Snel in de vingers
Aanvankelijk was er weinig verschil te zien tussen het originele Gears of War en het gedeelte van Gears of War 2 Act 1 dat we in Londen konden spelen. Wel zo fijn, want het is daardoor heel gemakkelijk om er weer helemaal in te komen. Binnen een paar minuten zat de Gears of War-speelstijl in mijn hoofd en had ik de kenmerkende 'quick reload' en kettingzaag-acties alweer onder de knie. We kregen de kans zowel de singleplayermodus als de co-op voor twee spelers uit te proberen, en daarbij bleek dat dit voor de meeste mensen die Gears of War hebben gespeeld wel geldt.
De verschillen in de hoofdmodus van het spel zitten dus niet zozeer in de gameplay. Ja, Epic heeft het cover-systeem van vierhonderd kleine tweaks voorzien, maar dat merk je in de praktijk nauwelijks, afgezien van het feit dat het spel misschien wat soepeler aanvoelt. Het grote verschil zit in de typen gevechten en in het verhaal. De gevechten zijn epischer dan in deel één. Vocht je destijds voornamelijk kleinschalige gevechten op straat uit, nu zul je geregeld tegen gigantische monsters en complete legers Locust Horde komen te staan. "Episch, maar toch ook intiemer", merkt 'Cliffy B' Bleszinsky fijntjes op. Dat intieme komt voornamelijk terug in het verhaal. "Het verhaal in Gears of War was eigenlijk maar flut", stelt Bleszinsky. Gears of War 2 moet de speler dan ook meeslepen in een goed verhaal. Hiervoor werkte Epic samen met Comic-schrijver Joshua Ortega. Het resultaat is dat er veel meer duidelijk zal worden over de achtergrond van de personages. Zo ligt hoofdpersonage Marcus Fenix in de clinch met zijn vader en is Fenix' beste vriend Dominic zijn vrouw kwijt. Deze verhaallijnen zijn weliswaar ondergeschikt aan het 'Locust Horde versus de mensheid'-verhaal, maar ze zorgen ervoor dat je een band met de personages krijgt. Dat effect ontstaat trouwens al een beetje doordat alle bekenden uit deel één terugkeren; het is gewoon leuk om de stem van 'Cole-Train' weer te horen!
Vechten op een tank
Een level dat opviel tijdens de speelsessie is een deel van het spel waarin je op een COG Centaur Tank staat en met een machinegeweer hordes Locust Horde neermaait en ook het vuur opent op wat grotere monsters. Het staat - net als de rest van de singleplayer - allemaal op rails, dus vrijheid heb je niet, maar wat maakt dat uit? De actie zorgt er voor dat je constant aan de tv gekluisterd blijft. Het ritje op de tank is trouwens tekenend voor de meer epische gevechten. Ook de aanwezigheid van een aantal leuke nieuwe wapens draagt hieraan bij. De vlammenwerper is vooral effectief in close combat, maar de mortieren zijn fijn om groepjes aanstormende Locust mee in stukken te schieten.
Net als in het origineel is het, zoals al even opgemerkt, mogelijk om de volledige campaign in co-op te spelen. Epic heeft ervoor gekozen om dat voor maximaal twee spelers te houden. Dat lijkt een opvallende keuze, aangezien verschillende games co-op voor meerdere personen bieden. Epic is echter van mening dat dit de manier waarop je het spel beleeft niet ten goede zou komen. De gameplay in de campaign mode is bedoeld voor twee personen, sommige passages zijn daar ook op ontworpen. Bovendien valt de meerwaarde van het verhaal grotendeels weg als je met meer dan twee spelers in co-op zou spelen. "Wat je dan krijgt is dat speler drie bijvoorbeeld een stukje verderop is en ineens een cut-scene triggert, terwijl de anderen nog niet op dat punt zijn gekomen. Dat is funest voor de perceptie van het verhaal", aldus Bleszinsky.
:fill(white):strip_exif()/i/1220858496.jpg?f=thumbmedium)