Naast de Entrencher staan Jet vier soorten granaten ter beschikking, die eveneens speciale effecten hebben. Een voorbeeld hiervan is de Spike-granaat, die na ontploffing een pilaar uit de grond laat verrijzen. De mogelijkheden van dit soort hulpmiddelen doen natuurlijk vermoeden dat er ook wat gepuzzeld mag worden in Fracture. Dat vermoeden wordt bevestigd, maar verwacht niet teveel van deze 'puzzels'. Soms mag je een opstapje maken of een tunneltje graven, maar meer creativiteit dan dat zit er niet in. Daarmee komen we meteen bij het voornaamste minpunt van de game. De bodemvervorming moet Fracture bijzonder maken, maar in de praktijk blijken de mogelijkheden ervan redelijk beperkt. Omdat je constant dezelfde handelingen herhaalt, is de lol er op den duur van af. De Entrencher is gewoonweg niet in staat om in zijn eentje de hele game te dragen. Het slechte nieuws is daarbij dat de makers daar kennelijk wel van uit zijn gegaan.

Dozijn
Laten we de Entrencher buiten beschouwing, dan blijkt dat Fracture in vrijwel alle opzichten een dertien-in-een-dozijn-shooter is. De gameplay mist originaliteit, variatie en diepgang. De Republic of Pacifica blijkt een kei in het klonen van mensen, want ieder level opnieuw wordt Jet door hordes identieke soldaten belaagd. De intelligentie van de vijanden is bovendien beneden alle peil en alleen in groepen zijn deze stumperds enigszins gevaarlijk. In colonnes komen ze op je afgerend om vervolgens binnen luttele seconden te sneuvelen in de kogelregen uit Jets ratelende geweertjes. De missiedoelen komen meestal neer op opblazen, neerknallen of een combinatie van beide. Dit alles maakt Fracture oppervlakkig en voorspelbaar.

Stotteren
Naast de gameplay heeft Fracture ook op andere gebieden onvoldoende aandacht gekregen. Het levelontwerp is weinig inspirerend en het achtergrondverhaal wil nooit echt interessant worden. Grafisch heeft de game enkele mooie momenten, maar over het algemeen zijn de graphics niet meer dan aardig. Jets pak ziet er mooi uit en de explosies zijn niet verkeerd, maar alle hectiek zorgt er ook voor dat de framerate lichtelijk instabiel is. Het beeld stottert soms wanneer er veel tegelijk gebeurt en wanneer je een checkpoint tegenkomt. Fracture is niet alleen oppervlakkig, maar ook slordig afgewerkt. Dit maakt het echter nog geen echt slechte game. Integendeel, alle kritiek ten spijt is er best plezier te beleven, mits je genoegen neemt met volstrekt hersenloos vermaak.
