanden en drie aparte radio's om naar uit te wijken, maar dat vereist wel 5GHz-compatibiliteit. Voor veel goedkopere of simpele smarthomeapparatuur is dat nog geen realiteit. Met veel van die apparatuur in een drukke omgeving is de AXE16000 niet de ultieme router.

We hebben de ASUS ROG Rapture GT-AXE16000 aan de verbruiksmeter gehangen om te kijken wat deze verbruikt als deze aanstaat zonder activiteit, als de router vol aan het werk is en als de router uit staat, maar de adapter nog in het stopcontact zit.

De AXE16000 is een zuipschuit: met de standaardinstellingen piekt de router bij stevige activiteit op 16,2W. Wat nog erger is, is het verbruik als de router niets doet: dat neemt nauwelijks af met 15,3W. Je zou denken dat dat misschien te maken heeft met de forse lichtshow aan de bovenkant, maar zelfs als we die uitschakelen, daalt het verbruik niet al te veel, naar 14,8W.

Daarmee verdient de AXE16000 de twijfelachtige eer aan de onderzijde van de lijst als het gaat om opgenomen vermogen in ruststand. Dat is toch wel de stand waar een router zich het meest in bevindt, tenzij je hem alleen aanzet als je hem ook echt gebruikt, maar dat doet niemand.

De energieprijzen zijn een thema, en op dit moment lopen die voor iedereen verschrikkelijk uiteen, afhankelijk van je energiecontract. Het prijsplafond stelt op dit moment de grens op 0,40 euro per kWh. Het jaarverbruik van deze router in ruststand is 121kWh, wat bij het prijsplafondtarief neerkomt op 53 euro.

Opgenomen vermogen idle
Opgenomen vermogen maximaal

Opgenomen vermogen idle
Modem en router	Gemiddelde vermogen in watt (lager is beter)
Netgear RAX10	3,6
D-Link DIR-X1860	4,2
Huawei WiFi AX3 quad-core	4,9
Linksys MR7350	5,0
ASUS TUF-AX3000 V2	5,1
ASUS RT-AX53U	6,0
AVM FRITZ!Box 4060	6,7
TP-Link Archer AX90	7,4
ZyXEL Armor G5	7,8
Xiaomi Mi Router AX900	8,5
Synology RT6600ax	8,8
TP-Link Archer AX55	9,0
Ubiquiti UniFi Dream Router	9,2
ASUS RT-AX86S	9,9
TP-Link Archer AX10	10,0
AVM FRITZ!Box 7590 AX v2	10,9
ASUS RT-AX86U	12,3
Netgear Nighthawk AX12	13,5
ASUS ROG Rapture GT-AXE16000	15,3

Opgenomen vermogen maximaal
Modem en router	Gemiddelde vermogen in watt (lager is beter)
Netgear RAX10	5,6
ASUS TUF-AX3000 V2	8,1
Huawei WiFi AX3 quad-core	11,1
Linksys MR7350	12,0
ASUS RT-AX53U	12,0
TP-Link Archer AX55	12,0
Synology RT6600ax	12,9
AVM FRITZ!Box 4060	12,9
D-Link DIR-X1860	12,9
ASUS RT-AX86S	14,0
Ubiquiti UniFi Dream Router	14,3
TP-Link Archer AX10	14,5
TP-Link Archer AX90	14,8
AVM FRITZ!Box 7590 AX v2	14,9
ASUS ROG Rapture GT-AXE16000	16,2
Netgear Nighthawk AX12	17,7
Xiaomi Mi Router AX900	19,1
ZyXEL Armor G5	19,3
ASUS RT-AX86U	19,3

De AXE16000 is een monster van een router met veel opties. Het is de eerste router die we hebben kunnen testen in onze nieuwe testopstelling, waarbij er dankzij de snelle 10Gbit/s-wanaansluiting geen limieten waren in de metingen. Die monsterkwaliteiten komen zeker tot uiting als het gaat om de maximale doorvoer. De router presteert duidelijk een stapje hoger dan zijn kleine broertje, de AXE11000. Die prestaties komen wel met een bijbehorend prijskaartje. Daarom is de AXE16000 eigenlijk enkel interessant als je niet zonder 10Gbit/s-aansluitingen of een tweede 5GHz-radio kunt.

Er zijn zeker scenario's waarin die twee extra opties handig zijn, zoals een meshopstelling met wireless backhaul, waarin de accesspoints een hele radio voor zichzelf krijgen, zonder dat je daar functionaliteit van de router voor inlevert. Ook als je een heleboel data verschuift tussen twee verschillende computers of een netwerkopslag zijn de 10Gbit/s-poorten fijn.

Het apparaat heeft ook zijn gebreken. Het ontdekken van de 6GHz-band blijkt voor onze wificlients lastig als er geen andere netwerken worden uitgezonden binnen hun bereik. Het zal ongetwijfeld aan de trage adoptie van de 6GHz-band liggen dat sommige bugs nog niet zijn gladgestreken. Het helpt vast ook niet dat dit apparaat met een prijs van 565,72 euro op het moment van publicatie nog niet in de hoek van elke huiskamer te vinden is. De feedback voor de firmwaredevelopers van ASUS zal daardoor lager dan gebruikelijk zijn in vergelijking met de populairdere modellen.

De gamingopties zijn een fijne toevoeging, maar vooral door de mooie overzichten die de router extra levert in de interface. Op het gebied van functionaliteit voegen de gamingopties vrij weinig toe, tenminste, als je beschikt over een internetverbinding die niet continu op het maximum wordt benut.

Eigenlijk trokken we de conclusie dus al in de introductie: dit apparaat is niet voor iedereen, en misschien is de doelgroep wel heel klein. Toch is het mooi dat er apparaten bestaan waarbij de fabrikant alles uit de kast trekt; ASUS laat zien wat er mogelijk wordt als je tijdens het ontwerpen even niet hoeft te kijken naar wat er zinnig of economisch verantwoord is.